*** เราจะเล่าในเชิงขอคำปรึกษากับผู้อ่านทุกท่าน เนื่องจากมันเป็นเรื่องในครอบครัว ขอความกรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยคำพูดสุภาพ
เราต้องอธิบายก่อนในปัจจุบัน ครอบครัวเรามีกันสามคนเรา แม่ พี่ชาย เราไม่ได้รวยและค่อนข้างจนแต่ก็ไม่ถึงขั้นอดอยากเรียกว่าพอเอาตัวรอดไปวันๆเราพึ่งเรียนจบพึ่งทำงานและพี่ชายอยู่ในวัยทำงานเงินเดือนเพียงหนึ่งหมื่นบาทมีโอทีบ้างนิดน่อยทั้งสองคน ค่าเช่าห้องตกเดือนละ3000-4000 รวมน้ำไฟ
( เราและพี่ไม่ได้อยู่ด้วยกันต่างคนต่างทำงานคนละที่ )
ค่าใช้จ่ายในกรุงเทพแต่ละวันค่อนข้างสูง เฉลี่ยเดือนละ 4500 ตกวันละ150 นี่ประหยัดแบบสุดๆเพราะรวมค่ารถไปทำงานด้วย ในเเต่ละเดือน เงินที่ส่งให้แม่ไม่ได้เยอะมาก คนละสองพันหรือสองพันห้านี่คือขีดจำกัดจริงๆ และแม่ของเราการใช้ชีวิตในต่างจังหวัดไม่ได้แพงมากและแม่ก็มีร้านขายขนมเล็กๆริมทาง เป็นสิ่งที่เขาอยากทำ ปัญหามันอยู่ที่ แม่เราชอบโกหก และกู้หนี้.... ทุกคนอาจคิดว่ามันปกติแต่ไม่เลย แม่เราจะโกหกว่าไม่ได้กู้ ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรมาก และสุดท้ายจบที่เจ้าหนี้มาทวงถึงบ้านมันค่อนข้างอันตรายแน่นอนเราและพี่ห่วงแม่ จึงใช้เงินเก็บที่น้อยนิดใช้หนี้ แต่มันไม่จบเมื่อผ่านไปสักพักก็จะมีมาอีก เป็นแบบนี้จนเราต้องคุยกันว่าแม่ ใช้จ่ายอะไรบ้างทำไมต้องแอบกู้ แม่ต้องใช้เดือนละเท่าไหร่ และก็คือคุยกันจบรู้เรื่องพอผ่านไปสักพักก็มีเจ้าหนี้มาอีก เริ่มจากหลักพันหลังๆไปหลักหมื่น สุดท้ายเงินที่พี่ชายเรากู้มาเพื่อให้แม่เก็บไว้และลงทุน แกก็เอามาใช้หนี้ใช้จ่ายภายในเดือนเดียว หลายหมื่น เราและพี่ล้มไปต่อไม่เป็นเมื่อรู้ความจริง ปัจจุบันเงินเก็บหมดแล้วแต่หนี้แม่ไม่หมดเขามักจะร้องไห้เและโทรมาเพราะไม่มีเงินใช้หนี้เจ้าหนี้มาทวง แน่นอนเราและพี่เครียดแต่เงินหมดแล้วเรามีญาติที่พึ่งพาไม่ได้สรุปง่ายคือมีกันแค่สามคน เราและพี่ทำงานประจำที่ต้องรอเงินออกสิ้นเดือนมันไม่ได้มากเลยเราไม่ใช่เด็กและเราก็จำเป็นต้องสร้างตัวเราจะคอยใช้หนี้ให้แม่แบบนี้ไม่ได้แน่นอนเรารักแม่และต้งดูแลท่านแต่ สิ่งที่เราอยากปรึกษาคือ เราจะทำยังไงกับแม่เราที่ชอบแอบไปกู้เงินดี ค่าใช้จ่ายที่เราเคยคุยกันแกบอกว่าก็กู้มาใช้ เราเข้าใจว่าเงินที่เราให้มันไม่มากแต่ แกมีอาชีพขายของซึ่งมีกำไรทุกวันบวกกับเงินที่เราให้ มันทำให้เรางงว่าทำไมต้องกู้บ่อยและเยอะแบบนี้ เวลาต้องการเปิดใจถามและคุยถึงปัญหาแกจะไม่พูดและเอาแต่ร้องไห้คำตอบเดียวที่แกให้คือ ก็ใช้ชีวิตประจำวัน ต้องบอกก่อนว่าเราและพี่ไม่เคยตะคอกหรือพูดไม่ดีกับแม่เลยเวลาคุยกันเรื่องแบบนี้เราจะคุยกันดีดีตลอด นี่คือปัญหาที่เราและพี่จนปัญญา บางครั้งแกก็โทรมาขอเงินด้วยเหตผลที่บอกเราอย่างนึงบอกพี่อย่างนึง คือเราก็ให้แต่ไม่เข้าใจแม่ไม่พูดความจริง การเป็นหนี้มันกัดเซอะครอบครัว เราอยากถามทุกท่านมีคำแนะนำไหม บางครั้งเราก็คิดว่าแม่เราป่วยจริงๆนะ ถ้าเรายังคอยใช้หนี้และไม่เหลือเงินเก็บแบบนี้ อนาคตเราจะแย่ เราจะดูแลเมื่อแม่ต้องรักษาพยาบาลยามแก่ยังไง เราไม่เหลือเงินเลี้ยงดูแกในอนาคตมันจะเป็นยังไง และช่วงนี้โควิด งานมีการกดดันโอที อะไรๆแพงขึ้น เราอยากได้คำแนะนำจริงๆ
ปล. มันคือหนี้นอกระบบ ดอกเบี้ยที่โหดร้ายและคนทวงที่มาเคาะบ้าน ยิ่งเราจ่ายช้า เงินต้นยิ่งเพิ่ม มันน่ากลัวมาก
ปัญหาชีวิตแก้ยังไงดี
เราต้องอธิบายก่อนในปัจจุบัน ครอบครัวเรามีกันสามคนเรา แม่ พี่ชาย เราไม่ได้รวยและค่อนข้างจนแต่ก็ไม่ถึงขั้นอดอยากเรียกว่าพอเอาตัวรอดไปวันๆเราพึ่งเรียนจบพึ่งทำงานและพี่ชายอยู่ในวัยทำงานเงินเดือนเพียงหนึ่งหมื่นบาทมีโอทีบ้างนิดน่อยทั้งสองคน ค่าเช่าห้องตกเดือนละ3000-4000 รวมน้ำไฟ
( เราและพี่ไม่ได้อยู่ด้วยกันต่างคนต่างทำงานคนละที่ )
ค่าใช้จ่ายในกรุงเทพแต่ละวันค่อนข้างสูง เฉลี่ยเดือนละ 4500 ตกวันละ150 นี่ประหยัดแบบสุดๆเพราะรวมค่ารถไปทำงานด้วย ในเเต่ละเดือน เงินที่ส่งให้แม่ไม่ได้เยอะมาก คนละสองพันหรือสองพันห้านี่คือขีดจำกัดจริงๆ และแม่ของเราการใช้ชีวิตในต่างจังหวัดไม่ได้แพงมากและแม่ก็มีร้านขายขนมเล็กๆริมทาง เป็นสิ่งที่เขาอยากทำ ปัญหามันอยู่ที่ แม่เราชอบโกหก และกู้หนี้.... ทุกคนอาจคิดว่ามันปกติแต่ไม่เลย แม่เราจะโกหกว่าไม่ได้กู้ ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรมาก และสุดท้ายจบที่เจ้าหนี้มาทวงถึงบ้านมันค่อนข้างอันตรายแน่นอนเราและพี่ห่วงแม่ จึงใช้เงินเก็บที่น้อยนิดใช้หนี้ แต่มันไม่จบเมื่อผ่านไปสักพักก็จะมีมาอีก เป็นแบบนี้จนเราต้องคุยกันว่าแม่ ใช้จ่ายอะไรบ้างทำไมต้องแอบกู้ แม่ต้องใช้เดือนละเท่าไหร่ และก็คือคุยกันจบรู้เรื่องพอผ่านไปสักพักก็มีเจ้าหนี้มาอีก เริ่มจากหลักพันหลังๆไปหลักหมื่น สุดท้ายเงินที่พี่ชายเรากู้มาเพื่อให้แม่เก็บไว้และลงทุน แกก็เอามาใช้หนี้ใช้จ่ายภายในเดือนเดียว หลายหมื่น เราและพี่ล้มไปต่อไม่เป็นเมื่อรู้ความจริง ปัจจุบันเงินเก็บหมดแล้วแต่หนี้แม่ไม่หมดเขามักจะร้องไห้เและโทรมาเพราะไม่มีเงินใช้หนี้เจ้าหนี้มาทวง แน่นอนเราและพี่เครียดแต่เงินหมดแล้วเรามีญาติที่พึ่งพาไม่ได้สรุปง่ายคือมีกันแค่สามคน เราและพี่ทำงานประจำที่ต้องรอเงินออกสิ้นเดือนมันไม่ได้มากเลยเราไม่ใช่เด็กและเราก็จำเป็นต้องสร้างตัวเราจะคอยใช้หนี้ให้แม่แบบนี้ไม่ได้แน่นอนเรารักแม่และต้งดูแลท่านแต่ สิ่งที่เราอยากปรึกษาคือ เราจะทำยังไงกับแม่เราที่ชอบแอบไปกู้เงินดี ค่าใช้จ่ายที่เราเคยคุยกันแกบอกว่าก็กู้มาใช้ เราเข้าใจว่าเงินที่เราให้มันไม่มากแต่ แกมีอาชีพขายของซึ่งมีกำไรทุกวันบวกกับเงินที่เราให้ มันทำให้เรางงว่าทำไมต้องกู้บ่อยและเยอะแบบนี้ เวลาต้องการเปิดใจถามและคุยถึงปัญหาแกจะไม่พูดและเอาแต่ร้องไห้คำตอบเดียวที่แกให้คือ ก็ใช้ชีวิตประจำวัน ต้องบอกก่อนว่าเราและพี่ไม่เคยตะคอกหรือพูดไม่ดีกับแม่เลยเวลาคุยกันเรื่องแบบนี้เราจะคุยกันดีดีตลอด นี่คือปัญหาที่เราและพี่จนปัญญา บางครั้งแกก็โทรมาขอเงินด้วยเหตผลที่บอกเราอย่างนึงบอกพี่อย่างนึง คือเราก็ให้แต่ไม่เข้าใจแม่ไม่พูดความจริง การเป็นหนี้มันกัดเซอะครอบครัว เราอยากถามทุกท่านมีคำแนะนำไหม บางครั้งเราก็คิดว่าแม่เราป่วยจริงๆนะ ถ้าเรายังคอยใช้หนี้และไม่เหลือเงินเก็บแบบนี้ อนาคตเราจะแย่ เราจะดูแลเมื่อแม่ต้องรักษาพยาบาลยามแก่ยังไง เราไม่เหลือเงินเลี้ยงดูแกในอนาคตมันจะเป็นยังไง และช่วงนี้โควิด งานมีการกดดันโอที อะไรๆแพงขึ้น เราอยากได้คำแนะนำจริงๆ
ปล. มันคือหนี้นอกระบบ ดอกเบี้ยที่โหดร้ายและคนทวงที่มาเคาะบ้าน ยิ่งเราจ่ายช้า เงินต้นยิ่งเพิ่ม มันน่ากลัวมาก