คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคุยกับผู้ชายยุคนนึงที่ทำงานเดียวกัน 
เราเคยคุยกับเขาเมื่อ2ปีก่อน ตอนนั้นก็คือไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง จะจีบมั้ยก็ไม่ ก็ชวนไปดูหนัง กินข้าว เที่ยวด้วยกัน ไปรับไปส่งปกติ
จนวันนึงเราเผลอตัวไปมีอะไรกับเขา!! ก่อนที่เขาจะไปทหาร พอเขาไปทหารเราก็คุยกับเขา ไปเยี่ยมเขา 
แต่ก็ไปกับพี่ๆที่ทำงานเดียวกันนั้นแหละ ไอ้เราด้วยความที่มันรู้สึกดีไปแล้ว เราก็เลยเอาไปพูดให้พีๆที่ทำงานฟังว่าเราคุยกับเขางั้นงี้ 
ทุกคนรู้ว่าเรากับเขาคุยกัน แต่ช่วงที่เขาไปทหารนั้นเขาก็ลามาเล่นกับพี่ๆที่ร้านบ้าง!! จนพี่ที่ร้านถามเขาไปว่าเรากับเขานี่ยังไงกัน?
สรุป คำตอบที่เขาตอบมาก็คือ เขาบอกว่าเราคิดไปเอง!!  คิดไปเองอะไรก๊อน!!!?ห่ะ? แค่เพื่อนกัน!!? เพื่อนอะไรเอากัน บ้าน...สิ
หลังจากนั้นเราก็คือแบบโกรธ โกรธมาก ไม่ได้คุยด้วย ไม่ติดต่อ ไม่อะไรเลย 
พอเขาปลดเขาก็กลับมาทำงานที่เดิมอีก 
ด้วยความที่เราโกรธมาก เราก็ไม่คุยด้วย หน้าก็ไม่มอง 
เราไม่คุยกันมาปีกว่า แล้วนี่ล่าสุดเราพึ่งกลับมาคุยกันอีก แบบไปไหนมาไหนด้วยกัน เขาก็มานอนกับเรา แต่แค่นอนนะ
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันผิดที่เราเองแหละที่ใจไม่แข็งพอที่จะตัดเขาออกจากชีวิต 
แต่เราก็อยากรู้ว่าที่เป็นอยู่แบบนี้เนี่ย เขารักเราบ้างรึป่าว? หรือยังไง 
ปล.เขาเป็นคนที่อ่านความรู้สึกที่ยากมาก เดายากมากว่าเขาคิดอะไรอยู่