ผมว่าจะไปซื้อ แป้งของ ลอรีอัล กับรองพื้น ไพรเมอร์ เป็นหลัก เพราะอยากฝึกแต่งหน้าบางๆ

เดินเข้าไป ผมตรงไปที่บูท ลอรีอัล ดูแป้งโปรแมทก่อนเลยอย่างแรก ซึ่ง มันไม่มีราคาติด บนชั้นวาง และด้วยความไม่เคยแต่งหน้า เลยถามพนักงานผู้หญิงว่า ราคาเท่าไหร่ครับ ผิวแบบผมควรใช้เบอร์ไหน

อ้อ พนง ผู้หญิงคนนั้น เขาให้คำแนะนำพี่ผู้หญิงคนนึงอยู่ และยืนรอพี่เขาเลือก ผมเห็นช่องว่างถาม เลยถาม

สิ่งที่เขาใก็คำตอบมาคือ ชี้ ไปที่ชั้นล่างเป็นที่เก็บแป้งและราคาติดไว้ แล้วพูดว่า นั้นหนะค่ะ คือ ตอนนั้นผมเหวอ รอบนึงละ

ก็เลยเดินไปซื้อพวก เซรั่มบำรุงผิวตามที่แฟนแนะนำมา กับพวก ไบโอติน ของใช้อื่นๆละค่อยกับมาตอนเขาว่างไม่ได้รับลูกค้า เพราะผม ไม่รู้ว่าผิวเราควรใช้แป้ง+รองพื้นเบอร์ไหน

พอเห็นว่าว่างแล้ว ผมก็เดินกลับไป ถาม
ผม : ขอโทษนะครับ ผิวแบบผมควรใช้แป้งกับรองพื้นเบอร์ไหนครับ
พนง : สักครู่นะคะ ....(เก็บของใส่ชั้นล่างสุด น่าจะเป็นชั้นเก็บสินค้า)

ผมก็รอนะ แล้วจังหวะนรกก็เข้ามาอีก ลูกค้าผู้หญิง เดินเขามา นาง พนง เดินทิ้งผมไปหาลูกค้าผู้หญิงเลยจ้า ผมแบบ wth ในใจมาก คือแล้วมี่ถามคือไม่ตอบผมก่อนหรอ แบบนี้ก็ได้หรอ

ถ้ามีพนง คนอื่นใกล้ๆผมก็จะถามเขานะ แต่คือมันไม่มี เขาให้คำแนะนำคนอื่นอยู่

ผมเสียเซลฟ์มาก แบบ รู้สึกแย่มาก เดินไปคิดเงินที่หยิบมาละ ออกมาเลย

พนง เลือกรับแต่ลูกค้าผู้หญิง ก็ได้หรอ