ทุกครั้ง ที่ผม ถือหุ้น แล้วขาดทุน อารมมันเหมือนประมาณนี้เลย หุ้นไม่วิ่งแรงๆแล้ว
พอลงแรงๆ แปปนึง ก็จะเด้งกลับแรงๆ
ตอนลงแรงๆก็บอกตัวเอง เด่วถ้าเด้ง เราจะออก  แต่พอถึงเวลามันเด้ง เราก็คิดว่ามันกลับตัวล่ะ คงไม่ลงแล้ว เราก็ไม่ขาย พอทีหลัง ก็ทรงๆๆ แล้วก็ทรุดๆ เวลาลง ก็ค่อยๆไหลลงทีละนิดๆๆๆ  แบบว่าไม่รู้สึกตัวเลย

แปปเดวจริงๆ มารู้สึกตัว พอร์ต ลบ 10%+

ตอนนี้คอยเตือนตัวเอง ว่า เห้ย จะมาถือหุ้นยาว ตอน 1500 ทำไมตอน1200 1300ไม่ถือ ดันจะมากล้า ตรงนี้ แถว 1500กว่า  คอยเตือนจิตตัวเองตลอด แถวนี้ เล่นสั้นๆพอ ถ้าลงก็เจ๋บไม่มาก ถ้าขึ้นก็ตามน้ำไป แต่เล่นนิดเดวพอ

ตอนนี้ได้แต่เตือนสติตัวเองแบบนี้  เพราะเจ้ามือพยายามสร้างภาพให้ตลาดมันดู มีแรงซื้อซับพอรตจริงๆ  
ถ้ามันซื้อกันจริง ทำไม ไม่วิ่งไป1600สักที ป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ จะบอกว่าเจ้าเก็บของ มันก็ดูไม่ makesense เลย เป็นเราคงเก็บมาจากโซนล่าง  มากกว่า แถวนี้คงทยอยออกของ ไม่ให้ราคาตกแรง

คิดเองเออเอง เลยตกรถกระจาย หลังจากโดนบ่อยๆ ไม่ได้คิดแล้วว่าต้องไก้กำไรเท่าไหร่  คิดแต่ว่า ถ้าเข้าไปแล้ว ผมร้ายแรงที่สุดที่เจอ รับได้แค่ไหน วางแผน แก้สถานการณ์ไว้ยังไง

ตอนนี้มือใหม่หัดเทรดแบบผม คิดออกแค่นี้จริงๆครับ