ผมคบกับแฟนเก่ามาเกือบปีมีปัญหากันบ่อยมากเพราะเขาชอบแอบคุยกับคนอื่นผมยอมเขาเพราะผมยังรักจนมาประมาณครั้งที่6ครั้งที่7ผมทนไม่ไหวผมด่าเขาแรงมากไปตายซะอย่าเจอกันอีกเลยจะไปไหนก็ไป(สารพัดคำด่า)แล้วก็ดีกันเป็นแบบนี้มาถึงครั้งที่9ผมเป็นคนบอกเลิกเองบ่อยมากแต่ทุกครั้งที่ผมบอกเลิกไปเขาก็ไม่เคยเลิกกับผมเลยสักครั้งเขาบอกเขารักผมผมควบคุมอารมตัวเองไม่ได้เลยจนมาถึงครั้งสุดท้ายผมก็ด่าเขาเหมือนเดิมแต่ไม่เคยทำร้ายร่างกายนะครับผมบอกเลิกเขาเพราะอารมตัวเองอีกแล้วแต่รอบนี้ต่างจากเดิมเพราะเขาเลือกที่จะไปจริงๆครับจากนั้นเขาก็เหมือนจะพยายามทักหาผมบ้างแล้วผมตอนนั้นคือเมินครับไม่สนใจคิดว่าตัวเองถูกแต่ผมก็คิดถึงเขานะครับแต่ก็บวกกับอารมร้อนด้วยผ่านมาสักเดือน2เดือนผมคิดถึงเขามากจนทนไม่ไหวผมทักไปขอคืนดีเขาเขาตอบว่าเขาไม่รู้สึกแบบนั้นกับผมอีกแล้ว ผ่านมาผมก็ยังคิดว่าเขาผิดอยู่คิดตลอดเลยว่าผมทำดีที่สุดแล้วเล่นชู้ขอให้มันเจอคนแบบมันอะไรแบบนี้อะครับ ก็คิดแบบนี้มาสักพัก พอมาเข้าช่วงก่อนปีใหม่ไม่กี่เดือนผมเริ่มคิดต่างจากเดิมครับผมโทษตัวเองถ้าวันนั้นผมดีกว่านี้ไม่ใช้อารมตัดสินปัญหาเข้าใจเขาให้มากกว่านี้ตอนนี้อาจจะมีกันอยู่ก็ได้ถ้าผมเลือกที่จะกอดเขาไว้วันนี้ผมอาจจะยังมีเขาอยู่ก็ได้ จนถึงวันนี้ผมก็ยังคิดแบบนี้อยู่ ผมทำยังไงดีครับ ตอนนี้เหมือนเขาจะเกลียดผมมากๆแม้แต่หน้าผมเขายังไม่มอง





ผมยังรอเขาเสมอครับตอนนี้1ปี2เดือนแล้วครับที่ผมยังรอผมมีคุยกับคนอื่นบ้างครับแต่คุยแล้วมันรู้สึกไม่ใช่ก็คือผมยังรอเขาอะครับ555555

มีโอกาสมั้ยที่จะได้กลับไปคุยกันไปปรับความเข้าใจกันถึงจะไม่ได้กลับไปคบกันแต่อย่างน้อยผมก็ขอให้ได้บอกเขาว่าขอโทษก็ยังดี ตอนนี้เขาบล้อคเฟส ไลน์ ไอจี ผมเรียบร้อนแล้วครับ5555555

ยาวหน่อยนะครับบบบ55555