ทักทายด้วยโคลงและกลอนกลบท
อักษรเดียวในวันธรรมสวนะนี้ครับ(แต่งเมื่อ 13 มีนาคม 2564)
ลาหลบลบเลี่ยงเร้น โรยลา
เพราะเพิ่งพานพบพา พ่ายแพ้
ครวญคำค่อนครั้งครา คืนค่ำ
ทดท่วมท้อเที่ยงแท้ ทั่วถ้วนทุกข์ทน
ซมซานโศกซึ่งเศร้า สะสม
ขอขื่นขืนคำขม ขุ่นไข้
จำเจ็บจึ่งจากจม จอดจ่อม
ชายช่ำชอกชื่นใช้ ใช่ช้ำชวดเชย
ลาหลบรอย ร้อยรักร้าว รอโรยราย
เศร้าสุดสาย โศกซ้ำซา ซึ่งสะสม
ครวญครุ่นคิด ความคำคน คืนขืนข่ม
เจ็บเจียนจม จากจางจาย ใจจึงจำ
พบเพียงเพ้อ พูดพร่ำเพราะ พลอดพักพิง
แอบอุ่นอิง อกอิ่มอ่อน อ้อนไออ่ำ
ร้าวรานรวด รายเรื้อรัง เรียงราร่ำ
ครบคืนค่ำ ครั้นคลายคลอน คงคืนครัน
กลบเลื่อนเกลี่ย กลืนกล้ำกอด กลอนกาพย์กานท์
แขไขขาน ข้นคิดขอ เคียงคู่ขวัญ
น้อมนวลน้อง นำเนื่องนิจ แนบนวลนันท์
ถอนโทษทัณฑ์ ท้อถอดถอย ทานเทียบเทียม
โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน
เป็น ไป ไม่ ได้
เป็น เพียงคล้ายดั่งเจ้า เฝ้าฝัน
ไป เช่นเงาตะวัน แจ่มฟ้า
ไม่ เป็นที่คืนจันทร์ แสงส่อง
ได้ แค่คิดไขว่คว้า พร่ำเพ้อลำพัง
เป็น เพียง เสมือนเงา มน เจ้า มิ คิดหา
ไป แล้ว นะ แก้วตา บ่มิ มา สิ สาใจ
ไม่ ใช่ เสมอมา สละ ลา หทัยไหม้
ได้ รัก จะ อย่างไร ก็จะไม่ ละ เลือนลา
เป็น ได้แค่เพียงเงา
ไป คอยเฝ้านวลสมร
ไม่ อยู่ให้อาทร
ได้ เพียงวอนฝากลมมา
เป็น เพียงเสียงบอกเล่า
ไป ด้วยเหงาเฝ้าครวญหา
ไม่ รู้แท้จริงว่า
ได้ คั่นคราเธอเหงาใจ
ไม่มีอย่าง ทศกัณฑ์ สรรสร้างหา
สิบปากหน้า มาเพียงเพ้อ เธอไม่เหลียว
แค่หนึ่งใจ ใช้พร่ำพลอด กอดดายเดียว
ไม่แม้เสี้ยว ไปเกี่ยวใจ ไม่ใฝ่ปอง
ความจริงที่ มีรักเดียว เซียวทุกข์ทน
ด้วยความจน ขัดสน ล้นหม่นหมอง
หนึ่งคำวอน อ้อนไว้ ไม่อาจมอง
ว่าฉันปอง ฉันปอง ครองแม้เงา
เหลียวเมียงมอง ในห้องใจ มีใครอยู่
สมควรคู่ คนคนนั้น ฉันอับเฉา
ดาวจากสรวง หรือร่วงหล่น บนอกเรา
ซึมซบเซา เศร้าลำเค็ญ เป็นไปไม่ได้
เขียน วางแนบ แอบอก พกกลอนหวาน
เขียน ถ้อยผ่าน คำมั่น รำพันขอ
ส่ง ใจให้ ไปเฝ้า พะเน้าพะนอ
ส่ง ใจขอ เคียงฝัน ทุกวันไป
ไม่ เคยคิด ผิดอันใด ต่อใจเจ้า
ไม่ เคยคิด หลอกเข้า อย่าสงสัย
หวัง เพียงเอ่ย เผยถาม ตามความนัย
หวัง เพียงให้ เพียงสุขใจ เมื่อได้ยล
ดั่ง วันนี้ ที่เหงา เขาไกลห่าง
ดั่ง คืนวัน พลันอ้างว้าง บ้างสับสน
ใจ เจ้ายัง คิดถึงเขา เฝ้าเวียนวน
ใจ เรายัง กลายเป็นคน คั่นเหงาใคร
เป็น อะไร กับใจ ในวันนี้
ไป เสียที ทีหวัง ครั้งไม่ใช่
ไม่ ใช่ที่ คิดทักมา อย่าอาลัย
ได้ เพียงเป็น เช่นเงาใคร ในบางเวลา
เครดิต youtube
ระลึกถึงทุกท่านครับ
เพิ่งไปวิ่งมาครบตามตั้งใจที่อยากลองไปทำดูครับเร็วกว่าที่คิดครับ 100 กม
เพื่อนคนหนึ่งบอกว่าเวลามีปัญหาไปวิ่งแล้วจะหาย
จริงครับ
เหนื่อยแทนเลยลืมเรื่องปัญหาไปพักหนึ่ง
อักษรเดียว + โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ตอน เป็นไปไม่ได้