นายพุงวิบชอบดูละครเรื่องผีแว้นสนามสองมาก วันนี้ก็เข้ายูทูปไปดูตอนเก่า ๆ เหมือนเดิม
พุงวิบ "ดูทุกวัน นี่แต่ละตอนก็ดูมาเป็นร้อยรอบละนะ"
ขณะนายพุงวิบเลือกว่าวันนี้จะดูตอนอะไรดี ก็ไปพบคลิปนึงชื่อว่า "ผีแว้นสนามสอง ตอนที่ -8"
พุงวิบ "แสดงว่ามันต้องมีตอนที่ -1 ถึง -7 น่ะดิ"
แต่นายพุงวิบค้น ๆ ไปก็ไม่เจอ เลยตัดสินใจดูตอนที่ -8 นี่แหละ
เริ่มเรื่องมาฉายให้เห็นภายในออฟฟิตแห่งนึง
ผู้จัดการ "เราเกลียดเด็กแว๊นมาก"
เลขา "ลูกเราเป็นเด็กแว๊น"
ผู้จัดการ "จงกลับไปบอกลูกเจ้าให้เลิกเสีย"
เลขา "แต่ถึงอย่างไรที่ว่าเคยเป็นเด็กแว๊นมาก่อนก็ไม่เปลี่ยนแปลง"
ผู้จัดการ "เป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตเสียแล้วสินะ"
เย็นวันนั้น ผู้จัดการเลยไปหาลูกของเลขา
ลูกเลขา "ที่เราแว๊นเนี่ยเพราะสังคมมันเหลวแหลก"
ผู้จัดการ "ดังนั้นจงไปอยู่ต่างโลกเสียเถอะ"
ลูกเลขา "เจ้าจะมาเพื่อฆ่าเรารึ"
ผู้จัดการ "แน่นอน แม่เจ้าก็ยังไม่รู้ มีไรจะสั่งเสียไม๊?"
ลูกเลขา "เรามาแว๊นแข่งกัน ถ้าเจ้าชนะก็ฆ่าเราได้เลย"
ผู้จัดการ "แล้วถ้าเราแพ้ล่ะ"
ลูกเลขา "จงเอาเรื่องราวนี้ไปสร้างเป็นละครลงยูทูปเสีย"
พุงวิบ "อ่าว มาบอกงี้ก็พอรู้ผลแล้วดิ"
ณ สนามสอง ลูกเลขาใช้มอไซต์ถูก ๆ ที่โมดิฟายไรตามมีตามเกิด ส่วนผู้จัดการใช้มอไซต์รุ่นที่ดีที่สุดที่เพิ่งซื้อมา
กรรมการ "แข่งงี้ไม่ได้น่าลุ้นเล้ย นี่จะแข่งกันจริง ๆ อ่อ"
ผู้จัดการ "พูดมางี้ก็ลังเลเลย"
ลูกเลขา "เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนา"
ผู้จัดการ "เค ยอมแพ้ก็ได้"
ทันใดนั้นเอง ผีแว๊นประจำสนามสองก็มาพร้อมรถเครื่องคู่ใจ
ผีแว๊น "งั้นเราแข่งแทนเอง"
ผู้จัดการ "ดีฝากด้วยละกัน"
แล้วก็เริ่มแข่ง ลูกเลขาปล่อยให้ผีแว๊นนำไปก่อนเพื่อดูสไตล์การขับของคู่แข่ง เพื่อวางแผนในการต่อกร
ลูกเลขา "ดูแล้วผีแว๊นชำนาญสนามพอสมควร แต่ลักษณะขับงี้ไปเรื่อย ๆ รอบ 2 ยางจะเริ่มเสื่อมสภาพละ"
แต่ผลปรากฎว่าผีแว๊นชนะ โดยโค้งสุดท้ายใช้วิธีให้ล้ออยู่ที่ร่องรางน้ำเพื่อไม่ต้องชะลอความเร็วมาก
ลูกเลขา "สมกะเป็นเจ้าถิ่นโดยแท้"
ผู้จัดการ "ตามที่เดิมพันอะนะ เจ้าก็ต้องตายแล้วล่ะ"
ผีแว๊น "อ่าว เดิมพันขนาดจะฆ่าจะแกงกัน งี้เราไม่น่ามาแข่งแทนเลย"
แล้วคลิปก็ตัดจบไป นายพุงวิบก็ปิดมือถือและไปโรงเรียน
ณ โรงเรียน
เพื่อน 88 "วันนี้มีสอบ"
พุงวิบ "อ่าว ไม่ได้อ่านหนังสือมา"
ทันใดนั้นเอง นายพุงวิบก็ตื่นมาพบว่าจริง ๆ ตนเรียนจบนานแล้ว
พุงวิบ "เค ฝันร้ายไปเอง"
นิทานก่อนนอน 52
พุงวิบ "ดูทุกวัน นี่แต่ละตอนก็ดูมาเป็นร้อยรอบละนะ"
ขณะนายพุงวิบเลือกว่าวันนี้จะดูตอนอะไรดี ก็ไปพบคลิปนึงชื่อว่า "ผีแว้นสนามสอง ตอนที่ -8"
พุงวิบ "แสดงว่ามันต้องมีตอนที่ -1 ถึง -7 น่ะดิ"
แต่นายพุงวิบค้น ๆ ไปก็ไม่เจอ เลยตัดสินใจดูตอนที่ -8 นี่แหละ
เริ่มเรื่องมาฉายให้เห็นภายในออฟฟิตแห่งนึง
ผู้จัดการ "เราเกลียดเด็กแว๊นมาก"
เลขา "ลูกเราเป็นเด็กแว๊น"
ผู้จัดการ "จงกลับไปบอกลูกเจ้าให้เลิกเสีย"
เลขา "แต่ถึงอย่างไรที่ว่าเคยเป็นเด็กแว๊นมาก่อนก็ไม่เปลี่ยนแปลง"
ผู้จัดการ "เป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตเสียแล้วสินะ"
เย็นวันนั้น ผู้จัดการเลยไปหาลูกของเลขา
ลูกเลขา "ที่เราแว๊นเนี่ยเพราะสังคมมันเหลวแหลก"
ผู้จัดการ "ดังนั้นจงไปอยู่ต่างโลกเสียเถอะ"
ลูกเลขา "เจ้าจะมาเพื่อฆ่าเรารึ"
ผู้จัดการ "แน่นอน แม่เจ้าก็ยังไม่รู้ มีไรจะสั่งเสียไม๊?"
ลูกเลขา "เรามาแว๊นแข่งกัน ถ้าเจ้าชนะก็ฆ่าเราได้เลย"
ผู้จัดการ "แล้วถ้าเราแพ้ล่ะ"
ลูกเลขา "จงเอาเรื่องราวนี้ไปสร้างเป็นละครลงยูทูปเสีย"
พุงวิบ "อ่าว มาบอกงี้ก็พอรู้ผลแล้วดิ"
ณ สนามสอง ลูกเลขาใช้มอไซต์ถูก ๆ ที่โมดิฟายไรตามมีตามเกิด ส่วนผู้จัดการใช้มอไซต์รุ่นที่ดีที่สุดที่เพิ่งซื้อมา
กรรมการ "แข่งงี้ไม่ได้น่าลุ้นเล้ย นี่จะแข่งกันจริง ๆ อ่อ"
ผู้จัดการ "พูดมางี้ก็ลังเลเลย"
ลูกเลขา "เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนา"
ผู้จัดการ "เค ยอมแพ้ก็ได้"
ทันใดนั้นเอง ผีแว๊นประจำสนามสองก็มาพร้อมรถเครื่องคู่ใจ
ผีแว๊น "งั้นเราแข่งแทนเอง"
ผู้จัดการ "ดีฝากด้วยละกัน"
แล้วก็เริ่มแข่ง ลูกเลขาปล่อยให้ผีแว๊นนำไปก่อนเพื่อดูสไตล์การขับของคู่แข่ง เพื่อวางแผนในการต่อกร
ลูกเลขา "ดูแล้วผีแว๊นชำนาญสนามพอสมควร แต่ลักษณะขับงี้ไปเรื่อย ๆ รอบ 2 ยางจะเริ่มเสื่อมสภาพละ"
แต่ผลปรากฎว่าผีแว๊นชนะ โดยโค้งสุดท้ายใช้วิธีให้ล้ออยู่ที่ร่องรางน้ำเพื่อไม่ต้องชะลอความเร็วมาก
ลูกเลขา "สมกะเป็นเจ้าถิ่นโดยแท้"
ผู้จัดการ "ตามที่เดิมพันอะนะ เจ้าก็ต้องตายแล้วล่ะ"
ผีแว๊น "อ่าว เดิมพันขนาดจะฆ่าจะแกงกัน งี้เราไม่น่ามาแข่งแทนเลย"
แล้วคลิปก็ตัดจบไป นายพุงวิบก็ปิดมือถือและไปโรงเรียน
ณ โรงเรียน
เพื่อน 88 "วันนี้มีสอบ"
พุงวิบ "อ่าว ไม่ได้อ่านหนังสือมา"
ทันใดนั้นเอง นายพุงวิบก็ตื่นมาพบว่าจริง ๆ ตนเรียนจบนานแล้ว
พุงวิบ "เค ฝันร้ายไปเอง"