สวัสดีเพื่อนๆทุกคน
เรามีคำถาม คำถามนึงที่วนเวียนอยู่ในหัวสมองเราตลอดเวลา 1 ปี กว่าๆ แล้ว ที่เราคบกับแแฟนมา แฟนเรารับราชการ ซึ่งตัวเรา ทำงานเป็นลูกจ้างหน่วยงานหน่วยงานนึง แฟนเราเขามีงานเป็นหลักเป็นแหล่งมีอาชีพที่มั่นคงซึ่งตัวเราต่างจากเขามากที่ยังไม่มีงานที่มั่นคง เรารู้สึกมาตลอดว่าเราไม่เหมาะกับเขาหรอก ไม่สวย ไม่ได้เก่ง ไม่ได้เป็นผู้หญิงที่เหมาะสมอะไรกับเค้าเลย ตลอดเวลาที่เราคบกับเค้ามา เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมากสำหรับเรา เค้าคือ ทุกๆอย่างที่มาเติมเต็มสิ่งที่เราขาด เรียกได้ว่าเค้าคือความสุขของเราเลยก็ว่าได้ ตลอดเวลาที่เราคบกันมาเราไม่เคยที่ห่างหรือหายกันไปไหนเลย ถึงตัวเราจะอยู่คนละจังหวัดกัน ห่างกันหลายกิโล แต่เราไม่ได้มีความรู้สึกว่าเราห่างกันเลย ก่อนนอนทุกครั้งเราก็ค้างสายกันตลอด ไปไหน/ทำอะไร เราและเค้าก็บอกให้ทราบกันตลอด ในตลอดเวลา 1 ปี ที่ผ่านมาเราเจออะไรมาเยอะ ที่เราสองคนต้องผ่านมันให้ได้ ความห่างไกล ความเจ็บป่วย ความคิดถึง สิ่งที่เราเล่ามาทั้งหมดมันดูเหมือนจะดีนะ แต่ความรู้สึกของเราตอนนี้มันกลับรู้สึกว่า ทำไมเราเหมือนเห็นแก่ตัว ความรู้สึกของเรามันเกิดขึ้นเพราะ หลังๆ ที่แฟนเราได้อยู่กับเพื่อนๆเค้า เพื่อนๆเค้าก็จะมีแฟนเป็นพยาบาล ซะส่วนใหญ่ (อันนี้ไม่ได้กล่าวหาอาชีพพยาบาลใดๆนะคะ) คือเพื่อนของแฟนเราเค้าก็จะมีแฟนสวย มีอาชีพที่มั่นคง ซึ่งเรามองตัวเองแล้วนึกถึงแฟนเรามันรู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัว เค้าอาจจะเจอใครที่ดีกว่าเรา ไม่ควรจะเสียเวลาหรือจบอยู่ที่เรา เราพยายามจะจัดการกับความร็สึกนี้มาโดยตลอดนะ  เคยถามแฟนนะว่ารักเราเพราะอะไร แต่เค้าก็ไม่ไมีคำตอบให้เรา ตลอดเวลาที่คบกันเค้าไม่เคยนอกใจ ไม่เคยทำให้ระแวงเรื่องผู้หญิงใดๆ เราร็สึกแบบนี้มาโดยตลอดจนหาทางออกไม่เจอ ว่าเราควรไปต่อดีไหม หรือ ปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าเรา ? 

... เรารักเค้ามาก มากจนถ้าวันนึงไม่มีเค้าเราก็คงไม่รู้จะไปต่อยังไง.....