ผมเป็นนักเรียนอินเตอร์อายุ17คนนึงครับที่ก็ไม่ได้ป็อปปูล่าหรือหล่อพอที่สาวจะมาจีบหรือมาบอกรักตรงหน้าแค่จะมีคนซักคนอยากเดินมาคุยด้วยยังยากเลยครับน่าจะด้วยเพราะหน้าตาผมที่ดูมืดมนละไม่ค่อยรับสังคมเท่าไหร่คนที่คุยด้วยบ่อยๆก็คงจะมีแค่เพื่อนที่สนิทกันละผเอิญผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงครับเธอกับผมค่อนข้างจะเหมือนสนิทกันแต่ก็ไม่สนิทซะทีเดียวเวลาเธอมีปัญหาอยากระบายอะไรซักอย่างหรืออยากจะมาคุยเรื่องชาย-ชาย(ผมไม่ได้ชอบแนวนี้นะครับ555)เธอก็มักจะมาคุยกับผมเวลาเธอมีเหตุการณ์เหล่านี้เธอดูมีความสุขตอนที่ได้คุยเรื่องพวกนี้กับผมนะครับส่วนใหญ่เวลาที่เราจะได้คุยกันนานๆน่าจะมีแค่ตอนคอลคุยกันครับแต่พอตอนเวลาในโรงเรียนเธอจะเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยครับเธอมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่คุยกับเพื่อนสนิทผญ.ของเธอมากกว่าและเหมือนจะเมินและท่าทางดูไม่ได้ให้ความสำคัญกับผมมากซักเท่าไหร่(นี่เป็นแค่สิ่งผมคิดว่าเค้าคิดยังไงกับผมนะครับ)พอผมจะเข้าคุยด้วยเธอก็จะเมินผมและทำเป็นไม่สนใจครับ(อาจจะมาจากการที่ผมเป็นคนที่เล่นมุกเละเทะด้วยครับ😝)ผมคิดว่าเธอคงไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับผมทั้งๆที่ความเป็นจริงผมค่อนข้างรักเค้า(รักแบบเพื่อนนะครับผมมีแฟนแล้ว)และคอยที่จะดูแลอยู่เสมอมาด้วยซ้ำผมมักจะให้ความเป็นห่วงความสนิทกับเธอแต่เธอก็เมินผมหรือขนาดบางที่แค่ไปเดินห้างละชนกันนิดหน่อยนางยังทำท่าทางขยะแขยงใส่ผมด้วยซ้ำผมอดทนมาอย่างยาวนานจนถึงวันหนึ่งผมตัดสินใจที่จะเมินเธอทั้งวันเธอก็รู้ตัวนะครับว่าโดนผมเมินอยุ่นางก็ท่าทางโกรธมากเพราะผมเมินเข้าพร้อมกับถามผมว่าที่เมินเพราะไม่ได้ให้ของขวัญใช่มั้ย(พอดีวันนี้เป็นวันที่ห่างจากวันเกิดผมประมาณ2อาทิตย์ซึ่งวันที่เป็นวันเกิดของนางนั้นนอยากได้ของชิ้นหนึ่งมากเนื่องจากว่าวันเกิดผมนั้นมันไม่ค่อยจะมีใครให้ของผมอยู่แล้วเขาจึงทำข้อตกลงว่าถ้าให้เขาในวันนี้เขาจะให้ในวันเกิดผมเหมือนกันผมจึงรีบตกลงเลยครับขวนขวายหาของที่เธออยากได้แชทถามหาคนหารต่างๆนาๆเช็คแท้ปลอมผมทำเพราะเฝผมมองว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทที่ดีของผมจนผ่านวันเกิดผมมาแล้ว2อาทิตย์เขาก็ยังไม่ได้ให้อะไรเลย ผมเลยเมินเธอเผื่อเธอจะมาง้อผม😂)
การที่เธอรู้ทำให้ผมแปลกใจนิดหน่อยเหมือนกันว่าเธอรู้ได้ยังไงเธอบอกผมว่าเธอส่งไปให้ผมแล้วตอนเช้าปรากฎว่าจริงครับเธอส่งมาแล้วจริงๆแต่ผมก็แกล้งติดตลกไปว่าเป็นการแกล้งเล่นเฉยๆเธอก็โกรธผมมากนะครับถึงกับตีผมเลยผมทำได้แค่หัวเราะเพื่อให้มันดูเหมือนแกล้งเฉยๆแต่ในใจก็รู้สึกผิดนิดนึงจนผ่านมาวันต่อมาเธอก็ยังปฏิบัติกับผมแบบเดิมไม่เปลี่ยนแปลงผมที่เจ็บใจกับการที่เมินผมไม่สนใจมากจึงตัดสินใจเมินเธอเหมือนกันเพราะด้วยนิสัยผมที่มักไม่ยอมใคร(รู้ตัวเองแหละครับว่านิสัยเสีย)จนวันนี้เป็นวันที่ผมอาจจะต้องจำไปตลอดชีวิต เธอเดินมาหาผมละมาคุยว่าทำไมถึงไม่คุยกับเธอเลยผมที้ชินชากับการโดนมองว่าเป็นเพียงไอกระจอกคนนึงเลยหัวเราะและบอกกับเธอไปว่าปกติก็ไม่ได้อยากคุยหรืออยากมีปฏิสัมพันธ์กับผมอยู่แล้วนี่ทำไมจะต้องซีเรียสกับเรื่องพวกนี้ด้วยเราเถียงกันไปกันมาแต่ผมก็ยังคงตอบด้วยท่าทางที่เฉยชานะครับจนตอนนั้นเธอก็ได้ร้องไห้ใส่ผมเป็นครั้งแรกผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับอยากจะเข้าไปกอดแบบในหนังหรือปลอบอะไรมากไม่ได้เนื่องจากว่าตอนนั้นมีเพื่อนสนิทผมที่เป็นผช.อยู่ด้วย+มีแฟนแล้ว ทำให้ผมทำได้แค่ขำใส่นางครับพยายามทำให้นางหายสะอื้นแต่ในใจคือแทบจะร้องไห้ตามละครับรู้สึกผิดมากๆที่ตัวเองทำใหุ้คนที่ตัวเองรักร้องไห้ละยังแกล้งเพื่อให้บรรยากาศไม่เครียดอีก(ทำประจำจนติด)จนตอนสุดท้ายผมก็สัญญากับเค้าละลูบหัวเค้าครั้งแรกด้วยนิดหน่อยว่าจะไม่เมินอีกแล้วหลังจากนั้นผมก็โดนทำร้ายอย่างหนักเลยครับ555(ไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นนะครับก็ตีใส่ตบใส่ตามประสาผญ.)ละเค้าก็ขึ้นรถกลับบ้านเค้าไปละหลังจากลากันได้ซักพักผมก็ได้โทรหาเธออีกครั้งเพื่อที่จะขอโทษอย่างจริงใจอีกครั้งเนื่องจากว่าเพื่อนสนิทที่เป็นผช.คนนั้นไม่อยู่แล้วเลยแซวไม่ได้......จนมาถึงสิ่งที่ผมอยากถามทุกคนละครับ ทุกคนคิดว่าเธอคนนี้คิดยังไงกับผมหรอครับเขารักผมไหมหรือเธอแค่เป็นซึนเดเระหรอครับหรือยังไงเพราะการที่นางร้องไห้นั้นเปลี่ยนความคิดผมไปหลายอย่างเหมือนกัน ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับที่อ่านและช่วยตอบคำถามผม ช่วยผมด้วยนะครับผมเดาใจเธอไม่ถูกเลยจริงๆ🙏🙏🙏
เพื่อนที่เป็นผู้หญิงร้องไห้ต่อหน้า
การที่เธอรู้ทำให้ผมแปลกใจนิดหน่อยเหมือนกันว่าเธอรู้ได้ยังไงเธอบอกผมว่าเธอส่งไปให้ผมแล้วตอนเช้าปรากฎว่าจริงครับเธอส่งมาแล้วจริงๆแต่ผมก็แกล้งติดตลกไปว่าเป็นการแกล้งเล่นเฉยๆเธอก็โกรธผมมากนะครับถึงกับตีผมเลยผมทำได้แค่หัวเราะเพื่อให้มันดูเหมือนแกล้งเฉยๆแต่ในใจก็รู้สึกผิดนิดนึงจนผ่านมาวันต่อมาเธอก็ยังปฏิบัติกับผมแบบเดิมไม่เปลี่ยนแปลงผมที่เจ็บใจกับการที่เมินผมไม่สนใจมากจึงตัดสินใจเมินเธอเหมือนกันเพราะด้วยนิสัยผมที่มักไม่ยอมใคร(รู้ตัวเองแหละครับว่านิสัยเสีย)จนวันนี้เป็นวันที่ผมอาจจะต้องจำไปตลอดชีวิต เธอเดินมาหาผมละมาคุยว่าทำไมถึงไม่คุยกับเธอเลยผมที้ชินชากับการโดนมองว่าเป็นเพียงไอกระจอกคนนึงเลยหัวเราะและบอกกับเธอไปว่าปกติก็ไม่ได้อยากคุยหรืออยากมีปฏิสัมพันธ์กับผมอยู่แล้วนี่ทำไมจะต้องซีเรียสกับเรื่องพวกนี้ด้วยเราเถียงกันไปกันมาแต่ผมก็ยังคงตอบด้วยท่าทางที่เฉยชานะครับจนตอนนั้นเธอก็ได้ร้องไห้ใส่ผมเป็นครั้งแรกผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับอยากจะเข้าไปกอดแบบในหนังหรือปลอบอะไรมากไม่ได้เนื่องจากว่าตอนนั้นมีเพื่อนสนิทผมที่เป็นผช.อยู่ด้วย+มีแฟนแล้ว ทำให้ผมทำได้แค่ขำใส่นางครับพยายามทำให้นางหายสะอื้นแต่ในใจคือแทบจะร้องไห้ตามละครับรู้สึกผิดมากๆที่ตัวเองทำใหุ้คนที่ตัวเองรักร้องไห้ละยังแกล้งเพื่อให้บรรยากาศไม่เครียดอีก(ทำประจำจนติด)จนตอนสุดท้ายผมก็สัญญากับเค้าละลูบหัวเค้าครั้งแรกด้วยนิดหน่อยว่าจะไม่เมินอีกแล้วหลังจากนั้นผมก็โดนทำร้ายอย่างหนักเลยครับ555(ไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นนะครับก็ตีใส่ตบใส่ตามประสาผญ.)ละเค้าก็ขึ้นรถกลับบ้านเค้าไปละหลังจากลากันได้ซักพักผมก็ได้โทรหาเธออีกครั้งเพื่อที่จะขอโทษอย่างจริงใจอีกครั้งเนื่องจากว่าเพื่อนสนิทที่เป็นผช.คนนั้นไม่อยู่แล้วเลยแซวไม่ได้......จนมาถึงสิ่งที่ผมอยากถามทุกคนละครับ ทุกคนคิดว่าเธอคนนี้คิดยังไงกับผมหรอครับเขารักผมไหมหรือเธอแค่เป็นซึนเดเระหรอครับหรือยังไงเพราะการที่นางร้องไห้นั้นเปลี่ยนความคิดผมไปหลายอย่างเหมือนกัน ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับที่อ่านและช่วยตอบคำถามผม ช่วยผมด้วยนะครับผมเดาใจเธอไม่ถูกเลยจริงๆ🙏🙏🙏