คือเราทำดีกับคนคนหนึ่งทำดีมาตลอดไม่ว่าจะชวนไปไหนมาไหนไม่เคยปฏิเสธขอให้ช่วยอะไรก็ช่วยไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินเรื่องงานต่างๆนานาช่วยมาหมด
แต่ทำไมเขาไม่เคยเห็นค่าเราสักนิดมันรู้สึกน้อยใจนะแต่มันพูดไม่ได้ ถ้าเราพูดขึ้นมาเราเป็นฝ่ายผิดตลอดเราเลยเลือกที่จะไม่พูดให้มันเงียบไปเองและหายเอง ถ้าเลิกคบ คนคงมองว่าเราเห็นแก่ตัวใจร้ายแน่นอนเพราะปกติเราจะเป็นคนที่นิ่งๆเฉยชาอะไรก็ได้ประมาณนี้แล้วหายไปเองบางครั้งโกรธจนเขาไม่รู้แล้วเราหายเองในบางครั้ง เราต้องเป็นฝ่ายพูดก่อนหรอถึงจะรู้ว่าเราเป็นอะไรโกรธหรอ คือคนรู้จักกันจริงๆต้องรู้จักนิสัยกันนะหรือเราใจเย็นเกินไป เห้อออ!!