กราบสวัสดีทุกคนครับ ผมชื่อ...บลาๆๆ ล้อเล่นครับ เอาเป็นว่าผมจะเป็นใครก็ช่างเถอะ เนอะ อย่าเสียเวลาเลยดีกว่า มาเข้าเรื่องกันครับ
ตามหัวข้อเลยครับ วันนี้ก็อยากจะมาแชร์จุดประกายความอยาก...ในการเริ่มต้นที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่น พร้อมทั้งวิธีการที่ผมใช้ครับ หวังว่าจะเป็นแนวทางของใครหลายๆคนที่มีจุดประกายแบบเดียวกัน และผมก็หวังว่าจะมีเพื่อนๆมาแนะนำวิธีการในเรียนรู้แบบใหม่ๆหรือช่องทางอื่นๆที่นอกเหนือไปจากวิธีการของผมครับ เพื่อที่ผมจะได้พัฒนาทักษะในการเรียนรู้ และยิ่งไปกว่านั้น ผมต้องการกำลังใจมากๆครับ เพราะตอนนี้เริ่มเรียนได้สักพักแล้ว รู้สึกว่ามันยากกกกกกก มากๆๆๆๆๆครับ รู้สึกท้อนิดนึง แฮ่ๆ
แรงบันดาลใจของผมก็คือ..... นี่เลยครับ เขาคนนี้
เครดิตภาพ จากไอจีครับ
ผมไม่แน่ใจว่าชื่อจริงของเขาชื่อว่าอะไรนะครับ น่าจะเป็น อะคาโซะ มั้งครับ พอดีว่าผมก็ไม่ใช่แฟนคลับตัวยงของเขาหรอกครับ อีกอย่างผมตามเขามาจากการดูซีรี่ย์ญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง ที่มีชื่อว่า เชอรรี่ เมจิก แล้วในเรื่องเขาแสดงเป็นตัวละครที่มีชื่อว่า อะดาจิ ผมชอบคาแร็กเตอร์นี้ครับ เลยอยากจำเขาในนามของอะดาจิมากกว่า 555
เป็นไงครับ เขาน่ารักมากเลยใช่ไหมครับ 555
แน่นอนว่ามีใครๆหลายคนที่เป็นแฟนคลับของเขาและเป็นแฟนคลับของซี่รี่ย์เรื่องนี้ แต่จะมีไหมน้า...ใครที่มีเขาเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้อยากเรียนภาษาญี่ปุ่นเหมือนผม 555 มันไร้สาระมากเลยใช่ไหมครับ แต่ก็นะ เราชอบไปแล้ว..อิอิ
เมื่อมีความอยากเรียนแล้ว ผมก็เริ่มสรรหาสื่อการเรียนครับ
ผมเริ่มจากการหาคอร์สออนไลน์ที่สามารถเรียนย้อนหลังได้ครับ เพราะตอนนั้นผมทำงานประจำที่ต้องเปลี่ยนกะครับ คงไม่สามารถกำหนดเวลาเรียนแบบตายตัวได้ จึงคิดว่าไม่เหมาะกับการเรียนตามสถาบันครับ
ในที่สุดผมก็ไปเจอคอร์สนึง (อันนี้เป็นครั้งแรกที่เริ่มเรียนนะครับ) เป็นคอร์สพื้นฐานครับ เรียนผ่านระบบออนไลน์ที่สามารถดูย้อนหลังได้ ก็เข้าทางเลยครับ
ตอนที่ซื้อคอร์สนี้ ผมไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับหลักสูตรการเรียนเลย และไม่มีคนแนะนำด้วยครับ
คอร์สที่ซื้อไปตอนนั้นคือคอร์สที่ใช้หนังสือเล่มนี้ครับ
อากิโกะ โตะ โทะโมะดาจิ เวอร์ชั่นเก่า เล่มหนึ่ง
เห็นเขาบอกว่า ม.ปลายสายศิลป์ญี่ปุ่นหลายโรงเรียนใช้กันผมเลยคิดว่ามันน่าจะง่ายครับ เหมาะกับคนหัวสมองทื่อๆอย่างผม
แต่พอเรียนไปได้สักพักผมก็เริ่มท้อครับ เพราะรู้สึกว่ามันยากครับ แต่ไม่ใช่ว่าคอร์สหรือคุณครูสอนไม่ดีนะครับ ขอบอกว่าคุณคูรสอนดีมากครับ ผมชอบคุณครูมากๆครับ ละคุณครูก็เป็นผู้ชาย น่ารักมาก...555+++ (ขำๆนะครับไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้คุณครูเสียหาย แต่คุณครูน่ารักจริง)
อันที่จริง ผมไม่ค่อยมีเวลาด้วยครับ เพราะตอนนั้นต้องเตรียมตัวสอบภาจีนด้วยครับ เนื่องจากว่าผมจะสมัครงานบริษัทจีน ทั้งทำงาน ทั้งเรียนภาษาจีน และเรียนญี่ปุ่นด้วย ผมรู้สึกว่าทุกอย่างมันตีกัน แล้วหัวสมองของผมรับไม่ไหวผมเลยหยุดเรียนไปทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบคอร์ส แต่ผมคิดว่าจะไม่ล้มเลิกครับ ไว้มีโอกาสผมจะกลับมาเรียนใหม่อย่างแน่นอน
หลังจากที่ล้มเลิกไปหลายเดือน ผมก็กลับมาพร้อมกับการสรรหาคอร์สใหม่ๆครับ ผมคิดว่าผมคงต้องจริงจังให้มากกว่านี้ ผมตัดสินใจหาคอร์สเรียนอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ได้ซื้อคอร์สระดับต้นมาครับ เป็นคอร์สรวมกันทั้งหมด 6 คอร์ส โดยใช้หนังสือเล่มนี้เลยครับ
มินนะ โนะ นิฮงโกะ เล่ม 1-4 และยังต่อด้วย มินนะ โนะ นิฮงโกะระดับกลางเล่ม1 อีกหนึ่งเล่ม
คอร์สโอเคครับ ดีมากๆ ทั้งคุณครูและการสอน แต่หัวสมองของผมจะไหวรึป่าว...
ณ ตอนที่เขียนบล็อกบล็อกนี้ ผมเรียนมินนะเล่ม1 ถึงบทที่9 แล้วครับแต่ว่า ผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย โดยเฉพาะทักษะการฟัง ผมฟังแทบไม่รู้เรื่องเลยครับทั้งๆที่ฟังจากซีดี ทักษะของผมมันแย่มากๆเกินเยียวยา ผมไม่รู้ผมจะไปต่อได้ไหม ผมเริ่มท้ออีกครั้ง
และนอกจากการฟังจะยากสำหรับผมแล้ว การพูดก็ไม่น้อยหน้าครับ เพราะการเรียงไวยกรณ์ของภาษาญี่ปุ่นมันสวนทางกับภษาไทยมาก ไหนจะหลายพยางค์ ไหนจะคำช่วย เฮ้อ...คิดแล้วท้อครับ อ้อ อีกอย่าง เรายังต้องเรียนการอ่านด้วยซึ่งอันนี้ผมค่อนข้างสับสนครับ 555++ เพราะมีตัวอักษรจีนด้วยที่เรียกว่าคันจิ ผมชอบสับสนกับภาษาจีนครับและในหัวมันก็จะฝังใจกับการอ่านแบบจีน ทำให้ผมงงนิดนึง อ้อ คือตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่บริษัทจีนครับเลยได้ภาษาจีนบ้าง พอมาเจอตัวจีนก็อ่านออกมาด้วยสไตล์จีนแบบมั่นใจเลยครับ555++
เอาละครับ ไม่ว่าจะท้อแค่ไหน ผมก็จะสู้ต่อไปให้ถึงที่สุดครับ ยังไงก็ได้ซื้อคอร์และซื้อหนังสือมาแล้ว ผมคิดว่าผมคงต้องพยายามต่อไป ฮึบ!
ที่โต๊ะทำงาน.... อิอิ..
เมื่อไรที่ท้อก็ชอบกลับมาหาแรงบันดาลใจ.....
หวังว่าผมจะอยู่รอดไปจนถึงคอร์สหน้า....แง่ะๆ
แรงบัลดาลใจในการเรียนภาษาญี่ปุ่นของผม
ตามหัวข้อเลยครับ วันนี้ก็อยากจะมาแชร์จุดประกายความอยาก...ในการเริ่มต้นที่จะเรียนภาษาญี่ปุ่น พร้อมทั้งวิธีการที่ผมใช้ครับ หวังว่าจะเป็นแนวทางของใครหลายๆคนที่มีจุดประกายแบบเดียวกัน และผมก็หวังว่าจะมีเพื่อนๆมาแนะนำวิธีการในเรียนรู้แบบใหม่ๆหรือช่องทางอื่นๆที่นอกเหนือไปจากวิธีการของผมครับ เพื่อที่ผมจะได้พัฒนาทักษะในการเรียนรู้ และยิ่งไปกว่านั้น ผมต้องการกำลังใจมากๆครับ เพราะตอนนี้เริ่มเรียนได้สักพักแล้ว รู้สึกว่ามันยากกกกกกก มากๆๆๆๆๆครับ รู้สึกท้อนิดนึง แฮ่ๆ
แรงบันดาลใจของผมก็คือ..... นี่เลยครับ เขาคนนี้
เครดิตภาพ จากไอจีครับ
ผมไม่แน่ใจว่าชื่อจริงของเขาชื่อว่าอะไรนะครับ น่าจะเป็น อะคาโซะ มั้งครับ พอดีว่าผมก็ไม่ใช่แฟนคลับตัวยงของเขาหรอกครับ อีกอย่างผมตามเขามาจากการดูซีรี่ย์ญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง ที่มีชื่อว่า เชอรรี่ เมจิก แล้วในเรื่องเขาแสดงเป็นตัวละครที่มีชื่อว่า อะดาจิ ผมชอบคาแร็กเตอร์นี้ครับ เลยอยากจำเขาในนามของอะดาจิมากกว่า 555
เป็นไงครับ เขาน่ารักมากเลยใช่ไหมครับ 555
แน่นอนว่ามีใครๆหลายคนที่เป็นแฟนคลับของเขาและเป็นแฟนคลับของซี่รี่ย์เรื่องนี้ แต่จะมีไหมน้า...ใครที่มีเขาเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้อยากเรียนภาษาญี่ปุ่นเหมือนผม 555 มันไร้สาระมากเลยใช่ไหมครับ แต่ก็นะ เราชอบไปแล้ว..อิอิ
เมื่อมีความอยากเรียนแล้ว ผมก็เริ่มสรรหาสื่อการเรียนครับ
ผมเริ่มจากการหาคอร์สออนไลน์ที่สามารถเรียนย้อนหลังได้ครับ เพราะตอนนั้นผมทำงานประจำที่ต้องเปลี่ยนกะครับ คงไม่สามารถกำหนดเวลาเรียนแบบตายตัวได้ จึงคิดว่าไม่เหมาะกับการเรียนตามสถาบันครับ
ในที่สุดผมก็ไปเจอคอร์สนึง (อันนี้เป็นครั้งแรกที่เริ่มเรียนนะครับ) เป็นคอร์สพื้นฐานครับ เรียนผ่านระบบออนไลน์ที่สามารถดูย้อนหลังได้ ก็เข้าทางเลยครับ
ตอนที่ซื้อคอร์สนี้ ผมไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับหลักสูตรการเรียนเลย และไม่มีคนแนะนำด้วยครับ
คอร์สที่ซื้อไปตอนนั้นคือคอร์สที่ใช้หนังสือเล่มนี้ครับ
อากิโกะ โตะ โทะโมะดาจิ เวอร์ชั่นเก่า เล่มหนึ่ง
เห็นเขาบอกว่า ม.ปลายสายศิลป์ญี่ปุ่นหลายโรงเรียนใช้กันผมเลยคิดว่ามันน่าจะง่ายครับ เหมาะกับคนหัวสมองทื่อๆอย่างผม
แต่พอเรียนไปได้สักพักผมก็เริ่มท้อครับ เพราะรู้สึกว่ามันยากครับ แต่ไม่ใช่ว่าคอร์สหรือคุณครูสอนไม่ดีนะครับ ขอบอกว่าคุณคูรสอนดีมากครับ ผมชอบคุณครูมากๆครับ ละคุณครูก็เป็นผู้ชาย น่ารักมาก...555+++ (ขำๆนะครับไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้คุณครูเสียหาย แต่คุณครูน่ารักจริง)
อันที่จริง ผมไม่ค่อยมีเวลาด้วยครับ เพราะตอนนั้นต้องเตรียมตัวสอบภาจีนด้วยครับ เนื่องจากว่าผมจะสมัครงานบริษัทจีน ทั้งทำงาน ทั้งเรียนภาษาจีน และเรียนญี่ปุ่นด้วย ผมรู้สึกว่าทุกอย่างมันตีกัน แล้วหัวสมองของผมรับไม่ไหวผมเลยหยุดเรียนไปทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบคอร์ส แต่ผมคิดว่าจะไม่ล้มเลิกครับ ไว้มีโอกาสผมจะกลับมาเรียนใหม่อย่างแน่นอน
หลังจากที่ล้มเลิกไปหลายเดือน ผมก็กลับมาพร้อมกับการสรรหาคอร์สใหม่ๆครับ ผมคิดว่าผมคงต้องจริงจังให้มากกว่านี้ ผมตัดสินใจหาคอร์สเรียนอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ได้ซื้อคอร์สระดับต้นมาครับ เป็นคอร์สรวมกันทั้งหมด 6 คอร์ส โดยใช้หนังสือเล่มนี้เลยครับ
มินนะ โนะ นิฮงโกะ เล่ม 1-4 และยังต่อด้วย มินนะ โนะ นิฮงโกะระดับกลางเล่ม1 อีกหนึ่งเล่ม
คอร์สโอเคครับ ดีมากๆ ทั้งคุณครูและการสอน แต่หัวสมองของผมจะไหวรึป่าว...
ณ ตอนที่เขียนบล็อกบล็อกนี้ ผมเรียนมินนะเล่ม1 ถึงบทที่9 แล้วครับแต่ว่า ผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย โดยเฉพาะทักษะการฟัง ผมฟังแทบไม่รู้เรื่องเลยครับทั้งๆที่ฟังจากซีดี ทักษะของผมมันแย่มากๆเกินเยียวยา ผมไม่รู้ผมจะไปต่อได้ไหม ผมเริ่มท้ออีกครั้ง
และนอกจากการฟังจะยากสำหรับผมแล้ว การพูดก็ไม่น้อยหน้าครับ เพราะการเรียงไวยกรณ์ของภาษาญี่ปุ่นมันสวนทางกับภษาไทยมาก ไหนจะหลายพยางค์ ไหนจะคำช่วย เฮ้อ...คิดแล้วท้อครับ อ้อ อีกอย่าง เรายังต้องเรียนการอ่านด้วยซึ่งอันนี้ผมค่อนข้างสับสนครับ 555++ เพราะมีตัวอักษรจีนด้วยที่เรียกว่าคันจิ ผมชอบสับสนกับภาษาจีนครับและในหัวมันก็จะฝังใจกับการอ่านแบบจีน ทำให้ผมงงนิดนึง อ้อ คือตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่บริษัทจีนครับเลยได้ภาษาจีนบ้าง พอมาเจอตัวจีนก็อ่านออกมาด้วยสไตล์จีนแบบมั่นใจเลยครับ555++
เอาละครับ ไม่ว่าจะท้อแค่ไหน ผมก็จะสู้ต่อไปให้ถึงที่สุดครับ ยังไงก็ได้ซื้อคอร์และซื้อหนังสือมาแล้ว ผมคิดว่าผมคงต้องพยายามต่อไป ฮึบ!
ที่โต๊ะทำงาน.... อิอิ..
เมื่อไรที่ท้อก็ชอบกลับมาหาแรงบันดาลใจ.....
หวังว่าผมจะอยู่รอดไปจนถึงคอร์สหน้า....แง่ะๆ