สังเกตมาสักพักแล้วค่ะ เพื่อนเราเวลาอยู่กับดงเพื่อน เขาจะเออออไปกับเพื่อน ไม่ทำตามเสียงของตัวเอง ปฏิเสธคนไม่เป็น จนรู้สึกแย่กับตัวเอง
แต่ตรงข้ามกับเรา บางอย่าง เรารู้สึกว่า ถ้าตัดสินใจไปแล้ว เราเองจะไม่โอเคและจะอึดอัดที่จะทำมากๆ

เลยทำให้เรารู้สึกว่า การที่เราทำตามใจตัวเอง ฟังเสียงตัวเองมากไป มันคือการเห็นแก่ตัว คิดถึงแต่ตัวเองมากไปรึเปล่า

คือเราไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร แต่ไปทำงานกลุ่มกับเพื่อนก็ไปปกติ ทำเสร็จก็กลับ
เราเลยไม่สนิทกับใคร ไม่ได้เป็นคนที่ใคร ๆ ก็มาสนใจ เราชอบอยู่ในที่ของเรา ทำงานอดิเรก สิ่งที่ชอบ มันมีความสุขมาก
แต่ช่วงนี้ พักหลังไม่ค่อยได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองเลย

ช่วงนี้เรารู้สึกสูญเสียตัวตนไปอีกแล้วค่ะTT

นั่นล่ะค่ะ การที่เราเป็นแบบนี้ บางทีเรารู้สึกแย่กับตัวเอง การที่เราชอบอยู่กับตัวเองมากกว่าคนอื่นมันผิดมั้ยคะ
มันแปลกมั้ย

เราคิดมากเรื่องนี้เพราะเพื่อนหลายๆ คน เค้าดูคุยกับทุกคนได้สนุกสนาน แต่เราคุยแบบนั้นไม่ได้ เราชอบคุยอีกแบบ เราเลยรู้สึกแย่ ที่คุยแบบเขาไม่ได้TT