ผมขออธิบายก่อนนะครับผมอายุ30ปี​ พึ่งแต่งงานได้1ปีครับ​ ภรรยา​ผมอายุ25ครับอายุน้อยกว่าผมพบกับเธอในโลกโซเชี่ยล​ คุยกันไม่นานไม่ถึง5เดือนเค้าอยากแต่งงานครับเค้าให้เหตุผลว่าพ่อแม่เค้าแก่แล้ว​ บอกนิดนึงนะครับบ้านผมพอมีฐานะเลยครับมีหน้ามีตาในจังหวัดพอสมควรผมด้วยความตอนนั้นพึ่งเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมา5ปีเลยเหงาๆครับน้องเค้าเลยทักมาหาผมเพราะเค้าเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าผมครับ​ ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนห่างบ้านมาทำงานที่กรุงเทพฯ​เลยตัดสินใจแต่งงานกับน้องเค้าครับก่อนแต่งน้องเค้าก็แพลนอยากจะมีลูกเลยครับผมก็พยายามมาทุกวิธีแล้วครับถึงขั้นเจาะหาดูตัวอ่อนแต่เจาะออกมาแล้วไม่มีเลยสักตัวครับหมอบอกผมว่าผมเป็นหมันทาวรต้องขอรับบริจาค​ จากญาติพี่น้อง​ ผมเลยไปขอบริจาคจากน้องชายผมแต่น้องชายผมให้ไม่ได้ครับเพราะเค้ามีครอบครัวแล้ว​ และน้องผมไม่ค่อยชอบภรรยา​ผมสักเท่าไรเพราะเค้ามองว่าผมกับภรรยาคบกันและแต่งงานกันเร็วไปครับผมเค้าใจน้องชายผมนะครับแต่ผมเลือกแล้วก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ตัดสินใจครับ​ มันก็ถึงขั้นสุดท้ายแล้วครับคือการขอรับบริจาค​ ที่ผมอึดอัดใจมากเพราะผมมีเองไม่ได้แต่ภรรยาผมอยากมีมาก​ แต่การรับบริจาคผมบอกตรงๆนะครับว่าผมกลัว​ ไม่ใช่สายเลือดผมเลยผมกลัวว่าเด็กเกิดมาพ่อแม่ผมจะรักเหมือนหลานแท้ๆเค้าไหมผมกลัวใจตัวเองว่าจะรักเด็กที่เกิดมาได้อย่างสนิทใจไหมคับ​ แระอย่างที่ผมเล่าข้างต้นว่าผมกับภรรยาคบกันมาไม่ถึง2ปีรวมที่แต่งงานกันมาจะอยู่กันได้นานแค่ไหนครับ​ ผมจึงอยากขอความคิดเห็นกับเพื่อนๆพี่ๆช่วยผมคิดหน่อยครับ​ ส่วนตัวแม่ผมเค้ารักผมมากครับเค้าไม่ว่าอะไรผมคงเป็นความรู้สึกผิดที่เค้าให้ผมมาไม่ครบเค้าเลยไม่ขัดผมในเรื่องนี้ครับแต่ในใจผมก็กังวล​ มากๆครับผมควรคุยกับภรรยาผมยังไงดีครับใจผมก็กลัวเค้าจะทิ้งผมไป