พ่อหนุ่มคนนั้นหลอกเรารึเปล่า...ขนส่งเอกชนเขาเรียกเก็บภาษีนำเข้าแบบนี้เหรอ ?


ก่อนอื่นเราต้องขอออกตัวก่อนนะคะว่าเราไม่ใช่ประเภทละโมภ โลภมากอยากได้ของคนอื่นขนาดนั้น ชีวิตไม่ได้ขัดสนถึงขั้นรอคอยให้ใครมาประเคนให้ และครั้งแรกที่ตัดสินใจตอบแชทเขาเพราะคิดว่าเขาเป็นเพื่อนในเกมส์ (Coin master) ที่แอดกันไว้เพื่อขอการ์ด
ครั้งแรกเขาทักเรามาใน inbox เฟสบุ๊กด้วยข้อความภาษาไทยนะ คุยกันสักพัก (4-5 ประโยค) ขอแอดคุยกันใน WhatsApp เออ…ก็ให้ไป เพราะยังคิดว่าเป็นคนไทยแลนด์อยู่ จนกระทั่งคุยใน WhatsApp นั่นแหละถึงรู้ว่าไม่ใช่ (นางบอกว่านางเป็นคนมาเล ไปทำงานที่ลอนดอน เอ๊ะ!)
คุย ๆ ไป 3-4 วัน เริ่มเลี่ยนล่ะ พรรณนาบรรยายถึงความรักอันยิ่งใหญ่ หลงรักตั้งแต่แรกเจอนู่น นี่ นั่น (เหมือนการ์ตูนดิสนีย์มากจ้ะ) เราก็รับฟัง…เผื่อคำพูดของเขาจะมีประโยชน์ในงานเขียนนิยายของเรา มีมาถามถึงรายเดือนแต่ละเดือนของเราด้วยนะ พอไม่ตอบก็ถามอยู่นั่น เราเลยตอบไปว่า 'เราไม่มีรายได้แน่นอน มันจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเรา' โอ.เค. คนในแชทนางก็ผ่านเรื่องนี้ไป 
ผ่านไปอีกวัน นางบอกว่า 'คุยกับแม่เรื่องของเรานะ' (คุยทำไมก่อน) เราก็ถามว่าคุยอะไร นางก็บอกประมาณว่า 'เจอคนที่ทำให้มีความสุขแล้ว' เป็นท้อ…มามีความสุขอะไรกับเรา เพราะตัวเราเองยังไม่มีความสุขกับตัวเองเลย แต่เราจะตอบแบบนั้นไม่ได้ไง ต้อง 'อืม ๆ' ไปก่อน (ตอนนั้นไม่รู้ว่านางจะเข้ามาจริงหรือหลอก คือ ต้องตามน้ำไปก่อน) และค่ำวันนั้นนางมาบอกเราว่า 'จะไปช้อปปิ้งกับเพื่อน จะซื้อของให้เราเพื่อพิสูจน์ว่าจริงจังและอยากดูแลเรา' (เป็นวิธีการพิสูจน์รักแท้ที่ลงทุนมากพ่อคุณ) 
ตอนแรกเราปฏิเสธ (ด้วยความสัตย์จริง) เราไม่ได้อยากได้อะไรจากนาง ไม่ชอบให้ใครซื้อของให้ด้วย (เพราะเป็นคนเรื่องเยอะ) แต่เมื่อเราปฏิเสธมาก ๆ เข้านางก็ว่า 'เราดื้อ' เอ้า! การที่เราไม่อยากได้ของจากคนอื่นนี่คือ 'ดื้อ' เหรอ ภาษาไทยเขาเรียก 'เกรงใจ' เว้ย เพิ่งคุยกัน 4-5 วัน ตัวเป็น ๆ ก็ไม่เคยเจอจะมาซื้อของให้ทำไม…บ้าปะ ?
อีกวันถัดมานางก็ส่งวิดีโอมาให้เรา เป็นคลิปเดินซื้อของในช้อป แต่ขอโทษนะคะ 'เราไม่ใช้แบรนด์เนม' แค่เสื้อยืด กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบก็แฮปปี้แล้วจ้าาา แต่!! เหมือนนางจะไม่ละความพยายามนะ ยังส่งภาพถ่ายที่มีกล่องอะไรต่อมิอะไรก็ไม่รู้มาให้เราดูแล้วบอกว่า 'ซื้อให้แล้ว ขอที่อยู่ในการจัดส่ง' เอ้า! อิหยังวะ คือไม่เข้าใจคำว่าไม่เอาเหรอ (มีปัญญาซื้อเองได้ แต่ไม่ซื้อไง มันเปลืองตังค์) 
แต่!!! ใช่ค่ะ…ในเมื่อนางขอมา เราก็ให้ และแน่นอนว่าก่อนที่เราจะให้ เราอ่านกระทู้ในพันทิปมาแล้ว หาข้อมูลจากเว็บไซต์ของศุลกากรด้วยนะ 😁 หลังจากที่เราส่งที่อยู่ให้นาง นางก็บอกว่า '2 วันของจะมาถึง' เฮ้! เดี๋ยวนะ ส่งของจากลอนดอนมาไทยใช้เวลาแค่ 2 วันเองเหรอ (ไวปานเดอะแฟลช) อาเราเคยส่งเสื้อมาให้จากอังกฤษใช้เวลาตั้ง 2 สัปดาห์แน่ะ (ขนส่งต้นทางคืออะไรไม่รู้ แต่นำจ่ายในประเทศคือไปรษณีย์ไทยจ้ะ จ่ายเงินปลายทางไป 32 บาทซึ่งน่าจะเป็นอัตราเสียภาษีนำเข้า) ทำไมของนางมาไวแท้ 555 (ป.ล. มีกำชับให้เรารีบตอบรับทันทีหากขนส่งติดต่อมาหาเราด้วยนะ)
และทันทีที่ครบกำหนด 2 วัน ขนส่งทักเรามาใน WhatsApp ตั้งแต่เช้าเลยจ้า เดี๋ยวนี้ขนส่งเขาติดต่อลูกค้าผ่านทาง WhatsApp แล้วเหรอ ? รายละเอียดในแชทคือบอกให้เราจ่ายเงินค่าภาษีเพื่อที่เขาจะได้จำหน่ายของให้ จำนวน 15,000 บาท เฮ้! เดี๋ยวนะ…เดี๋ยวก่อน ทำไมเราต้องจ่ายในเมื่อเราไม่รู้ซะหน่อยว่าในกล่องนั้นเป็นอะไร มีของจริงรึเปล่า แล้วขนส่งเอกชนเขานำจ่ายของจาก ตปท. กันแบบนี้เหรอ แต่เราก็ยังไหล ๆ คุยกับขนส่งต่อไปนะ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อ 

และถ้านางส่งของมาให้เราจริง ๆ เราก็ขอบคุณจากใจแต่คงจะไม่รับและปล่อยให้ของตีกลับไป ขณะเดียวกันถ้านี่คือการกระทำของมิจฉาชีพก็อยากจะฝากไว้เป็นเคสเฝ้าระวังนะคะ
 
ป.ล. ขนส่งเอกชนที่รับฝากของจาก ตปท. เขานำจ่ายของกันแบบนี้เหรอคะ อันนี้ไม่รู้จริง ๆ เพราะปกติเรารับพัสดุจากไปรษณีย์ไทยตลอด จ่ายภาษีนำเข้าบ้าง ไม่จ่ายบ้างแล้วแต่กรณี ยังไงก็ฝากผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  กรมศุลกากร คนรักต่างชาติ เตือนภัย
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่