ตามกระทู้เลยค่ะ
แม่แหนเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมักจะชอบมองในแง้ดีตลอดแต่นิสัยของตัวเองกับกลับกัน เขาเป็นคนติดแบรนด์ ชอบทำตัวเหมือนตัวเองดีเสมอ ตั้งแต่เราคบกับแหนเราไม่เคยมีวันไหนที่เขาจะพูดดีกับเราเลย แม่แต่ครั้งเดียว เราไม่รู้ว่าบ้างครั้งไปพูดเกี่ยวกับเราให้แฟนเราฟังเสียๆหายๆรือป่าว แต่แฟนเรามักจะพูดอีกแบบเพื่อให้ดูว่แม่เขาไม่ได้ว่าเรา แม่แฟนเราไม่เคยรับไหว้จนถึงวันนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า น้องสาวของแฟนเราทะเลาะกับแฟนเราเรื่องสายชาร์จ แฟนเราซื้อโทรศัพท์มาใหม่แต่แค่ไปวางในห้องเฉยกับปาออกมา เราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องแล้วหลายครั้ง แล้วโทรศัพท์เราเป็นคนซื้อให้แฟน ยังไม่ทัน1เดือนเลย ด้วยความเราโมโหเลนบอกว่า นี่มัน จริงๆ สุดๆเลย เราเลยหยิบแล้วเเินออกไปข้างนอก แล้วด้วยโมโหเลยบอกว่า ถ้ามันพังก็ให้มันซื้อนั้นแหละ แล้วเหมือนน้องสาวของแฟนเราไปบอกแม่ แล้วเลยทะเลาะกัน (แม่แฟนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแฟนเรากับน้องสาวเพราะเลิกกับพ่อแล้ว) เลยพูดคุยแฟนเราก็บอกว่าน้องมันเป็นยังไงอะไร แล้วที่นี้ เทื่อกี้แฟนเราบอกว่า แม่บอกจะด่าใครก็ดูด้วยรอยนี้แม่ยอมแต่ต่อไปแม่เอาเรื่องแน่ คืออะไร คือเรารู้สึกแบบลูกแม่ผิดไหม แล้วคือแม่แฟนเราตามใจน้องมากตามใจจนทำไรไม่เป็นอายุ15-16 บอกน้องยังต้องเรียนไม้องทำงานบ้าน ไม่ต้องช่วยขายของ แต่ไม่รู้เลยว่าลูกตัวเองหนีเรียน ไปไหนต่อไหน พอพูดก็ทำเป็นบอกอย่างงี้ละ คือลูกตัวเองผิดขนาดไหนก็ไม่เคยเห็นมันเกินไปไหม คือเราแค่อยากมาระบายเฉยๆนั้นแหละ เพราะเราก็ต้องทำงานที่บ้านแฟนเราต้องเจอหน้าน้องมันเราควรทำยังไงต่อไปดี คือถ้ามันทำไรเราหรืออะไรก็ตามเราต้องยอมรับหรอ เราต้องยอมหรอทั้งที อายุห่างกัน 2-3ปี