เเฟนของเราเเต่ก่อนนิสัยดีมากเลยเเต่เหมือนบ้างอย่างที่เราทำกับเขาไว้เยอะเขาเลยไม่ทนกับเรา  เราง้อเขาให้เขากลับมาเป็นเเบบเดิมได้ระยะนึงเเล้ว  เเต่พอเรายิ่งทำกลับยิ่งเเย่ลง เราถามเขาว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เขาบอกว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว เเต่เราก่พยายามง้อเขาจะคบเดือนนึงได้เเล้ว รอบเเรกเราทะเลาะกับเขาเรื่องโทรศัพท์เพราะเราเห็นเขาเล่นโทรศัพท์มาก กลับมาจากที่ทำงานก็ 20:00เเล้ว เเล้วเขาก็เล่นโทรศัพท์ไปถึงตี2เขานอนเเค่ชั่วโมงเดียวเอง พอเขาพาเรากลับบ้านเขา บอกกลับเราว่าเขาปวดหัวเราเลยบอกว่า ก็เธอเล่นเเต่โทรศัพท์ไม่ยอมนอน เเล้วตอนนั้นเราก็ไม่สบายด้วยเราเราปวดท้องเสื้อผ้าเราก็ไม่ได้เอามาข้าวเราก่ไม่ได้กินมันเป็นเวลา21:40เเล้ว เราเลยไม่ยอมนอนเราจะกลับไปนอนบ้านเพราะถ้าเรานอนบ้านเขาพรุ่งนี้ก็ต้องขี่รถไปเอาเสื้อผ้าเเต่เช้า เรารู้ว่าเขาไม่ไปเเน่ๆเราเลยบอกเขาว่าเดี๋ยวกลับเองเขาบอกว่าไม่ต้องจนเราปวดท้องหนัก เราร้องไห้เราเลยพุดไปอีกว่า เราอยากกลับบ้าน เขาก็ว่าเราเอาเเต่ใจเราก็เลยขี่รถกลับซึ่งเขาก็ซ้อนหลังเรา พอมาถึงบ้านเรารีบอาบน้ำนอน เขาก่ไปนอนอีกห้อง ตอนเที่ยงคืนเราปวดท้องไม่ไหวเเล้วเราเลยเดินไปหาเขา เขาก็พุดใส่เราเเบบไม่พอใจ เราก็เลยถามเขาว่าเธอเป็นอะไรเขาบอกว่าปวดท้อง เราเลยให้เขาลุกขึ้นไปนอนห้องเราเเล้วเราจะเอายาให้เขากินเขาก็ตะโกนใส่เราว่าไม่ต้องว่ายุ่งกับกุ เราก็พยายามคุยดีๆเเล้วเขาถึงลุกไปพอตอนนั้นเราก็เอาโทรศัพท์เขาไปซ้อนด้วยเพราะเขาเล่นโทรศัพจนไม่สบายเขาก็โวยวายกระชากเเขนเรา ทะเลาะกันสักพักนึง เขาก็ถามเราว่าโทรศัพเขาอยุ่ไหน เราก็บอกก็ไม่พุดจนเขาหามีดมาขู่เรา บีบคอเราเเล้วก็พุดว่ารู้ไหมว่าจะตายวันนี้จนเราทนไม่ไหวเราเลยจะบอกญาติเราเขาก่ไม่ให้เราไปเขาก็มาพุดดีขอโทษเราเขาบอกว่าที่ทำเขาก็จะร้องไห้เหมือนกันเขาบอกที่ทำไปเพราะขู่จะให้เราเอาโทรศัพไปให้เขา เราก็ไม่พุดไม่คุยกับเขา เขาก็ไปทำงานมา กลับมาตอนเย็นเขาก็มากราบเรา เราก็ให้อภัยเราขอเขาว่าอย่าทำอีกได้ไหมเขาบอกว่าไม่ทำเเล้ว เราก่ขออีกอย่างว่าอย่าตะโกนด่ากันเเบบนี้ได้ไหมอย่าโวยวายเรารู้ว่าเขาก็ทำไม่ได้อีกเเต่เขาก็เลือกจะรับปากเรา พออีกวันเราขอดูโทรศัพท์เขา เขาไม่ให้เราดูเพราะกลัวเราเอาไปซ้อนเราก็ขอโทรศัพเขาหลายครั้งเเล้วเราก็พุดว่าไม่เอาไปซ้อนเเล้ว เเล้วเขาก็บอกว่าจะนอนจนเขาลำคารเขาก็ด่าเราอีกเราก็พยายามพุดกับเขาดีๆจนมันถึงขีดสุดเขาก็ด่าเราจนเราทุบเขาโดนท้องเขาเราบอกเราไม่ทนเเล้วเราก็เลยออกไปคุยกับยายกับเเม่ข้างนอกพอเรากลับมาเขาก็เล่นโทรศัพ พอเราไม่สนใจเขา เขาก็มาเเท็กเราในเฟสเราก็ไม่สนใจเขาก็ไปทำงานตกเย็นมาเขาก็ไปนอนบ้านเขาเเม่เราก่โทรประชุมสายว่าเป็นยังงัยกัน เเม่ถามเราว่าจะเอายังงัยต่อเราบอกไม่เอาเเล้วเเม่เราก็ให้เรากลับไปคิดอีกทีเเม่เราก่ถามเขาว่าจะเอางัยต่อเขาบอกว่าไม่เอาเเล้วเเม่ผมเสียความรุ้สึกเเม่เราก็เลยบอกว่าให้ไปคิดดีๆอย่าใช่อารมเเล้วเเม่ก่เขาเเฟนเราว่าถ้าทะเลาะกันอย่าทำร้ายร่างกายกันได้ไหมเขาบอกว่าได้ตั้งเเต่วันศุกร์เราก็ไม่ได้ทักไปหาเขาจนเย็นวันอาทิตเขาเอารถเราไปเเล้วเราไม่มีรถไปรร.เราก็เลยทั้งหาน้าให้เเฟนเราเอารถมาให้น้าก็บอกว่าเเฟนเราปวดตามาไม่ได้ เเฟนน้าของเเฟนก็บอกว่าเดี๋ยวให้เเฟนมาเเต่เช้า พอเช้าวันจันทร์เเฟนเราก็ยังไม่มาเราก็เลยโทรไปถามน้า น้าเเฟนเราบอกว่ามาทำงานกันเเล้วเราเลยบอกว่าไม่มีรถมารร.เขาเลยบอกเดี๋ยวเอาไปให้ตอนเย็นวันนั้นเราเลยไม่ได้ไปพอตกเย็นเขาเอารถมาให้น้องเขาก็จอดรถรอรับเขาข้างนอกเขามองหน้าไม่พุดกับเราสักคำเเล้วเขาก็รีบไปเราก็นึกว่าเขาจะเดินกลับเราก็รีบวิ่งไปดูพอเรากำลังเปิดไฟฉายได้สักพักนึงน้องเขาก่สตาดรถเเล้วก็เขามองเราก็เลยเดินเข้าบ้านเขาก็ขี่รถไปเราก็ถามเขาอีกว่าเราจบกันจิงๆเเล้วใช้ไหมเเล้วเราก็โทรไปเขาก็ไม่ตอบเราเลย เเต่เสื้อผ้าคอมพิวเตอร์เขา ของรักเขาเขาก็ยังไม่เอาไปเขาเอาเเต่เสื้อผ้าทำงานไป## เราอยากรู้ว่าเราคบกับเขามา2ปีอยุ่ด้วยกับมาปีนึงเเล้วเขาไม่รู้สึกอะไรกับเราเลยหรอเเต่เราก็ดูทุกอย่างของเขามันก็ไม่มีเรื่องผญ.เลย  เเต่มีเเต่ทางบ้านเขาที่ยุให้เราเลิกกัน เเล้วเขาก็เเคร์มากจนไม่ฟังเราเลย#เราอยากให้เขากลับมามากเลย