เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
คือเมื่อวันที่ 16-2-64 ตอนกลางคืนแฟนเรานิ่งมากแล้วอยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาประมาณ "พี่ขอออกไปอยู่ข้างนอกได้ไหม พี่อึดอัด พี่เหนื่อย พี่ไม่ได้รักเราแล้ว" ทางเราก็ทำอะไรไม่ถูกเราก็พูดขอให้เขาอยู่กับเรา ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างให้เขาเราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเหนื่อยอะไร แต่ทางเราจะค่อนข้างขี้หึงอยู่หน่อยแต่ไม่เคยทำอะไรเขาเลยสักครั้ง บางทีแฟนก็จะพูดออกมาว่า" เราเด็กน้อยบ้าง ความคิดเด็กน้อยเมื่อไรจะโต " อันนี้เราก็ยอมรับนะคะว่าเราอาจจะมีงี่เง่าใส่เขาบ้าง เรากับแฟนเราอายุต่างกัน 3 ปี แฟนเรา 24 ส่วนเรา 21
แล้วหลังจากนั้น คืนวันที่ 17-2-64 เราถามเขาว่าไม่ออกไป_อยู่ข้างนอกแล้วใช่ไหม เขาบอกใช่ คือการคุยแชทคุยอะไรเราปกติเลยนะ จนเราก็คิดว่าเขาจะไม่ไปแล้วจริงๆ เช้า18 เราก็บอกเขาว่าไปทำงานก่อนนะเขาก็โอเค ประมาณเที่ยง เขาไลน์ไปหาแม่เราว่าเขาจะเข้าไปเก็บของแล้วไปอยู่หอ โดยที่เราไม่รู้อะไรเลย เหมือนตอนนั้นก็ตายใจไปกับคำพูดของเขาแล้วแหละ จนใกล้เลิกงานแม่โทรหาพี่ที่ทำงานแต่เราเป็นคนรับสายนั้น แม่ก็พูดประมาณว่าแม่โทรหา บี(นามสมมุติ) แต่ทำไมเรารับ เราเลยบอกว่าพี่เขาไปเข้าห้องน้ำำ แม่มีอะไีหรือป่าว แม่ก็เบี่ยงๆคำพูด จนทำให้เราคิดในใจว่าใช่แบบที่เราคิดหรือป่าว พอเลิกงานเราก็โทรหาแม่ตลอดทางแม่ก็พูดแค่ไม่มีอะไรหรอกรับกลับมาบ้านนะ
พอเราถึงบ้านเราจะเดินเข้าห้องชั้นวางรองเท้าหายเข้าไปดูในห้องคือของของเขาหาย ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆนั่งแล้วมองของในห้อง ตอนนั้นยังร้องไม่ออก พอเราแชทหาเขาเขาก็บอกว่าถ้าพี่ไม่ทำแบบนี้เราก็ไม่ยอมให้พี่ออกมา พี่ไม่ได้รักเราแล้ว วินาทีนั้นคือคิดว่ากูทำอะไรผิดไปไหมวะ ทำอะไรพลาดไปหรือป่าว😭😭 จุกมาก ขนาดเขาจะไปทั้งทีหน้าเขาครั้งสุดท้ายยังไม่ได้เห็น แล้วตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ที่ไหน ถามเพื่อนเขาก็ไม่มีใครบอก ทั้งๆที่เราอยากเจอเขาแทบตาย ตอนนี้เขาบล็อกเราทุกช่องทาง เรารักเขามากจริงๆ บางทีก็คิดอยากไปดักรอเขาเลิกงานเพื่อที่จะคุยกันแต่ก็กลัวเขาเกลียด แต่เราไม่เคยทำร้ายเขาเลยสักครั้งเรื่องใช้กำลังอะ ยอมเขาทุกอย่างจริงๆแต่ยอมให้เขาเดินออกไปจากชีวิตเราทั้งๆที่เขาเคยพูดเองว่าจะอยู่กับเราไปตลอด 🥺
(ตอนแรกเขาอยู่หอพักที่กรุงเทพ เราเจอกันผ่านเฟส คบกันมา แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่กับเราที่โคราช เราคบกันมาอยู่ด้วยกันมา 1ปี 6 เดือน 2วัน เราเป็นทอมทำงานทั้งคู่แล้วนะคะ)
ถ้าแฟนเก็บเสื้อผ้าหนีเราทั้งๆที่ไม่ได้บอกอะไรเราไว้เลย เราควรตามไปง้อเขาไหม
คือเมื่อวันที่ 16-2-64 ตอนกลางคืนแฟนเรานิ่งมากแล้วอยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาประมาณ "พี่ขอออกไปอยู่ข้างนอกได้ไหม พี่อึดอัด พี่เหนื่อย พี่ไม่ได้รักเราแล้ว" ทางเราก็ทำอะไรไม่ถูกเราก็พูดขอให้เขาอยู่กับเรา ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างให้เขาเราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเหนื่อยอะไร แต่ทางเราจะค่อนข้างขี้หึงอยู่หน่อยแต่ไม่เคยทำอะไรเขาเลยสักครั้ง บางทีแฟนก็จะพูดออกมาว่า" เราเด็กน้อยบ้าง ความคิดเด็กน้อยเมื่อไรจะโต " อันนี้เราก็ยอมรับนะคะว่าเราอาจจะมีงี่เง่าใส่เขาบ้าง เรากับแฟนเราอายุต่างกัน 3 ปี แฟนเรา 24 ส่วนเรา 21
แล้วหลังจากนั้น คืนวันที่ 17-2-64 เราถามเขาว่าไม่ออกไป_อยู่ข้างนอกแล้วใช่ไหม เขาบอกใช่ คือการคุยแชทคุยอะไรเราปกติเลยนะ จนเราก็คิดว่าเขาจะไม่ไปแล้วจริงๆ เช้า18 เราก็บอกเขาว่าไปทำงานก่อนนะเขาก็โอเค ประมาณเที่ยง เขาไลน์ไปหาแม่เราว่าเขาจะเข้าไปเก็บของแล้วไปอยู่หอ โดยที่เราไม่รู้อะไรเลย เหมือนตอนนั้นก็ตายใจไปกับคำพูดของเขาแล้วแหละ จนใกล้เลิกงานแม่โทรหาพี่ที่ทำงานแต่เราเป็นคนรับสายนั้น แม่ก็พูดประมาณว่าแม่โทรหา บี(นามสมมุติ) แต่ทำไมเรารับ เราเลยบอกว่าพี่เขาไปเข้าห้องน้ำำ แม่มีอะไีหรือป่าว แม่ก็เบี่ยงๆคำพูด จนทำให้เราคิดในใจว่าใช่แบบที่เราคิดหรือป่าว พอเลิกงานเราก็โทรหาแม่ตลอดทางแม่ก็พูดแค่ไม่มีอะไรหรอกรับกลับมาบ้านนะ
พอเราถึงบ้านเราจะเดินเข้าห้องชั้นวางรองเท้าหายเข้าไปดูในห้องคือของของเขาหาย ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆนั่งแล้วมองของในห้อง ตอนนั้นยังร้องไม่ออก พอเราแชทหาเขาเขาก็บอกว่าถ้าพี่ไม่ทำแบบนี้เราก็ไม่ยอมให้พี่ออกมา พี่ไม่ได้รักเราแล้ว วินาทีนั้นคือคิดว่ากูทำอะไรผิดไปไหมวะ ทำอะไรพลาดไปหรือป่าว😭😭 จุกมาก ขนาดเขาจะไปทั้งทีหน้าเขาครั้งสุดท้ายยังไม่ได้เห็น แล้วตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ที่ไหน ถามเพื่อนเขาก็ไม่มีใครบอก ทั้งๆที่เราอยากเจอเขาแทบตาย ตอนนี้เขาบล็อกเราทุกช่องทาง เรารักเขามากจริงๆ บางทีก็คิดอยากไปดักรอเขาเลิกงานเพื่อที่จะคุยกันแต่ก็กลัวเขาเกลียด แต่เราไม่เคยทำร้ายเขาเลยสักครั้งเรื่องใช้กำลังอะ ยอมเขาทุกอย่างจริงๆแต่ยอมให้เขาเดินออกไปจากชีวิตเราทั้งๆที่เขาเคยพูดเองว่าจะอยู่กับเราไปตลอด 🥺
(ตอนแรกเขาอยู่หอพักที่กรุงเทพ เราเจอกันผ่านเฟส คบกันมา แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่กับเราที่โคราช เราคบกันมาอยู่ด้วยกันมา 1ปี 6 เดือน 2วัน เราเป็นทอมทำงานทั้งคู่แล้วนะคะ)