สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ว่างจัดเพราะตกงานจากผลกระทบโควิดเลยจะมาเขียนเรื่องหมาต่างแดน
พระเอกชื่อชาลี ตอนนี้อายุจะ 11 เดือน ถูกทำหมันเรียบร้อย
ชาลีเป็นพันธุ์ผสมลาบราดอร์ 50% โกลเด้น 25% แฟลตโค้ท 25% ใครสงสัยว่าแฟลตโค้ทเป็นยังไงให้นึกถึงโกลเด้นตัวบางและส่วนมากมีขนสีดำค่ะ
เราได้ชาลีมาแบบบังเอิญช่วงหน้าร้อนปีที่แล้ว เคยติดต่อคนขายไปนานมากแล้วแต่เค้าบอกว่าลูกหมาถูกจองหมดคงไม่เหลือมาถึงเรา คนขายเป็นคนทั่วไปไม่ใช่บรีดเดอร์ แกมีโกลเด้นผสมแฟลคโค้ทตัวเมีย (สีเหลือง) อยู่แล้วแกก็พาไปดูตัวกับลาบราดอร์ตัวผู้ (สีน้ำตาล) ค่ะ ปรากฎลูกออกมา 8 ตัว เป็นสีดำ 6 ตัว สีน้ำตาล 2 ตัว คนขายแกเล่าว่าแกเซ็งมากเพราะแกนึกว่าจะได้สีน้ำตาลเกือบทั้งครอกแต่สีดำดันเป็นยีนเด่น
หลังจากขายลูกหมาไปหมดก็มีครอบครัวนึงติดต่อคนขายกลับมาว่าจะคืนลูกหมาเพราะคนแม่เป็นหอบหืดอย่างแรง ไม่เคยมีอาการจนลูกหมาไปอยู่ที่บ้าน คนขายเลยติดต่อเราเผื่อเรายังสนใจ เราก็ตอบตกลงทันทีเพราะอยากได้หมามากๆตอนนั้น ไม่สนใจว่าเพศไหน สีอะไร ตกลงกันเสร็จก็บึ่งรถไปรับชาลี ชาลีเป็นลูกหมาตัวใหญ่สุดในคอก เสียงดังที่สุด ชอบเห่าปลุกลูกหมาตัวอื่น ความมั่นใจเต็มเปี่ยมไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น (ยกเว้นแมวเราที่บ้าน) เราให้ชาลีบอกลาแม่เค้ากับน้องสาวเค้าอีกตัวซักพักเราก็อุ้มขึ้นรถ เท่านั้นล่ะค่ะแหกปากร้องลั่น เราก็ใจเสียคิดว่าเค้าคงกลัวคงคิดถึงแม่ ไม่รู้จะทำไงเลยหยุดรถแล้วเร่งแอร์ให้เย็น นั่งลูบเค้าแปบนึงชาลีก็หลับ สรุปคือกรี๊ดลั่นรถเพราะง่วงนอนกับร้อน
ชอบน้ำฮะ ลำบากแม่ต้องอาบน้ำให้ทุกวัน
พอมาถึงบ้านใหม่ชาลีปรับตัวไวมาก ปัญหาเดียวคือเราอยู่ชั้นสามและชาลีไม่ยอมฉี่ใส่แผ่นรองฉี่สำหรับลูกหมา ชาลีจะออกไปฉี่ข้างนอกเท่านั้น
แน่นอนว่าลูกหมาสองเดือนกับบันไดสามชั้นนี่ไปไม่รอดแน่ๆ เราอุ้มชาลีขึ้นลงบันไดทุกวันเป็นเวลา 2 เดือนเพราะเค้าลงบันไดไม่ถนัดแล้วกลั้นฉี่ไม่ได้นาน ชาลีฉี่ทุก 1.5 ชั่วโมง กลางคืนฉี่ก่อนนอนประมาณสี่ทุ่ม พอตีสามเราจะตื่นแล้วอุ้มเค้าลงไปฉี่อีกรอบ นอนยาวจนหกโมงแล้วตื่นไปฉี่อีก วนแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเค้าอายุ 5 เดือน กลั้นได้นานขึ้นและลงบันไดเองได้แล้ว (จริงๆคืออุ้มไม่ไหว ชาลีน้ำหนักขึ้นอาทิตย์ละกิโล) ลืมเล่าถึงคืนแรก เราจัดมุมให้ชาลีนอนแต่ชาลีไม่อยากนอนตัวเดียว สรุปเราลงไปนอนกับชาลีทั้งคืน วันต่อมาเลยไปซื้อฟูกปูพื้นมารองนอนแล้วนอนพื้นกับชาลีเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม หลังจากนั้นเริ่มปวดหลังเลยซื้อเตียงให้ชาลีแล้วตกลงกันว่าชาลีต้องนอนพื้นตัวเดียวนะ แม่นอนไม่ไหวแม่ไม่สาวแล้ว สามีบอกเราทุ่มเทมากแต่เรามาเห็นผลดีทีหลังคือชาลีไม่มีปัญหากับการอยู่ตัวเดียว เค้าไม่กลัวถูกทิ้งแล้วก็ไม่ตัวติดเรา เป็นหมามีโลกส่วนตัวในขณะที่หมาบางตัวไม่สามารถอยู่ตัวเดียวได้นานๆ อันนี้สำคัญมากสำหรับเจ้าของหมาที่นี่ เกือบทุกคนที่ต้องให้หมาอยู่บ้านขณะไปทำงาน ถ้าหมาใครมีปัญหา Separation anxiety นี่ลำบากเลยค่ะ
เราฝึกชาลีทุกอย่าง นั่ง เดิน หมอบ รอ แรกๆก็ไปได้สวยจนชาลีเข้าช่วงวัยรุ่น เราก็มีปัญหาเหมือนคนอื่นเพราะลูกเราเบื่อเรา ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นช่วงที่ให้ทำอะไรชาลีก็ไม่ทำ จะเล่นอย่างเดียว บางทีก็กระชากสายจูงจนแม่ล้มลงกับพื้น หนักหน่อยก็ลากแม่เข้าพุ่มไม้ ชาลีเป็นพันธุ์ผสมเลยตัวใหญ่และแข็งแรงกว่าปกติเราเลยต้องให้ความสำคัญในการฝึกเค้ามากๆ ไอ้เราล้มนี่ไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเค้าไปกระโดดใส่คนอื่นแล้วทำคนอื่นเจ็บนี่เราอาจจะต้องทำการุณฆาตชาลี เราพาชาลีไปเจอน้องหมาตัวอื่นตั้งแต่เค้าอายุประมาณ 3 เดือน ฉีดวัคซีนครบก็พร้อมลุย
อันนี้สวนน้องหมาที่ไปเล่นบ่อยๆ แก๊งนี้เป็นเพื่อนหมาชาลีแก๊งแรก
ประสบการณ์เลี้ยงที่หมาต่างแดน
พระเอกชื่อชาลี ตอนนี้อายุจะ 11 เดือน ถูกทำหมันเรียบร้อย
ชาลีเป็นพันธุ์ผสมลาบราดอร์ 50% โกลเด้น 25% แฟลตโค้ท 25% ใครสงสัยว่าแฟลตโค้ทเป็นยังไงให้นึกถึงโกลเด้นตัวบางและส่วนมากมีขนสีดำค่ะ
เราได้ชาลีมาแบบบังเอิญช่วงหน้าร้อนปีที่แล้ว เคยติดต่อคนขายไปนานมากแล้วแต่เค้าบอกว่าลูกหมาถูกจองหมดคงไม่เหลือมาถึงเรา คนขายเป็นคนทั่วไปไม่ใช่บรีดเดอร์ แกมีโกลเด้นผสมแฟลคโค้ทตัวเมีย (สีเหลือง) อยู่แล้วแกก็พาไปดูตัวกับลาบราดอร์ตัวผู้ (สีน้ำตาล) ค่ะ ปรากฎลูกออกมา 8 ตัว เป็นสีดำ 6 ตัว สีน้ำตาล 2 ตัว คนขายแกเล่าว่าแกเซ็งมากเพราะแกนึกว่าจะได้สีน้ำตาลเกือบทั้งครอกแต่สีดำดันเป็นยีนเด่น
หลังจากขายลูกหมาไปหมดก็มีครอบครัวนึงติดต่อคนขายกลับมาว่าจะคืนลูกหมาเพราะคนแม่เป็นหอบหืดอย่างแรง ไม่เคยมีอาการจนลูกหมาไปอยู่ที่บ้าน คนขายเลยติดต่อเราเผื่อเรายังสนใจ เราก็ตอบตกลงทันทีเพราะอยากได้หมามากๆตอนนั้น ไม่สนใจว่าเพศไหน สีอะไร ตกลงกันเสร็จก็บึ่งรถไปรับชาลี ชาลีเป็นลูกหมาตัวใหญ่สุดในคอก เสียงดังที่สุด ชอบเห่าปลุกลูกหมาตัวอื่น ความมั่นใจเต็มเปี่ยมไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น (ยกเว้นแมวเราที่บ้าน) เราให้ชาลีบอกลาแม่เค้ากับน้องสาวเค้าอีกตัวซักพักเราก็อุ้มขึ้นรถ เท่านั้นล่ะค่ะแหกปากร้องลั่น เราก็ใจเสียคิดว่าเค้าคงกลัวคงคิดถึงแม่ ไม่รู้จะทำไงเลยหยุดรถแล้วเร่งแอร์ให้เย็น นั่งลูบเค้าแปบนึงชาลีก็หลับ สรุปคือกรี๊ดลั่นรถเพราะง่วงนอนกับร้อน
ชอบน้ำฮะ ลำบากแม่ต้องอาบน้ำให้ทุกวัน
พอมาถึงบ้านใหม่ชาลีปรับตัวไวมาก ปัญหาเดียวคือเราอยู่ชั้นสามและชาลีไม่ยอมฉี่ใส่แผ่นรองฉี่สำหรับลูกหมา ชาลีจะออกไปฉี่ข้างนอกเท่านั้น
แน่นอนว่าลูกหมาสองเดือนกับบันไดสามชั้นนี่ไปไม่รอดแน่ๆ เราอุ้มชาลีขึ้นลงบันไดทุกวันเป็นเวลา 2 เดือนเพราะเค้าลงบันไดไม่ถนัดแล้วกลั้นฉี่ไม่ได้นาน ชาลีฉี่ทุก 1.5 ชั่วโมง กลางคืนฉี่ก่อนนอนประมาณสี่ทุ่ม พอตีสามเราจะตื่นแล้วอุ้มเค้าลงไปฉี่อีกรอบ นอนยาวจนหกโมงแล้วตื่นไปฉี่อีก วนแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเค้าอายุ 5 เดือน กลั้นได้นานขึ้นและลงบันไดเองได้แล้ว (จริงๆคืออุ้มไม่ไหว ชาลีน้ำหนักขึ้นอาทิตย์ละกิโล) ลืมเล่าถึงคืนแรก เราจัดมุมให้ชาลีนอนแต่ชาลีไม่อยากนอนตัวเดียว สรุปเราลงไปนอนกับชาลีทั้งคืน วันต่อมาเลยไปซื้อฟูกปูพื้นมารองนอนแล้วนอนพื้นกับชาลีเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม หลังจากนั้นเริ่มปวดหลังเลยซื้อเตียงให้ชาลีแล้วตกลงกันว่าชาลีต้องนอนพื้นตัวเดียวนะ แม่นอนไม่ไหวแม่ไม่สาวแล้ว สามีบอกเราทุ่มเทมากแต่เรามาเห็นผลดีทีหลังคือชาลีไม่มีปัญหากับการอยู่ตัวเดียว เค้าไม่กลัวถูกทิ้งแล้วก็ไม่ตัวติดเรา เป็นหมามีโลกส่วนตัวในขณะที่หมาบางตัวไม่สามารถอยู่ตัวเดียวได้นานๆ อันนี้สำคัญมากสำหรับเจ้าของหมาที่นี่ เกือบทุกคนที่ต้องให้หมาอยู่บ้านขณะไปทำงาน ถ้าหมาใครมีปัญหา Separation anxiety นี่ลำบากเลยค่ะ
เราฝึกชาลีทุกอย่าง นั่ง เดิน หมอบ รอ แรกๆก็ไปได้สวยจนชาลีเข้าช่วงวัยรุ่น เราก็มีปัญหาเหมือนคนอื่นเพราะลูกเราเบื่อเรา ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นช่วงที่ให้ทำอะไรชาลีก็ไม่ทำ จะเล่นอย่างเดียว บางทีก็กระชากสายจูงจนแม่ล้มลงกับพื้น หนักหน่อยก็ลากแม่เข้าพุ่มไม้ ชาลีเป็นพันธุ์ผสมเลยตัวใหญ่และแข็งแรงกว่าปกติเราเลยต้องให้ความสำคัญในการฝึกเค้ามากๆ ไอ้เราล้มนี่ไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเค้าไปกระโดดใส่คนอื่นแล้วทำคนอื่นเจ็บนี่เราอาจจะต้องทำการุณฆาตชาลี เราพาชาลีไปเจอน้องหมาตัวอื่นตั้งแต่เค้าอายุประมาณ 3 เดือน ฉีดวัคซีนครบก็พร้อมลุย
อันนี้สวนน้องหมาที่ไปเล่นบ่อยๆ แก๊งนี้เป็นเพื่อนหมาชาลีแก๊งแรก