ตามหัวกระทู้เลยค่ะ คือเราอยู่บ้านหลังนี้มา ปีกว่าๆเเล้ว เพื่อนตรงข้ามเยื้องๆกับบ้านเรา ตอนเรามาอยู่เเรกๆเราอยู่คนเดียว เราเดินไปทิ้งขยะ เพื่อนตรงข้ามบ้านเรา เค้าก็เปิดกระจกรถมามองหน้าเราเหมือนไม่พอใจ เเต่เราก็ยิ้มทักทายเค้า คือบ้านของเพื่อนบ้านเราเค้ามีลูกสาว1คน ชาย1คน อยู่ประมาณประถมค่ะ  พอเราอยู่นานเข้าเราก็เลยไม่กล้ายิ้มให้เค้าเพราะเค้าเหมือนไม่ค่อยชอบเรา เราก็ไม่รู่เพราะไรเพราะเราไม่เคยไปใกล้บ้านเค้า บ้านเราไม่ได้เลี้ยงหมา เลี้ยงเเต่เเมวระบบปิดค่ะ เเต่บ้านเพื่อนบ้านเราลูกสาวจะเสียงดังคือดังตลอดค่ะชอบกรี๊ดชอบโวยวายมากๆคือปกติเด็กดังเราไม่อะไรเเต่น้องคนนี้คือที่สุดเลย จนวันนึงเราก็อ่านหนังสือจะสอบปิดบ้านหมดผระมาณสองทุ่มกว่า ลูกสาวเพื่อนบ้านเรากรี๊ดโวยวายเสียงดังเข้ามาในบ้านเราเราไม่มีสมาธิ เราเลยออกไปบอกว่าให้เสียงเบาๆหน่อยอ่านหนังสือไม่มีสมาธิดึกเเล้วด้วย (ปกติถ้าตอนกลางวันเราจะไม่บ่นค่ะ) พ่อเด็กก็บอกลูกให้เงียบ