จขกท พยายามทำเรื่องต่างๆมาด้วยตัวเองตลอดตั้งแต่เด็กๆเลย ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องเงินก็ทำงานตั้งแต่เด็กให้ครอบครัวทั้งที่ไม่จำเป็น รู้แค่ว่าทัศนคติความเชื่อ การสั่งสอนบอกว่าเราต้องตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ให้จนไม่เหลืออะไรมาเข้ามหาลัย ก็มาตายดาบหน้า พอถึงจุดหนึ่ง ที่เรารู้สึกว่า เราต้องการคนช่วยใครสักคน ไม่จำเแป็นต้องเรื่องเงินๆทองๆ ทำไมไม่มีใครเห็นหัวเลยค่ะ โดยเฉพาะคนในครอบครัว สรุปแล้วคือถ้าเราเริ่มต้นด้วยตัวเองมาตั้งแต่แรก ทำให้ครอบครัวเห็นค่าแค่เรื่องเงินหรอคะ🥺
เราเข้าใจว่าแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกันนะ ตอนนี้รู้สึกโดดเดี่ยวจริงๆ ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ รู้สึกท้อแท้กับการเป็นคนดี ทำเพื่อครอบครัวแล้วค่ะ คนอื่นเป็นแบบเราบ้างมั้ย