...ผมทะเลาะกับเพื่อนเพราะไม้บรรทัดของผม ในตอนภาคบ่ายชั่วโมงคณิตผมได้เข้าเรียนเรื่องวงเวียนแต่เพื่อนเปิดกระเป๋าหาไม้บรรทัด แต่ไม่เจอแล้วบังเอิญไม้บรรทัด
เหมือนกับผม แล้วในต้นชั่วโมงผมก็เอาไม้บรรทัดออกมาจากกระเป๋าผม แล้วเพื่อนก็มีเพื่อนอีกคนบอกว่าผมขโมย ไม้บรรทัดของเพื่อนไป ตอนนั้นมันบอกว่า
ไม่บรรทัดGu ผมเลยบอกมันว่าผมพึ่งเอาออกจากกระเป๋า นักเรียนมันไม่เชื่อมันเลยถามเพื่อนว่าอันนี้ใช่ ไม้บรรทัดมันไหมเพื่อนบอกว่าใช่ไม่บรรทัดมัน แล้วผมก็งงเดี๋ยวมันรู้ได้ไงว่าของเพื่อนมันเป็นยังไง มันบอกว่ามีรอย ปากกาสีแดงตรงหัวไม้บรรทัด ผม
มี เพราะผมเอาไว้ด้วยปากกาแดงในกระเป๋าเดียวกัน และผมก็หัวร้อนแล้วขี้เกียจเถียง ผมเลยเอาไม้บรรทัดผมให้มันไป แล้วตอนหมด ช.ม มันบอกผม
ขี้ขโมย วินาทีนั้นผมอารมณ์ ร้อนเลยเถียงไปว่าแล้วรู้ได้ไงว่าเป็นของ
เพียงเพราะแค่ของมันเหมือนกับของผม เป็นเหตุผมที่ผมฟังไม่ขึ้น พอถึงเวลากลับบ้านผมก็เดินกลับโรงรถแล้วมันหัวร้อนผมถามซื้อซี้มัน มันจึงโยนไม้บรรทัดของผมให้ผมเเล้วผมปัดทิ้งมันจึงยัดไม้บรรทัดที่ประเป๋าเสื้อผม แล้วมันก็งอลผมและไม่พูดกับผม มันขี่รถออกโรงรถไป
เหตุการนี้ใครผิดครับ
ซึ่งมันก็เป็นไม่บรรทัดของผมที่ผมซื้อมาเอง
ทะเลาะ กับเพื่อนเรื่องไม้บรรทัด
เพียงเพราะแค่ของมันเหมือนกับของผม เป็นเหตุผมที่ผมฟังไม่ขึ้นพอถึงเวลากลับบ้านผมก็เดินกลับโรงรถแล้วมันหัวร้อนผมถามซื้อซี้มัน มันจึงโยนไม้บรรทัดของผมให้ผมเเล้วผมปัดทิ้งมันจึงยัดไม้บรรทัดที่ประเป๋าเสื้อผม แล้วมันก็งอลผมและไม่พูดกับผม มันขี่รถออกโรงรถไป