สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากปรึกษาพี่ๆในพันทิปค่ะ คือเราคบกับแฟนคนนี้มาเกือบสองปี ตัวเราเองเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเลิกกับแฟนเก่ามาก็รับผิดชอบลูกคนเดียว งานไม่ได้ทำนะคะเพราะเลี้ยงลูกเองแบบ fulltime แต่เราก็พอมีเงินเก็บอยู่จากการทำงานที่ก่อนจะท้อง ก็เอามาลงทุนขายของออนไลน์เล็กน้อยพอได้มีเงินหมุนไม่ได้เดือดร้อนใคร ตอนที่เราไม่ได้มีใครเราก็มีเงินเก็บสำรองอยู่บ้าง แต่พอมาเจอแฟนคนนี้เรากลับไม่มีเงินเหลือใช้เลยค่ะเดือนชนเดือนตลอด เพราะเวลาไปเจอกันเราต้องเป็นคนออกตลอดเลยครั้งนึงไม่เคยต่ำกว่าพัน ซึ่งเราไม่เคยใช้เงินเยอะขนาดนี้มาก่อนแต่เราก็ต้องออกให้ก่อนเพราะบางทีไปไหนด้วยกันอย่างเช่นกินข้าวเขาก็จะกินเสร็จแล้วค่อยมาบอกเราว่า
"เธอออกให้ก่อนนะเดี๋ยวโอนให้ไม่มีเงินสด" เราก็ต้องออกแล้วก็ไม่เคยได้เงินคืนเลย ส่วนตัวเขาทำงานนะคะมีเงินเดือนแต่ไม่รู้ว่าเขามีค่าใช้จ่ายอะไรเงินเขาไม่เคยพอ แล้วก็จะมาขอยืมเราบ่อย แต่ยืมแล้วก็ไม่เคยได้คืน เราเสียความรู้สึกค่ะเขาก็รู้ทั้งรู้ว่าเราไม่ได้ทำงานแต่เขาก็ยืม นอกจากนั้นเขาชอบเอาแต่พูดถึงเรื่องอนาคตบ่อยๆจนเรารู้สึกเบื่อที่จะฟังเพราะการกระทำมันสวนกับคำพูดไปหมด เหมือนเราอยู่แต่กับคำพูดลมๆแล้งๆของเขา เราเคยลองทักไปขอยืมเงินเขาดู ก็ได้นะคะแต่เขาก็จะทักมาไม่เชิงว่าทวงแต่จะทักมาประมาณว่าเธอมีเงินเท่านี้ๆไหมยืมก่อนซึ่งเหมือนทักมาเตือนเราให้โอนเงินคืน ตอนแรกเราคิดว่าเราคิดมากแต่ลองกี่ครั้งเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดจะยืมเขาเลยลำบากแค่ไหนก็ยืมเพื่อนเอา เรายืมแค่วันนี้พรุ่งนี้ก็ทักละหรือไม่ก็ยืมตอนเช้าตอนเย็นก็ทักมาละ
เราเลยรู้สึกเอะใจว่าแล้วทำไมทีเงินเราเขาไม่กระตือรือร้นแบบนี้บ้างเขาทำเป็นลืมไปเลย ปกตินานๆเราเจอกันทีเจอแต่ละทีก็มีแต่ของเพิ่มมารองเท้าใหม่บ้าง โทรศัพท์ใหม่บ้าง เขาบอกเขาผ่อนมา แต่เราก็งงเวลาไปไหนกับเราก็บอกไม่มีเงินทุกที แล้วชอบพูดแต่ว่าจะสร้างอนาคตกับเราแต่ตลอดสองปีมาไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง จนทะเลาะกันเราก็ถามเขาว่าเงินไปไหนหมดเขาก็บอกว่าเขา
ฝากเงินไว้กับพี่เดือนละพันจะได้มีเงินเก็บเป็นก้อน ยิ่งทำให้เรางงไปอีกว่าเอาเงินไปฝากได้แต่เงินที่มีเหลืออยู่ก็ใช้ไม่เคยพอ มายืมเราตลอดแบบนี้ ทั้งๆที่เราก็ภาระล้นไปหมดเขาคิดอะไรอยู่ ถ้าไม่มีเราช่วยเขาจะทำยังไง? แค่รถยางแตกเรายังต้องจ่ายให้เลย คือบางอย่างเขาควรรับผิดชอบเองได้แต่ทำไมกลับต้องมาพึ่งเราตลอด อันนี้ยิ่งทำให้เราไม่อยากจะคิดถึงอนาคตเพราะตัวเขาเองเขายังเอาตัวไม่รอดเลยฝันลมๆแล้งๆมาเกือบสองปียังไม่มีอะไรเป็นรูปธรรมสักอย่างเดียว ที่มีก็จะมีแต่คำพูด พูดตลอด พูดจนเราชินชา จนเรารู้สึกเหนื่อยมากเหมือนหาภาระมาใส่ตัวเอง มีเขาเข้ามาไม่ได้หวังจะพึ่งเขาเลยนะคะแต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเอาใครมาเป็นภาระเพิ่มอีก เพราะตัวเขาเองทางบ้านมีเงินเราเคยไปเจอมาแล้ว เขาอยู่กับยาย ยายเขาก็พูดกับเราแนวๆว่าทางบ้านมีฐานะดีหมดไม่ได้เดือดร้อนอะไร บ้านที่เขาอยู่ก็ซื้อ
ไม่ได้เช่า รถก็ไม่มี คือไม่มีอะไรเลยที่ต้องผ่อน นอกจากพวกโทรศัพท์หรือของที่เขาอยากได้ เราดูการกระทำพูดไปหลายครั้งแล้วแต่ก็เหมือนพูดลอยๆไปงั้น รู้สึกผิดแค่ตอนนั้นแล้วก็เป็นแบบเดิม เขาอ้างแต่ว่าขอโทษนะที่เขาจน เราเลยงงว่าจนกับยืมเงินคนอื่นมันเกี่ยวอะไรกัน เราไม่ได้ติดใจอะไรเลยเขาจะรวยหรือจน เราดูแลตัวเองได้ แต่..เราติดใจเรื่องยืมเงินนี่แหละค่ะ เราเลยอยากถามว่าเราเห็นแก่ตัวไปไหมที่จะเลิกกับเขา เราแค่รู้สึกว่าเราเป็นคนที่รักษาในคำพูดมากนะ แล้วเขาเองก็พูดแล้วไม่เคยทำได้อย่างที่พูดเลย มันเสียความรู้สึกค่ะเหมือนเขาไม่เห็นใจเราเลย รู้ว่าเราลำบากแค่ไหนคนกันเองน่าจะเห็นใจกันแต่ไม่เลย ...
เลิกกับแฟนเรื่องเงินเราเห็นแก่ตัวไปไหมคะ?
"เธอออกให้ก่อนนะเดี๋ยวโอนให้ไม่มีเงินสด" เราก็ต้องออกแล้วก็ไม่เคยได้เงินคืนเลย ส่วนตัวเขาทำงานนะคะมีเงินเดือนแต่ไม่รู้ว่าเขามีค่าใช้จ่ายอะไรเงินเขาไม่เคยพอ แล้วก็จะมาขอยืมเราบ่อย แต่ยืมแล้วก็ไม่เคยได้คืน เราเสียความรู้สึกค่ะเขาก็รู้ทั้งรู้ว่าเราไม่ได้ทำงานแต่เขาก็ยืม นอกจากนั้นเขาชอบเอาแต่พูดถึงเรื่องอนาคตบ่อยๆจนเรารู้สึกเบื่อที่จะฟังเพราะการกระทำมันสวนกับคำพูดไปหมด เหมือนเราอยู่แต่กับคำพูดลมๆแล้งๆของเขา เราเคยลองทักไปขอยืมเงินเขาดู ก็ได้นะคะแต่เขาก็จะทักมาไม่เชิงว่าทวงแต่จะทักมาประมาณว่าเธอมีเงินเท่านี้ๆไหมยืมก่อนซึ่งเหมือนทักมาเตือนเราให้โอนเงินคืน ตอนแรกเราคิดว่าเราคิดมากแต่ลองกี่ครั้งเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดจะยืมเขาเลยลำบากแค่ไหนก็ยืมเพื่อนเอา เรายืมแค่วันนี้พรุ่งนี้ก็ทักละหรือไม่ก็ยืมตอนเช้าตอนเย็นก็ทักมาละ
เราเลยรู้สึกเอะใจว่าแล้วทำไมทีเงินเราเขาไม่กระตือรือร้นแบบนี้บ้างเขาทำเป็นลืมไปเลย ปกตินานๆเราเจอกันทีเจอแต่ละทีก็มีแต่ของเพิ่มมารองเท้าใหม่บ้าง โทรศัพท์ใหม่บ้าง เขาบอกเขาผ่อนมา แต่เราก็งงเวลาไปไหนกับเราก็บอกไม่มีเงินทุกที แล้วชอบพูดแต่ว่าจะสร้างอนาคตกับเราแต่ตลอดสองปีมาไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง จนทะเลาะกันเราก็ถามเขาว่าเงินไปไหนหมดเขาก็บอกว่าเขา
ฝากเงินไว้กับพี่เดือนละพันจะได้มีเงินเก็บเป็นก้อน ยิ่งทำให้เรางงไปอีกว่าเอาเงินไปฝากได้แต่เงินที่มีเหลืออยู่ก็ใช้ไม่เคยพอ มายืมเราตลอดแบบนี้ ทั้งๆที่เราก็ภาระล้นไปหมดเขาคิดอะไรอยู่ ถ้าไม่มีเราช่วยเขาจะทำยังไง? แค่รถยางแตกเรายังต้องจ่ายให้เลย คือบางอย่างเขาควรรับผิดชอบเองได้แต่ทำไมกลับต้องมาพึ่งเราตลอด อันนี้ยิ่งทำให้เราไม่อยากจะคิดถึงอนาคตเพราะตัวเขาเองเขายังเอาตัวไม่รอดเลยฝันลมๆแล้งๆมาเกือบสองปียังไม่มีอะไรเป็นรูปธรรมสักอย่างเดียว ที่มีก็จะมีแต่คำพูด พูดตลอด พูดจนเราชินชา จนเรารู้สึกเหนื่อยมากเหมือนหาภาระมาใส่ตัวเอง มีเขาเข้ามาไม่ได้หวังจะพึ่งเขาเลยนะคะแต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเอาใครมาเป็นภาระเพิ่มอีก เพราะตัวเขาเองทางบ้านมีเงินเราเคยไปเจอมาแล้ว เขาอยู่กับยาย ยายเขาก็พูดกับเราแนวๆว่าทางบ้านมีฐานะดีหมดไม่ได้เดือดร้อนอะไร บ้านที่เขาอยู่ก็ซื้อ
ไม่ได้เช่า รถก็ไม่มี คือไม่มีอะไรเลยที่ต้องผ่อน นอกจากพวกโทรศัพท์หรือของที่เขาอยากได้ เราดูการกระทำพูดไปหลายครั้งแล้วแต่ก็เหมือนพูดลอยๆไปงั้น รู้สึกผิดแค่ตอนนั้นแล้วก็เป็นแบบเดิม เขาอ้างแต่ว่าขอโทษนะที่เขาจน เราเลยงงว่าจนกับยืมเงินคนอื่นมันเกี่ยวอะไรกัน เราไม่ได้ติดใจอะไรเลยเขาจะรวยหรือจน เราดูแลตัวเองได้ แต่..เราติดใจเรื่องยืมเงินนี่แหละค่ะ เราเลยอยากถามว่าเราเห็นแก่ตัวไปไหมที่จะเลิกกับเขา เราแค่รู้สึกว่าเราเป็นคนที่รักษาในคำพูดมากนะ แล้วเขาเองก็พูดแล้วไม่เคยทำได้อย่างที่พูดเลย มันเสียความรู้สึกค่ะเหมือนเขาไม่เห็นใจเราเลย รู้ว่าเราลำบากแค่ไหนคนกันเองน่าจะเห็นใจกันแต่ไม่เลย ...