คือปกติพ่อกับแม่เราก็จะอยู่บ้านคนละบ้าน เราจะอยู่กับแม่ ส่วนพ่ออยู่บ้านอีกหลังนึง วันหนี่งแม่เราก็สงสัยว่าพ่อเราจะมีเมียน้อยหรือเปล่า เลยแบบ..ประมาณเป็นโรคประสาท แม่เราก็จะชอบคอยดูกล้องวงจรปิดที่บ้านพ่อ แม่ก็บอกกับเราว่าถ้าไม่ได้มีเมียน้อยแต่ทำตัวเย็นชา ชวนไปไหนก็ไม่ไป คือต้องมีลูกไปด้วยถึงจะไป จริงๆก็เป็นอย่างงี้มาตั้งนาน แต่แปลกนะทำไมแม่เราถึงมามีปัญหาตอนนี้ คือจู่ๆก็จะเรียกร้องความสนใจจากพ่อ แบบพ่อทำอะไรก็เฝ้าตลอด โดยจากที่ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน ตอนนี้แม่เราดันอยากจะมานอนกับพ่อ แกอ้างมาว่าเป็นผัวเมียกันก็ต้องนอนด้วยกันสิ โดยที่แกไม่เข้าใจ โรคส่วนตัวสูงหรอ คือ พ่อเราเป็นคนโรคส่วนตัวสูงด้วยและพ่อเราก็นอนคนเดียวมาตั้งแต่เกิด แม่ก็ควรจะเข้าใจบ้างนะว่ามันคงจะอึดอัด มันไม่ชิน แล้วพอพ่อเราก็อึดอัดมันนอนไม่หลับพ่อเราก็เลยไปนอนห้องอื่น แม่เราก็โวยวายร้องหายทั้งวัน แล้วเป็นอย่างงี้บ่อยมากคือเราก็รำคาญ เราก็บอกแม่ไปว่า มันเป็นอย่างงี้มาตั้งนานแล้ว ทำไมพึ่งมามีปัญหาตอนนี้ คนอื่นในบ้านไม่เป็นมีปัญหาอะไรทำไมมันเดือดร้อนแต่แม่ แกก็บอกกลับมาว่า หนูมันยังเด็กไม่รู้เรื่องหรอก ประมาณนั้น.. 
 
เอาเป็นว่า ใครควรจะปรับตัวเข้าหาใครหรอคะ?
ส่วนตัวเรา เราอยากให้แม่ปรับตัวมากกว่า เพราะพ่อเราก็นิสัยอย่างงี้มาตั้งนานแล้ว อยู่ๆก็จะให้ปรับตัวใหม่มันก็ยากสิ เอาจริงๆถ้าทุกคนอยู่ในสถานการณ์
เดียวกับเราก็คงจะต้องให้แม่ปรับตัวแหละ ที่เล่ามาคือมันยังไม่หมดค่ะ..