ลาไปงั้นแหละ จริง ๆ ฉันก็อยู่หน้าจอ หรือสิงบราวเซอร์ เมื่อวานไม่ได้งานเขียนโค้ดเลย หลับเยอะ กับส่องทวิตเตอร์ X.com การฉลองวันสิ้นปี ฉันฟุ่มเฟือยกว่าปกติ (ถ้าเป็นคนชั้นกลาง จะไม่รู้สึกแพง) คราวนี้ฉั

1. วันนี้ฉันกับป้าแถวบ้านออกไปข้างนอกมา ไม่จับฤกษ์ จับยาม สงสัยก้าวขาผิดข้างลงจากเตียง ป้าแกเห็นโฆษณาเมื่อหลายวันก่อนแล้วอยากไป เป็นงานฤดูหนาวประจำอำเภอ ปรากฏว่าเขามีงานกันตอนเย็น ตอนย่ำค่ำ เลยว่าจะหา

สำหรับผมนะครับผมขอเป็นเพลง "ไม่กล้าบอกเธอ" คิดตรึกตรองอยู่นาน อยากกระซิบเธอด้วยคำพูดหนึ่ง ที่มันซ่านมันซึ้งอยู่ในหัวใจ ได้แต่รอแต่รอ แล้วอีกเมื่อไร โปรดเถอะใจ โปรดจงได้เอ่ยคำ จะบอกว่ารัก