(ถ้าไม่อยากอ่านสตอรี่ อ่านตรงที่เป็นข้อๆได้เลย)

ผมเป็นเด็กปี1 อายุ19 พึ่งผ่านวัยมัธยมมา เคยคิดว่าตอนมีความรักสมัยมัธยมคือเป็นความรักที่โตแล้ว ก็คือมีความหึง มีความงอนที่มากจนเกินไป พอขึ้นมหาวิทยาลัยจึงได้รู้ว่าเรายังโตไม่พอที่จะมีความรักดีๆ โดนบอกว่ายังเด็กอยู่ ตอนแรกก็งงว่าทำไมผมยังดูเด็กในเรื่องนี้

จนมีปัญหาทะเลาะกันโดยที่ผมเป็นคนเริ่ม เวลาทะเลาะจะเป็นคนปากไว ปากหมา พูดอะไรไม่คิด จนเลิกกันในที่สุด จึงพึ่งรู้สึกตัวในวันที่สายไป พึ่งจะเริ่มคิดไตร่ตรองตัวเองว่าเราเด็กยังไง จึงได้รู้ว่าจริงๆตัวเองเป็นดังนี้

1.เป็นคนขี้หึงมาก เวลาเค้าตั้งให้ถามคำถามในสตอรี่ไอจี ก็จะคิดไปว่า ผู้ชายต้องถามเยอะแน่เลย แล้วก็กลัวจะไปคุยกัน
2.เป็นคนขี้งอน เมื่อไม่ได้ดั่งใจ
3.ความอดทนต่ำ แค่เฉพาะเรื่องแค่เฉพาะเรื่องความรัก
4.เป็นคนขี้กลัวว่าเค้าจะจากไป มีหลายครั้งชอบถามเค้าว่า ถ้าชอบใคร หรือคุยกับใครอีกบอกได้นะ
5..เป็นคนที่เกิดอาการดังกล่าวข้างบนแล้วจะชอบถามมาก ถามจี้ๆเยอะๆ จนเค้ารำคาญ แล้วก็จะหยุดตัวเองไม่ได้

ที่จริงคงมีเยอะกว่านี้แต่ตอนนี้สมองตัน

จึงอยากจะขอวิธีแก้ว่าเราจะแก้นิสัยแบบนี้ได้ยังไง เราจะคิดยังไงเวลารู้สึกว่าต้องถามในเรื่องที่เค้าไม่ชอบ ขอบคุณครับ