สวัสดีค่ะ พี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน เรามีเรื่องอยากระบายค่ะ คือ สมัยเรียน เราเคยเลือกเรียนคณะศึกษาศาสตร์ มหาลัยแห่งหนึ่ง (ขอสงวนชื่อมหาวิทยาลัยนะคะ) ตอนนั้นเราเลือกสอบเอนท์ตรงค่ะ ซึ่งเอนท์ตรงสามารถเลือกได้ 4 คณะ เราก็เลือกตามคะแนนสูงต่ำค่ะ อันดับ 1 เราเลือกศิลปศาสตร์ อันดับ 2 เราเลือกศึกษาศาสตร์ อันดับ 3 เราเลือกมนุษย์ศาสตร์ และอันดับ 4 เราเลือกศิลปศาสตร์ค่ะ (แต่เป็นของม.เอกชน เลือกไว้เผื่อไม่ติดของรัฐบาลค่ะ)  4 อันดับนี้เราเลือกเป็นเอกภาษาอังกฤษหมดเลยนะคะ เพราะเราชอบภาษาอังกฤษมาก อยากเรียนภาษาอังกฤษ ปรากฏว่าเราติดอันดับ 2 ค่ะ เป็นคณะศึกษาศาสตร์ ซึ่งเราไม่ค่อยอยากเรียนเท่าไหร่ แต่ตอนนั้นเลือกไปเพราะเลือกตามคะแนนสูงต่ำค่ะ ไม่ได้เลือกเพราะความชอบของตัวเอง ใจจริงสมัยเรียนม.ปลายอยากเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยมากกว่าเป็นครู เพราะการเป็นครูรู้สึกว่ามีงานจุกจิกบางอย่างค่ะ เช่น การเข้าแถว ฯลฯ (ไม่ได้ bully อาชีพครูนะคะ เพราะคิดว่าก่อนทุกคนจะประสบความสำเร็จและประกอบอาชีพต่างๆได้ ต้องมีครูค่ะ เพียงแต่ไม่ชอบงานอื่นของครูนอกจากการสอนค่ะ) พอตอนนั้นเราเอนท์ติดคณะศึกษาศาสตร์ เราก็ขี้เกียจย้ายคณะค่ะ ก็ทนๆเรียนไปเรื่อยๆ (ตอนนั้นยังทนไหวอยู่ค่ะ) จนถึงตอนฝึกสอน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เราไม่ชอบมากที่สุด เพราะครูพี่เลี้ยงเราก็กดดันต่างๆนาๆ บางทีเราสอนผิด (อันนี้ยอมรับค่ะ ว่าเป็นความผิดพลาดของเรา) เค้าก็พูดด้วยคำพูดที่ไม่ค่อยโอเค เช่น ถ้าเธอไม่ใช่ศิษย์เก่ารร.นี้ ชั้นจะส่งตัวเธอกลับมหาลัย ฯลฯ พอปรึกษาเรื่องการทำวิจัย เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ถนัดเรื่องวิจัยอีก แล้วที่น่าเครียดที่สุด คือ อ.นิเทศก์มหาลัยเรา เวลามานิเทศก์ เค้าจะไม่บอกเราล่วงหน้า นึกจะมาเมื่อไหร่ก็มา ด้วยเหตุผลที่ว่า ครูควรมีการเตรียมพร้อมสอนตลอดเวลา แต่เรากดดันมากค่ะ เพราะบางทีเวลาแกมาดู แกจะมานั่งหลังห้องที่เราสอนโดยที่เราไม่รู้ตัวเลย แล้วเกรดฝึกสอนเราก็ไม่ได้ A ด้วย ทำให้เรารู้สึกว่า เราคงไม่เหมาะกับอาชีพครูแหละ ก็รู้สึกเสียดายเวลาอยู่เหมือนกันค่ะ และเท่าที่เราดูในหลักสูตรของคณะมนุษย์ศาสตร์นะคะ มีวิชาเอกและวิชาโทให้ลงเรียนเยอะมากค่ะ เช่น วิชาภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยว ภาษาจีน อเมริกันศึกษา ฯลฯ แล้วตอนฝึกงานก็ได้ใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตจริงด้วย เช่น ไปฝึกงานในโรงแรม, สนามบิน ฯลฯ ในขณะเดียวกัน วิชาศึกษาศาสตร์จะมุ่งเน้นภาษาอังกฤษที่ใช้สำหรับการสอนมากกว่า เราเสียดายจริงๆค่ะ ว่าถ้าตอนนั้นเราไม่เลือกเรียนตามคะแนนสูงต่ำก็ดี เผื่อบางคนไม่เข้าใจนะคะ ว่าทำไมเราอยากเป็นอาจารย์ แต่ไม่อยากเรียนคณะศึกษาศาสตร์ เพราะเราสามารถเรียนต่อป.โทด้านการสอนได้ค่ะ หรือถ้าเกิดเปลี่ยนใจอยากเป็นครูจริงๆ ก็สามารถเรียนต่อป.บัณฑิตเพิ่มได้ค่ะ เราก็จะได้ความรู้ทั้งภาษาอังกฤษที่ใช้ในชีวิตประจำวันและด้านการสอนค่ะ  (อันนี้เป็น คหสต.เรานะคะ คนที่ตั้งใจจะเป็นครูและเรียนคณะศึกษาศาสตร์ตั้งแต่แรกก็ไม่ว่ากันค่ะ เพราะความตั้งใจและอุดมการณ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เราเคารพในศิษย์การตัดสินใจของทุกคนค่ะ)
                   ปล.แต่ทุกวันนี้เราก็เป็นครูนะคะ สอบบรรจุได้แล้ว ตอนทำงานในรร.จริงก็มีปัญหาบ้างคะ แต่น้อยกว่าตอนฝึกสอนค่ะ (ที่เป็นครูเพราะที่บ้านคิดว่าอาชีพนี้มั่นคงค่ะ) ตอนนี้ก็อยากหาเวลาเรียนป.โทอยู่ เพราะใจจริงอยากเป็นอาจารย์สอนมหาลัยค่ะ 
                   สุดท้ายนี้ ถ้าเราพิมพ์ข้อความที่ไม่เหมาะสม หรือมีเนื้อหาส่วนไหนที่ผิดพลาด ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ และย้ำอีกครั้งนะคะ เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นเพื่อระบายความรู้สึกและความชอบส่วนตัวนะคะ ไม่ได้มีเจตนาโจมตีว่าเรียนครูไม่ดี หรือการประกอบอาชีพครูไม่ดีนะคะ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ