นอนทับลูกเจี้ยบที่พึ่งช่วยชีวิตมาจากเเมวที่พึ่งกัดบาดเจ็บสาหัส

กระทู้คำถาม

วันเสาร์ที่ 13 มีนาคม 2564 เราได้ช่วยชีวิตลูกไก่ จากเเมวของเราที่กัด_{ลูกไก่จนเป็นเเผลเหวอะ อาการของน้องน่าเป็นห่วง เเมวกัดจนสลบไป เราช่วยเป่า จนน้องฟื้นขึ้นมา เอาน้ำเอาข้าวบดให้น้องกิน จนตอนช่วงบ่ายน้องเริ่มกลับมาเดินได้ปกติ เราเลยตั้งชื่อให้ว่า เจ้าโชค เราเอาน้องไก่ไปปล่อยให้เเม่ไก่เเล้ว เเต่น้องไม่ยอมเดินตามเเม่ไก่ หันมาเดินตามเราเเทน เราเลยรู้สึกว่าน้องคงรู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่กับเรา เเละน่าจะคิดว่าเราเป็นเเม่ ก่อนเข้านอน เราจะเอาน้องใส่กรงเเล้วเอามาไว้บนที่นอนเรา เเต่พอเอาใส่กรงทีไร น้องกลับร้องไม่หยุด พอเราเปิดกรง น้องรีบวิ่งออกมา ซุกที่คอเราเเล้วหลับไป เเละน้องจะร้องทุกครั้งเวลาที่เราอยู่ห่างน้อง พูดง่ายๆคือติดเราเเจ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกผูกพัน รักน้องเหมือนสัตว์เลี้ยง จนกะทั่งเวลาเที่ยงคืนโดยประมาณ เรานั่งเล่นเกมพับจีตาสุดท้าย ด้วยความเคยชินเล่นเกมเสร็จเรามักจะล้มตัวลงนอน เเละเราต้องรีบลุกขึ้นมาเพราะนึกขึ้นได้ว่าบนที่นอนเรามีไก่น้อยอยู่ เรารีบลุกขึ้นสำรวจดู เราเหลือบไปเห็นน้อง มีวุ้นๆออกมาจากก้น เราภาวนา ไม่เ}

_{ป็นขี้น้อง พอเราส่องไฟฉายเท่านั่นเเหละ เข่าทรุดเลย สิ่งที่ออกมาจากตูดน้องคือเครื่องใน น้องดิ้นมองหน้าเราจนเฮือกสุดท้าย เเล้วสิ้นใจ จนตอนนี้เราร้องไห้ไม่หยุด เรานอนไม่หลับ เหลียวไปเห็นเเต่รอยเลือดน้อง มันเป็นเพราะความสะเพร่าของเราเเท้ๆ ตอนนี้ก็ปาไปตี3เเล้วยังร้องไห้ไม่หยุด ขอโทษทีถ้าใครจะมองว่าไร้สาระ เเต่เราเป็นคนรักสัตว์เเละอ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้มาก ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรสักอย่าง เราโทษตัวเราเอง อุตส่าช่วยจนน้องรอด เเต่เรากลับเป็นคนฆ่าน้องเอง เเย่สุดๆตอนนี้}