เรื่องมีอยู่ว่าผมกำลังจะต้องย้ายไปทำงานอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัด ซึ่งผมอยู่โคราช แฟนอยู่กาฬสินธ์ ปัจจุบันแฟนบรรจุรับราชการอยู่ที่นั่นแล้ว ส่วนตัวผมยังไม่มีงานทำมั่นคง เลยตกลงกันว่าผมจะต้องไปอยู่กับแฟนที่กาฬสินธ์ อยู่บ้านพักราชการแล้วหางานทำที่นั่น เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาโคราช กาฬสินธ์เหมือนที่ผ่านมา แต่!!! มันไม่ง่ายอย่างนั้น เนื่องจากตัวผมเองเป็นลูกคนเดียว แถมพ่อก็เสียแล้วเหลือแค่เเม่ ถ้าเกิดว่าผมต้องไปทำงานอยู่กับแฟนที่นั่น ก็เท่ากับว่าผมต้องทิ้งแม่ให้อยู่คนเดียว ถึงแม้ว่าจะมีญาติๆอยู่ใกล้ๆ กันก็เถอะ แต่ผมก็อดเป็นกังวลไม่ได้ ผมถามแฟนว่าถ้าต่อไปแต่งงานกันจะย้ายมาอยู่ที่โคราชได้ไหมเพราะที่บ้านแฟนก็มีน้องสาวและพ่อแม่ซึ่งก็ไม่น่าเป็นห่วงมาก ไม่เหมือนผมที่ตัวคนเดียวถ้าผมไปแม่ก็คงเหงา ซึ่งแฟนผมก็แนะนำว่าให้ย้ายอะย้ายได้แต่มันไม่ง่าย แต่เธอยืนยันว่ายังไงก็จะไม่ย้ายมาอยู่บ้านเลย ซึ่งผมก็เห็นด้วยไม่ได้ขัดอะไร อย่างน้อยผมก็สามารถมาเยี่ยมแม่ได้ง่ายขึ้น แต่ก็นะมันเป็นเพียงแต่คำพูด แต่การกระทำของแฟนผมดูเธอก็อยากจะอยู่บ้านมากกว่า เพราะเธอกู้เงินมาเตรียมที่จะทำบ้านอยู่ที่นั่นแล้ว แต่เธอก็บอกว่าแร่จะทำให้พ่อกับแม่เท่านั้น ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็เป็นเงินกู้ที่เยอะพอตัวเพราะเป็นเงิน 1,000,000 บาทที่เธอจะทำให้ แต่ถ้าคิดดูดีๆมันเป็นเงินในอนาคตที่เธอเอาออกมาเทให้กับที่บ้านเธอทั้งหมด ผมก็เลยอดคิดไม่ได้ว่า พออยู่ด้วยกันก็คงมี ปห. เรื่องเงิน เพราะหนี้ก้อนนี้มันเป็นหนี้ระยะยาว แทนที่จะเผื่อไว้สร้างครอบครัวด้วยกันบ้าง กลับกันถ้าเป็นผมก็ต้องกู้ม่แต่งเธอ 500,000 +ค่าใช้จ่ายต่างๆ อีก ก็คง 600,000++
สุดท้ายชีวิตครอบครัวก็คงมีแต่หนี้สิน ลึกๆ เธอเหมือนอยากแต่งเอ่เงินให้แม่เธอสะมากกว่า

สรุปเรื่องที่ทำให้ผมอยากเลิกกับเธอมีดังนี้ครับ
1.ผมคิดว่าผมคงไปไหนไกลไม่ได้เพราะเป็นห่วงแม่
2.ไม่อยากเริ่มต้นครอบครัวด้วยหนี้
3.หาจุดกึ่งกลางยาก
4.ค่าแต่งแพงไป เอามาสร้างตัวดีกว่า ถ้า 200,000ก็ว่าไปอย่าง นี่500,000 สำหรับคนที่ยังไม่มีอะไรอย่างผมฟังแล้วก็เครียดครับ