สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะปรึกษาค่ะ อาจจะเขียน งง ๆหน่อยนะคะ
เล่าสตอรี่เก่าก่อน เรากับแฟนเคยคบกัน เลิกทางกันไปแล้วกลับมาคบกันใหม่
ช่วงแรกๆอะไรก็ยังไม่เกิดปัญหา แต่พอนานๆไป เราก็มีเรื่องให้ต้องเครียด เรื่องงาน เรื่องครอบครัวของจขกทเอง ทำให้เป็นความเครียดสะสม
(เคยมีประวัติภาวะสุ่มเสี่ยงซึมเศร้ามาก่อน) ขอเล่าการเป็นอยู่กับแฟนก่อนนะคะ เรากับแฟนเป็นคู่ที่ไม่ค่อยมีปัญหาหยุมหยิมอะไรมาก จะเป็นฟีลแบบแมนๆคุยกัน คุยกันเกือบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องที่จัดการตัวเองได้ การเป็นอยู่ปกติ ยกเว้นเรื่องsex ที่สามวันดีสี่วันไข้

และเรื่องมันมีอยู่ว่า แต่จะมีช่วงนึงที่เราเป็นคนเปลี่ยนไป ในที่นี่ไม่ใช่เรื่องนอกใจนะคะ คือเราบ้างานและให้เวลากับทุกสิ่งรอบข้าง แต่กลับไม่ค่อยมีเวลาให้แฟน  เพราะชอบคิดว่าไม่มีอะไร และดันเจอเรื่องที่ทำให้เครียดจากที่ทำงานหนักมาก และเราก็ไม่แก้ไขตัวเอง ผลคือ เราไม่มีอารมณ์เรื่องsex กับแฟนเราเลย ไม่มีเลย!  แต่แฟนเรานี่เป็นคนที่จัดจ้านในเรื่องเซ็ก คือจุดง่าย มาง่าย หิวบ่อยมาก (เรื่องนี้ก็เคยทะเลาะกันบ้าง) พอเราไม่มีอารมณ์ นานๆไปเราอ่ะดันคิดเองเออเองว่า แล้วไปบอกเขาว่า เธอ เราเป็นแบบนี้เธอไปมีอะไรกับคนอื่นได้นะ  // คือในใจเราคิดว่าเรารับได้ คงได้แหละ ก็ฉันไม่มีอารมณ์ไรงี้ 
แต่ละวันผ่านไปเขาก็มาถามย้ำๆ นี่ก็ดันตอบไปว่าโอเค (ก็ตอนั้นคิดว่ามันดีแล้วง่า)
แล้ววันนึง เขาก็ทำขึ้นมาจริงๆ พอรู้เรื่องปุ้บ ใช่ค่ะ ร้องไห้หนักมาก เออปากดีไง แต่ตอนนี้ไม่ไหวรับไม่ได้  เราเลยขอร้องเขาว่า ไม่ทำต่อได้ไหม 
เขาบอกกลับมาว่า ตอนเธอไม่มีเวลาให้เรา เธอไม่มีsexกับเรา เราก็ทน เเล้วคำพูดเธอมันทำให้เราเสียใจมากเธอรู้ไหม (เออตอนนี้รู้แล้ว)
คำตอบของเขาคือไม่ ไหนๆเราก็ไปา่งเสริมเขา เขาก็จะทำจนกว่าเขาจะเบื่อ และกลับมา 

ทุกท่านอาจจะสงสัยว่า ทำไมไม่เลิก  จริงๆ คุยกันว่าเลิกไหม มันจะได้จบๆ  เขาไม่เลิกค่ะ เขาบอกว่าเขาไม่ได้อยากเลิกกับเราด้วยเหตุผลนี้
แต่เขาเสียใจ เขาดิ่งเขาก็จะทำอย่างที่เราพูด เขาดูแลเรา อะไรทุกอย่างเหมือนเดิม เธอก็เเก้ไขในสิ่งที่เธออยากทำไป แต่ถ้าเธอทนไม่ได้เธอเลิกได้นะ
(นี่คือแมทซ์แรกที่เปิดโต๊ะคุย)

ระหว่างทางเราก็หาเวลาไปเจอเขา ใช้เวลาร่วมกับเขา จังหวะมันพอดีตรงที่ว่าเราโดนปรับตำแหน่งงาน ทำให้มีเวลาที่ว่างขึ้น
และก็ไปทำความเข้าใจตัวเองว่าจะต้องปรับปรุงอะไร ทำมาเรื่อยๆ 
ต่อมา เขากลับมาพร้อมอาการผิดปกติของน้องชายเขา ซึ่งเกิดจากการไปมีsex ที่รุนแรงกับน้องคนนึง ผ่านการป้องกันใส่ถุงยางปกติ
แต่เราอ่ะกังวลเรื่องโรค เราก็บอกไปว่ามันมีผลนะอาการพวกนี้มันอันตราย ประเด็นมันเปลี่ยน เราเริ่มห่วงสุขภาพเขา ก็ขอร้องให้หยุดคำตอบคือไม่(แมทซ์ที่2ปัดตกไป)

หลังจากนั้นเราก็มีอะไรกับเขาครั้งนึง(ป้องกันปกติ) ครั้งนี้คือเราต้ังใจปรับตัวเองในเรื่องเซ็กให้ตอบโจทย์เขา ซึ่งไม่มีการคอมเพลนและก็มารู้ตัวว่าเออเราก็ไม่ได้ฝืนอะไรกูก็ทำได้นี่ แล้วเมื่อก่อนฉันเป็นบ้าเป็นบออะไรวะ 
ช่วงนี้ก้จะมีเวลาอยู่ด้วยกันสองสามวัน เพราะวันหยุดตรงกันพอดี ไปเที่ยวเอยอะไรเอย มันก็เหมือนจะดีขึ้นนะคะ
ก็เลยลองแหย่ๆ ถามเรื่องนี้ดู สรุปก็ไม่ยอมค่ะ เขายังไปต่อ (แมทซ์3 ไม่รอด)

ทีนี้เรามารู้ว่าก่อนหน้าน้องคนนั้นที่บอกไป มันมีอีกคนนึงที่เคยไปมีอะไรมาก่อน ในฐานะFWB เต็มขั้น แต่สิ่งที่เราไม่โอเคและที่เราต้องมาตั้งกรทู้เพราะตอนนี้ตันมากแล้วก็คือ เขามีการช่วยเหลือเทคแคร์กัน คือไม่ได้เกินหน้าเกินตา แต่ต้องยอมรับค่ะ ว่าเราอิจฉาและเปรียบเทียบตัวเองในบางโมเม้นที่ไม่เคยมีกับเรา ในเรื่องบางเรื่อง
เนื่องจากเราเป็นคนดูแลตัวเองได้ พอเวลาเราขอช่วยอะไรจะได้รับคำว่าขี้เกียจกลับมาซะบ่อย เรารู้สึกกลัวค่ะ เรายอมรับเลยว่าเรากลัว
ช่วงที่เราโสด เราเคยผ่านความสัมพันธ์ FWB และ ONS มาก่อน เราไม่อยากเอาสิ่งที่มันเคยเกิดขึ้นกับเรามาตัดสินคนอื่น

ในทุกๆวันนี้เราก็หาเวลาให้เพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น แต่ในระหว่างนั้นเราก็จะมีโอกาส เผลอหรือเข้าไปอ่านเองที่จะไปรับรู้เรื่องพวกนั้นของเขาด้วย
ตัวแปรที่จะทำให้เลิกกันแบบชัวร์ๆ(เคยเกิดขึ้นครั้งเก่า)คือ พอเราดิ่งเราดาวน์เราก็จะไม่ปกติ ซึ่งพอใจเราไม่นิ่งเราแกว่งมันส่งผ่านการกระทำแล้วก็ทำให้เราสองคนทะเลาะกัน
การทะเลาะแต่ละครั้งก็เกิดจากการที่เราตั้งคำถามก่อนเสมอ เขาก็พูดว่าไอพวกนี้แหละจะทำให้อยากเลิก

เรายังไม่ได้บอกเขาว่าเราไปเจอที่เขาคุยกันในทวิต ซึ่งเขาย้ายไปคุยในไลน์ เขาให้เหตุผลว่าการคุยของเขา ถ้าเราเห็นเราอาจจะรับไม่ได้
ตอนเเรกเขาบอกว่าเขาคุยรสนิยมเรื่องsex  นี่พอเข้าไปอ่านก็เฉยๆนะ จะกี่+  ก็ปกติ ที่รับไม่ได้จริงๆ คือบทสนทนาพื้นๆทั่วไปนี่มากกว่า
กำลังคิดอยู่ว่าจะบอกเขาดีไหมเรื่องที่เราไปเจอแชท และอยากให้หยุดความFWB นี้ไว้ (พอดีไหมถ้าใจมันเหนื่อยล้า..)

เรายอมรับนะคะ ว่าเราเป็นคนทำให้เขาเป็นแบบนี้ เขาจะพูดกับเราเสมอว่าทำไปแล้วต้องยอมรับผลสิ
แต่เราก็ยังมีอีกความคิดในหัวว่า แค่นี้ก็พอแล้วไหม ต้องให้ถึงขนาดไหนกันเชียว
เราพูดตรงๆว่าเราไม่อยากเลิกด้วยค่ะ(ดันเป็นการคบกันที่ดีมาก มาสะดุดเอาเรื่องนี้นี่แหละ) แต่ก็ยอมรับว่าใจเราไม่นิ่ง เราดาวน์ และจิตตก
พอคุยทุกครั้ง เขาก็จะบอกกับเราว่า ปัญหาของเธอกับเรามันคือเรื่องsex เรื่องอื่นเรากับเธอคือมันโอเคมันไม่เคยมีปัญหา
(ในใจก็แอบเถียงนะ ก็ครั้งก่อนแกยังพอใจฉันอยู่เลย พอฉันให้หยุด ทำไมแกไม่หยุดวะ)
เขาไม่ได้ลดการดูแลเราลงไปค่ะ (เท่าที่เราต้องการและคิดว่างั้น) แต่เราก็ไม่อยากให้มันเป็นงี้ต่อ เราอยากได้คู่ที่กลับมาปกติ
เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราจะถามเรื่องอะไร แต่เราแค่รู้สึกแกว่ง
ที่เราเป็นอยู่คือเรารู้สึกผิด เลยไปกล้าออกมาหรือ เรายังเชื่อว่าเดี๋ยวมันจะดีขึ้น
เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราควรจะนิ่งรอดู หรือแยกกันเลยดีกว่า (ตอนนี้งดมีอะไรกับเขาอยู่ค่ะ )

ที่เล่ามาก็คงอยากได้ฟีลพี่ๆ เพื่อนๆ แนะนำกันอ่ะค่ะ หรือจะจัดมาเต็มๆก็ได้ค่ะ ตอนนี้คือมืดมาก ตีกับตัวเองทุกวัน
หรือถ้าถามเพิ่มเติมจะตอบให้ค่ะเป็นข้อมูลปลากรอบ
ขอบคุณค่ะ