........ก่อนอื่นต้องโทษคนอ่านที่เสียเวลาเข้ามาอ่านนะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิงที่ติดเกมมาก เวลาว่างก็เล่นเกม คือแบบเล่นเกมทั้งวันอ่ะง่าย ๆ ตื่นมาก็เล่นเกม ติดมาแบบนี้ 1-2 ปีแล้ว ส่วนตัวคือมีแฟนอยู่แล้วที่คบกันมา 3 ปีจะเข้าปีที่ 4 แล้วแต่ตลอดเวลาที่คบกันมาฝ่ายชายไม่เคยห้ามอะไรเราเลย เวลาจะทำอะไร ไปไหนมาไหนไม่ต้องโทรบอก คือ 1 ปีแรกที่คบกันโทรคุยกันตลอดจะคุยไม่เกิน 10 นาทีละก็วาง เพราะฝ่ายชายทำงานไกลจากที่เราเรียนอยู่ อายุจะห่างกัน 7 ปี เรา 25 ฝ่ายชาย 32 เป็นแบบนี้มาตลอด 1 ปีหลังจากที่เราเจอกัน 1 ปีจะได้เจอกันแค่ 4-5 ครั้งเพราะเขาทำงานไกลไม่ค่อยมีเวลามาหา เราเข้าใจ เป็นแบบนี้มาถึงปี 3 เราเองที่เบื่อเขาเพราะเราก็อิจฉาคนอื่นน่ะที่แบบเห็นคนอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทุกเทศกาล ปีไหม่ วาเทนไลท์ หรืออะไรก็ตามที่เป็นเทศกาลใหญ่เขาไม่มีเวลามาหาเราเลย จนเราเปลี่ยนความคิดว่า เออ ควรพอเถอะ ละลองเปิดโอกาศให้ตัวเองใหม่ { ตลอดเวลาที่คบกันมา 3 ปี เชื่อไหมว่าเวลาเราถามว่า พี่รัก...ไหม เขาไม่เคยตอบเราเลย แม้แต่คำเดียว จนเราไม่อยากถามคำนี้อีก} อ่ะเข้าเรื่อง... ขออธิบายก่อนเกมที่เราเล่นจะเป็นเกมที่เล่นบทสตอรี่แนวบทบาทอะไรประมารนี้ เรียกว่า FiveM หรือเรียกง่าย ๆ ว่า GTA V ออนไลน์นั้นแหละ เราเล่นเกมนี้มาจนเจอคนนี้ คนที่เล่นสตอรี่รวมกับเราคบกันในเล่นจนถึงนอกเกม เราสองคนคบกัน เราสองคนเล่นกันอยู่แบบนี้ 2-3 เดือนแรกคือดีมาก เราทั้งอินกับสตอรี่แบบนี้มาก มีความสุขมากก แล้วมาถึงวันหนึ่งเราไปหาเขาที่ห้องเรารู้สึกว่ามันไม่ไช่ห้องที่ผู้ชายคนเดียวมันมีของผู้หญิงอยู่ แต่เราก็เก็บไว้ไม่พูด พอผ่านมาหลายวันเราเลยตัดสินใจถามว่าแน่ใจนะว่าไม่ได้ไครเขาตอบว่า..(ใช่เขามีแต่ความสัมพันของก็เหมือนกันเรานั้นแหละ อ่ะ โอเค เข้าใจความรู้สึก ) เลยปล่อยผ่านไปว่าเออยังไงเราก็แค่พากันรักสนุกอะไรประมารนี้เดียวสักวันเราก็ต้องเลือกคนของเราอยู่ดี พอแบบเจอกันยิ่งบ่อยขึ้นทุกวันน่าเบื่อ หน่ายเริ่มเกิดขึ้น อ่ะมาถึงเรื่องเกม เราสองเราต่างสตีมเกม คือเกมเรียกว่า สตีมเมอร์นั้นแหละ แต่ไม่ได้ดังอะไรขนาดนั้น เวลาเล่นสตอรี่อะไรเราไม่เคยว่าอะไรกับเขาเลยเพราะรู้ว่าเขาทำงาน เขาสตีมต้องมาสตอรี่ให้คนดูอะไรแบบนี้ เป็นแบบนี้จนแบบที่เขาเริ่มหายไป จากที่โทรคุย ค้างสาย หลายเป็น  1 อาทิตโทรหากัน 2-3 ครั้งเป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนเราเปลี่ยนสตอรี่ตัวเองเป็นโรลหรือหรือเลือกว่าเป็นผู้เล่นใหม่..(แต่ไม่บอกเขาด้วยช้ำว่าเราเปลี่ยนโรลไหม่) พอเปลี่ยนมาเล่นโรลไหม่เราก็เจอเพือนไหม่หลาย ๆ ครั้งจนถึงเวลาที่เปิดใจคบคนไหม่ (ในเกม) เขารู้เรื่องนี้เขาเลยโทรหาเราว่าเป็นโรลไหม่หรา ทำไมไม่บอกเขาเลย เราก็เลยบอกว่า คงสนใจกันดีเราเปลี่ยนโรลใหม่มาเป็นเกือบเดือนแล้วพึ่งจะรู้อ่ะน่ะ เขาก็ขอร้องว่า ไม่เล่นแบบนี้ได้ไหมนู้นนี้นั้น บอกว่าพี่รักเรานน่ะนั้นนี้นั้น เราก็เลยบอกแต่พี่ไม่มีสิทที่มาห้องหนูเล่นกับคนอื่นไม่แล้วน่ะ เพราะว่าเราต้องทำสตอรี่ของเราไปลเพื่อนที่เล่นกับเราก็ต้องทำงาน (เขาก็สตีม) เขาก็บอกโอเคได้.. จนมาถึงวันนี้ที่หนักจริง ๆ คือเขาบอกให้เราเลิกเล่นกับคนนี้ ไม่ให้เล่นเลย ถ้าเล่นก็เลิกกับเขาไปชะพูดแบบนี้มาบ่อยมา จนไม่ไหวเราเลยว่า เออ เลิกก็เลิก โอเค ต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่จบเท่านี้ เราลืมไปว่ารหัสดิสคอล รหัสสตีมอะไรเรา เราเคยให้เขาไว้ เขาเข้าไปเปลี่ยนนู้นนี้นั้นหมดเลย ละถ่ายรูปส่งไปให้แอดมินเชิฟเกมที่เราเล่นอยู่จนทำให้เราละเพื่อน ๆ ของเราโดนแบน ชึ่งเพื่อนเราที่โดนแบนไปก็เป็นสตีมเมอร์เช่นกัน เราเลยเออในเมื่อแจ้งเราได้ เราก็แจ้งเขากลับโทษที่ MG คือกฎที่เชิฟตั้งไว้ ....ทุกคนไม่เข้าใจไม่เป็นไร ก็คือผิดกฎของเกมที่เล่นแหละจนเขาโดนแบนเหมือนเราอ่ะ #ขอย้อนกลับไปก่อนที่เขาจะมา ๆ หายไปช่วงกลาง ๆ พฤศจิกาเราพึ่งรู้ว่าเราท้องได้ 2 เดือนจะเข้าเดือนที่ 3 แล้ว (เราเป็นคนที่นับประจำเดือนของเราตลอด มีอะไรผิดพลาดเราจะได้รีบแก้ไข) พอเมื่อเรารู้ว่าเราท้อง เรายังไม่บอกเขาน่ะ เพราะเป็นช่วงที่ทะเราะกันเกือบ ๆ จะเลิกกันจนมาถึงต้นปีไหม่เราเลยส่งรูปที่ตรวจฉี่ให้เขาดู เขาดูเหมือนจะเชื่อไม่เชื่ออ่ะ เราก็ไม่อะไร ถ้าไม่รับผิดชอบอะไรเราก็ไม่เป็นไร เพราะเราดูข่าวหรืออ่านอะไรว่าเดียวนี้ คุณแม่เลี้ยงเดียวเยอะมากแต่ก็ผ่านมาได้หนักแค่ไหนก็ผ่านมาได้ (ส่วนเรื่องการเงินเราค่อนข้างมีฐานนะอยู่เลยไม่ได้เดือดร้อนอะไร)  พอผ่านมาสักพักเขากลับมาถามเราอีกทีเพื่อความแน่ใจว่าเราท้องจริงหรือป่าว เราเลยส่งสมุดฝากท้อง รูปอันต้าซาวให้ดู โอเค เขาก็เริ่มจะมีความคิดความเป็นพ่อมานิดละแต่ไม่ไช่กลับหายไปอีก... โอเคมาถึงวันที่เราโดนแบนวันที่เกิดเรื่องเราเลยตัดสินใจ งั้นเราเปิดใจคบคนไหม่ชึ้งคนไหม่ก็พอที่จะดูแลเรากับลูก (คนที่เล่นเกมกับเรา คนใหม่นั้นแหละ) จนมาถึงเรื่องโดนแบนเขาบอกว่าเราจะเลิกกับพี่ได้น่ะแต่พี่ต้องได้เจอลูกทุกเดือน แต่ใจเราอ่ะ ไม่อยากให้เขาเจอลูกเลยด้วยช้ำเพราะที่ผ่านมาคือเราเจ็บกับเขามาเยอะ ( เราไม่ขอพูดถึงเดียวทุกคน ขก อ่านเพราะมีเยอะมาก แต่ก็ยังรักเขาอยู่ ) เราก็เลยว่าเราสองคนไม่ต้องมาเจอกันหรอกพอกันแค่นี้ แต่เขาก็เหมือนไม่หยุดเอาพี่ชายมาคุยให้เราใจอ่อน
เขาก็บอกว่าทุกอย่างที่ผ่านมาเขาขอโทษ เขาจะทำตัวให้ดีสมให้กับคำว่าพ่อของลูก  แต่เราให้เขาสิทได้แค่เจอลูกเท่านั้นแต่เรายังจะคบคนไหม่เพราะตอนนั้นใจเราไม่อยู่กับคนนี้แล้ว เขาบอกว่าโอเคเขายอมรับข้อเสนอโอเค !! แต่เรื่องไม่ได้ง่ายขนาดนั้นจำเรื่องที่เราบอกได้ไหมที่เพื่อน ๆ เราโดนแบนกับคนไหม่ที่เราคบด้วยบอกว่าให้เลิกยุ่งกับคนนี้ชะเรื่องลูกเราจะช่วยกันดูแลเอง เราก็บอกว่าโอเคเราจะไม่ยุ่ง แต่ที่สุดท้ายมันไม่ไช่แบบนี้เรื่องมันดันแตกเพราะว่าคนที่เป็นพ่อของลูกโทรไปหาแฟนไหม่เราว่า เราอยู่กับเขาน่ะตอนนี้ โอเค เรายอมรับว่าเราผิดที่เราไม่ยอมเลิกติดต่อกับพ่อของลูก ตรงนี้อยากให้ทุกคนเข้าใจเราน่ะว่ายังไงพ่อเด็กควรอยู่กับลูกบางถึงยังไม่ได้เกิดก็เถอะ แต่อาจเป็นช่วงแรกให้เขาได้อยู่ด้วยกัน เพราะคิดไว้แล้วว่ายังไงเราก็ต้องย้ายไปอยู่กับคนไหม่อยู่ดี ให้เขาได้อยู่กับลูกนิดเดียวก็ได้ แต่พ่อของลูกดันโทรไปบอกแฟนไหม่ จนแฟนไหม่จนโกดและเลิกกับเรา แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งเราน่ะเขายังบอกว่าเรายังเป็นเพื่อน พี่น้องกันได้ เพราะเขาเข้าใจเหตุผลที่ทำแต่ที่เขาเลิกเพราะเราโกหกที่ไม่บอกเขา โอเค.. 

.........พอเราเลิกกับคนใหม่แล้ว เขาก็บอกกับว่าเขาจะทำตัวให้ดีมากกว่านี้ขอให้เราสองคนกลับมาเป็นครอบครัวใหม่ ทำครอบครัวให้เป็นครอบครัว บอกว่าจะถ้าเราไปจดทะเบียน ไปคุยกับแม่เขา แต่เราปฎิเสธทั้งหมดเพราะเราไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ละยังไม่อยากให้เรื่องนี้ถึงคนที่เราคบ 3 ปีเพราะเราคิดไว้ว่าเราจะหายไปเลย เราจะไม่บอกอะไรเขาเลยให้เราหายไปดีแล้ว เขาบอกโอเคไม่ไปก็ไม่ไป.... พอผ่านมาเหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นมาก มีเวลาอยู่กันมากขึ้น โทรคุยกันมากขึ้น (ที่มีเวลา เพราะโดนแบนไม่ได้เล่นเกมเลย เลยมีเวลา ) ละแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นคือเล่นเฟสปกติ มีเพื่อนคนหนึ่งส่งรูปมาให้ดูเป็นคนพ่อของลูก /อ่ะขอเรียกว่าแฟนนั้นแหละ/ คือส่งรูปแฟนเรานั้นแหละมาให้แต่ถ่ายคู่กับผู้หญิงละแคปชันว่า Happy New Year น่ะที่รัก 2 ปีแล้วน่ะที่เราอยู่ด้วย... OMG เราตกใจไปแปปหนึ่งแต่เรายังไงโทรหาเขาน่ะ เราเลยขอชื่อเฟสคนถ่ายรูปลงไปเข้าไปเช็คดูว่ารูปเมื่ออะไรยังไง เราเลยมาย้อนคิดว่าไช่คนที่เขาอยู่ด้วยตอนนั้นหรือป่าวที่เราไปหาเขาที่ห้อง แต่เราเคยถามเขาแล้วน่ะว่ายังไง และเขาบอกว่าเขาเลิกกันแล้วไม่มีอะไรแล้ว ละก็รีบจับกุญแจรถเลยขับออกบ้านไปแต่พอไปถึงน่าหมู่บ้านเราก็คิดว่าถ้าไปหาเขาที่บเานไปอาระวาดมันจะทำให้เราดูแย่มากว่าที่สุด เราตัดสินใจรถกลับบ้านเราที่พิษณุโลก จากรังสิต-พิษณุโลก เวลาเที่ยงคืนไปถึงที่นู้น 6 โมงเช้า ระหว่าที่ขับรถมาเราร้องไห้มาตลอดทางเพื่อนโทรหา แฟนเราโทรหา เราไม่รบสายไครทั้งนั้น พอถึงบ้านเราเก็บตัวอยู่ในบ้าน ไม่ออกไปไหนเลยเกือบอาทิต แล้วมาถึงเวลาที่หัวใจของคนเป็นแม่ก็สลายก็คือเราปวดท้อง คือ ปวด ๆ หาย ๆ เราก็คิดว่าเออน่าจะเป็นเรื่องปกติของคนท้องมั้งอะไรประมารนี้ เป็นแบบนี้ 3-4 วันเลยกลับบ้านที่รังสิตละจะไปหาหมอที่นัดเอาไว้อ่ะ.... พอมาถึงที่บ้านเราเข้าห้องน้ำนั่งลงละเรารู้สึกเหมือนมีอะไรหลุดออกจากน้องสาวเรา เราก้มดู ม่ายยยย ก้อนเลือด ก้อนใหญ่มากก ขาเราอ่อนเดินไม่ไหวเลยมือที่ถือโทรศัพท์อยู่รีบกดไปที่หมอประจำตัวเราด่วนเลยย หมอบอกว่าให้เรามาหาที่คลีนิกเลยด่วน เชื่อไหม... ความรู้สึกว่าแบบไปหาหมอทั้ง ๆ ที่เลือดยังไหลและแห้งติดขาอยู่ถึงแบบขับไปด้วยน้ำตาละความคิดว่าเราเป็อะไรแท้งหราหรืออะไรละเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย พอไปคลีนิกรีบให้หมอเช็คอาการนู้นนี้นั้น จนหมอบอกว่า น้องไม่อยู่กับคุณแม่แล้วน่ะ คุณแม่แท้ง.... หลังนั้นน้ำตาที่ไหลอยู่แล้ว ก็ไหลมาอีก จนมือไม้อ่อนไปหมดโทรหาให้เพื่อนมาหา หมอก็ส่งตัวไปที่โรงบาลเปาโล หมอก็แจ้ง ตัวอ่อนไม่สมบูรณ์ ไม่แข็งแรงพอ สรุปแท้งจ้า.... แต่แฟนเรายังไม่รู้น่ะ เพราะช่วงนี้เรารู้เรื่องเรากลับไปบ้านที่ ตจว เพื่อนเราบอกว่าเหมือนจะกลับมาติดเกมอีกรอบ จนเราออกโรงบาลเรากลับมานอนที่บ้าน เราเลยตัดสินใจโทรหาแฟนทั้ง ๆ ที่แฟนเราโทรหาตลอดน่ะ แต่เราไม่รับบล็อกไลน์อะไรไว้ เราโทรกลับไปละจะขอคุยกับเขาตรง ๆ กับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น เราบอกกับเขาว่า เรารู้เร่องแล้วน่ะ ว่าเธอยังไม่ได้เลิกกับแฟน ละคำตอบที่ได้ ทุกคนรู้ไหมว่าอะไร (เธออย่าไประลานเขาได้ไหม อยากไปวุ่นวายกับเขาได้ไหม ) OMG เราร้องไห้โวยวายไม่เอาอะไรสักอย่างเลยตอนนั้นว่านี้คืออะไร อะไรทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทั้งเจอคนที่พร้อมจะดูแลเราแต่กลับเปิดโอกาสให้กับคนที่ทำร้ายึวามรู้สึกเรามาตลอด พร้อมทั้งเสียลูกไปอีก...ว่านี้คืออะไร เราก็หายไป 3 วันระหว่าง 3 วันที่เราหายไปจากเขาเราคิดว่า ในเมื่อเราเสียทุกอย่างไป เขาก็ต้องเสียไปด้วย เราเลยพยายามโอเคงั้นเรายอมเป็นคนมาทีหลังพยายามทำตัวให้เหทิอนว่าเราไม่ได้เปลี่ยนไป ละค่อยหักหลังเขาทีหลัง... แต่มันไม่ง่ายเลยทุกกลับกลายเป็นว่าเรารักเขาเพิ่มทุกวัน ๆ มีบางวันน่ะที่เยาบอกว่าเขาจะไปหาแม่ที่พิจิตรบาง ไปบ้านเพื่อนอะไรบาง แต่ความคิดเราไม่ได้คิดว่าเราไปจริง ๆ เขาคงไปหาคนนั้นแน่ ๆ เราก็แอบไปส่องเฟสผู้หญิงคนนั้นน่ะวันที่เขาหายไป สุดท้ายก็ไปหากัน ไปเที่ยวด้วยกันแต่กลับเราไม่เลย เราเคยถามเขาน่ะ ว่าถ้าเกิดว่าลูกไม่ได้อยู่กับเราแล้ว เธอยังจะรักเราอยู่ไหม เขาก็บอกกับเราน่ะ รักชิ แต่ทำไมการกระทำที่เราเห็นมาตรงกับข้ามกันมากเราเลยตัดสินใจเอาเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรามาเล่าให้ทุกคนได้อ่านกัน ละคำปรึษาว่าเราควรไปทางไหนดี (แต่เรายังไม้ได้บอกเขาน่ะว่าเราแท้ง เราอยากให้เขาคิดว่าเราท้อง เพื่ออยากให้เขาอยู่กับเรา ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้อยู่กับเราก็ตาม)