คือเป็นอยู่มัธยมปลายครับ มีนิสัยไม่ค่อยสู้คนสักเท่าไหร่ ปกติไม่ค่อยมีเรื่องกับใครครับ ไม่มีพรรคไม่มีพวก เป็นผู้ชายเรียบร้อยคนนึงเลยแหละ พอมีเรื่องอะไรมักจะยอมแพ้ละปล่อยผ่าน เพื่อให้มันจบๆไป เคยต่อยกับ

สวัสดีครับจะว่ายังไงดีผมเองก็มีทักษะต่อสู้เหมือนกันแต่มันติดที่ว่าผมยังไม่กล้าสู้คน เมื่อเร็วๆนี้ผมก็ได้สู้กับคนอืนมาเพราะผมปกป้องเพื่อนผ.ญ ผมไม่กล้าสวนแต่สรุปก็จับทุ้มเอาครับแต่ผมอย่ากรู้ว่าทำยังไงให

ทำอะไรก็ไม่สำเร็จเหมือนคนอื่นเขา ทำอะไรก็แย่กว่าคนอื่นเขา ทำอะไรก็ไม่เป็นไปตามคาดหวัง ทำอะไรก็ห่วยแตก เป็นไอ้ห่วยแตก ขี้แพ้คนหนึ่งที่ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง เรียนก็เกรดตกเกรดร่วง กิจกรรมก็ไม่ได้เรื่อง เห

คือผมเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวการเรื่องชกต่อยเอามากๆเลยครับกลัวจนเเบบที่ว่า คนในห้องที่ไม่สนิทมาหาเรื่องคือตัวเองก็เฉยๆนะครับทำเเบบไม่ค่อยกลัว เเต่จริงๆเเล้วขามันสั่นๆก็คืออาการเเบบกลัวๆนั้นเเหละครับ 

ตอนเด็กๆ (ประมาณ 13-14ปี) เราเป็นคนที่กล้าสู้คนมาตลอด ใครก็ไม่กล้ามีเรื่องกับเรา แต่เคยมีครั้งนึง ที่เราโดนเพื่อน 15 คนรุมด่า และเราต้องทนกดดันอยู่แบบนั้นประมาณ 3 วัน ซึ่งสาเหตุนั้นเกิดจากการที่เราถู

คือผมอยู่ ม5 ครับเวลาผมจะมีเรื่องชกต่อยเนี่ยผมกับเพื่อนสนิทผมคนนึงจะพูดไม่หือไม่อือคือเดินเข้าไปต่อยแม่มเลย อย่างเช่นเมื่อวานนี้ผมเข้าห้องน้ำกับเพื่อนสนิทผมครับ ม5ๆ พอเข้าห้องน้ำเสร็จก็ออกมานอกห้องน้ำ

ผมโดดเพื่อนห้องเดียวกันหาเรื่องบ่อยๆบ้างก็ท้าต่อยผมโคตรเบื่อเลยมันเป็นพวกนักเลงพวกเยอะพวกที่ว่าคือคนที่ตามกระทืบมันส่วนผมเป็นเเค่คนธรรมดาที่ไม่อยากมีประวัติแย่ๆถ้าผมสู้จริงไอ้นั่นตายแน่เพราะผมเวลาสู้จ

คือว่าที่โรงเรียนต้องมีสอบร้องเพลงคนเดียวค่ะ เลยกลัวมากเพราะเวลาตื่นเต้นเราจะมีอาการมือสั่น เสียงสั่น ทำไงให้กล้าแสดงออกต่อหน้าเพื่อนและมั่นใจในตัวเองค่ะ

ไม่ต้องถึงขนาดซัดกันไม่กี่หมัดก็ชนะแบบพี่ไซตามะก็ได้ค่ะ เอาแบบสู้จนหืดขึ้นคอปางตายแล้วชนะก็ได้ ช่วงนี้หดหู่เลยอยากอ่านเรื่องที่เสริมกำลังใจ แบบมั่นใจว่าพระเอกชนะแน่นอนอ่ะค่ะTvT