เห็นเพื่อนที่โรงเรียน เห็นลูกพี่ลูกน้องวาด ดูการ์ตูนกึ่งไซ-ไฟ กึ่งแฟนตาซี ที่เขาเช่ามาจากร้านวิดีโอ ก็เลยอยากวาดบ้าง เอาไม้บรรทัดมาขีด ๆ ได้หุ่นยนต์มาตัวนึง ตั้งชื่อว่า ไอคิว แล้วพอไปดูการ์ตูน โกบ็อท จ้าวเวหา หัวหน้าตัวร้ายชื่อ ไซคิว เดี๊ยนก็นึกว่าชื่อเดียวกัน เป็นชื่อของตัวร้าย เลยฉีกไอคิวทิ้ง ตอนหลังถึงมารู้ว่า ออกเสียงว่า ไซคิว -_-"

โกบ็อทนี่ ตอนโกบ็อทเพลี่ยงพล้ำ เลยส่งพลังไปช่วย โดยการเอาถาดขนมพลาสติก มาเติมน้ำ เอาไส้สีเมจิค มาละลาย เป็นสี ๆ เอาซี่ไม้ไผ่มามัดเป็นเสาอากาศ เอาเชือกมามัดเป็นสายอากาศ เอาปลายมาจุ่มสี แล้วส่งพลังไปช่วยโกบ็อท ตอนหลังไม่ได้เติมน้ำ เทสีรวมกัน เลยเป็นสีเอิร์ธโทน เลยทิ้ง อาชีพในฝันวัยเด็ก อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์

กันดั้มคืออะไร ไม่รู้จัก รู้จักแต่ กรานซอร์ท ผู้พิชิต เห็นว่าบริษัทเดียวกันแหละ คือ Sun Rise น่าจะขายโมเดลหุ่นยนต์ที่ขยับข้อต่อได้ ใช่ไหมคะ สมัยนั้นที่บ้านรับช่อง 9 ไม่ได้ เลยเป็นสาวกเซ้นต์ เซย่า มากกว่าดราก้อน บอล เคยรบเร้าจนพ่อไปซื้อเสาอากาศมาเพิ่ม แต่ก็ยังรับสัญญาณไม่ได้ ตอนหลังย้ายบ้าน เลยดูช่อง 9 ได้ ก็ดูช่อง 9 การ์ตูน เป็นหลักเลย เรียกว่าโตมากับการ์ตูนและละครกำลังภายใน ละครจักร ๆ วงศ์ ๆ ช่อง 3

สรุป ตอนเด็กเดี๊ยนก็เล่นหุ่นยนต์นะ โตมา ทำไมเป็นตุ๊ดได้อ้ะ 555 (พูดเล่น ๆ) จริง ๆ เดี๊ยนก็เล่นตุ๊กตานะ สมมุติเป็นโน่นนี่ มีพลังวิเศษ มีกำลังภายใน มีบ้านเหาะจากหินลอย ที่ดูมาจากการ์ตูนปีเตอร์ แพน ทอยหุ่นเดี๊ยนไม่ชอบเล่น เพราะโยนไม่แม่นค่ะ แป๊บเดียวหมดตัว เป่ากบต้องเอายางรัดแช่น้ำมัน ยางจะพอง แต่ขาดง่าย ยางรัดมันกล่องพัสดุ วงหนา ๆ เรียกว่า โดโข้