เราพยายามหลายรอบแล้วที่จะแต่ง แต่เราไม่ค่อยเก่งด้านนี้เลยอยากจะขอช่วยหน่อยคะ;-; ช่วยแต่งโคลงสี่สุภาพเกี่ยวกับนิทานปลาช่อนท่อนเดียวหน่อยคะ ขอบคุณค่ะ;-;

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  ยังมีตากับยายอาศัยอยู่กลางทุ่งนา  วันหนึ่งตาเกินทางไปหาปลาในหนอง  ขณะเดินก็ซุ่มจับปลาไปด้วย  ซุ่มไปซุ่มมาก็ได้ปลาช่อนท่อนเดียว  เมื่อกลับมาบ้านก็เล่าให้ยายฟัง  พอตกกลางคืนตาได้ยินเสียงดังขึ้นจากที่ใส่ปลา  ตาได้ยินเสียงเข้าหูว่า  “ตาเอ๋ยตา  ขอลูกท่านพระยาไปสักคนตาเอ๋ย”  ฝ่ายตาก็สงสัยว่าเสียงมาจากไหน  เลยลุกไปดูตามเสียงนั้น  บังเอิญหันไปเห็นที่ใส่ปลาก็เลยนึกขึ้นได้ว่าปลานั้นพูด  ตาเลยไม่ใส่ใจ  อีกคืนหนึ่งก็ได้ยินอีกจนตาอ่อนใจก็เลยพูดขึ้นว่า  “ปลาช่อนท่อนเดียวจะขอลูกพระยาได้อย่างไร”  ฝ่ายปลาช่อนท่อนเดียวก็บอกไปว่า  “ไปบอกเถิดตาเอ๋ย”  ฝ่ายตาบอกว่าไม่มีอะไรจะไปสู่ขอ”  ปลาช่อนบอกว่า  “พรุ่งนี้ให้ตาตื่นขึ้นมาเอาพานเงินพานทองแล้วใส่ตัวฉันไปด้วย”  รุ่งเช้าตาก็เอาปลาช่อนท่อนเดียวใส่พานเงินพานทองไปบ้านเจ้าพระยา  ฝ่ายท่านเจ้าพระยาเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ตกใจและบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่ลูกเจ้าพระยาจะได้กับปลาช่อนท่อนเดียว  ท่านเจ้าพระยาไม่ยอมยกลูกสาวให้  และดุด่าตากับยายต่างๆ นานา  ฝ่ายลูกสาวของเจ้าพระยาได้ยินเช่นนั้นก็ออกมาพูดว่า  “อย่าฆ่าปลาช่อนท่อนเดียวเลย” แม้แต่ไม้กวาดข้าก็จะเอา  ถ้าข้ารัก”  เมื่อเจ้าพระยาได้ยินเช่นนั้น  ก็ไล่ลูกสาวออกจากบ้านไปอยู่กับสองตายาย  ฝ่ายปลาช่อนท่อนเดียวนั้นก็กลับกลายเป็นลูกเจ้าเมือง  เพราะเมื่อแต่งงานกันก็พ้นจากคำสาป