ทำงานหาเลี้ยงตัวเองสิ จะมีใครมาคอยเลี้ยงดูคุณ มือเท้าตัวเองก็มีขวนขวายเอาสิคะ

หนูไม่วางแผนชีวิตไงลูกก มันเลยเป็นแบบนี้
ส่วนที่ว่าจะทำยังไง จริงๆทหารเกณฑ์มันมีเงินเดือนนะ
อาจจะไม่ได้มากมายแต่ก็คงพอประทังชีวิตได้
แต่ถึงยังไงต่อไปหนูก็ควรหางานทำมีรายได้เป็นของตัวเองนะ
เพราะการฝากชีวิตไว้กับใคร มันหมายถึงการตัดทางเลือกในชีวิตตัวเอง
ตอนนี้หนูอาจจะคิดว่าหนูโชคดีที่มีผู้ชายมาเลี้ยง ชีวิตสุขสบาย ไม่ต้องทำการทำงานอะไรแล้ว
แต่เชื่อมั้ย ความรู้สึกแบบนี้มันจะอยู่กับหนูได้ไม่กี่ปีหรอก นอกนั้นมันคือความหน้าชื่น อกตรม

จำไว้ว่ามือผู้ให้ย่อมอยู่สูงกว่ามือผู้รับเสมอ ถ้าหนูให้เขาเลี้ยง ต่อไปหนูจะตกเป็นรองในความสัมพันธ์ สถานะของหนูจากที่มันเสมอกันก็จะกลายเป็นอยู่ต่ำกว่าเขา
เรื่องการให้เกียรติกันและความเกรงใจที่เขามีต่อหนูมันจะค่อยๆลดหายไปจนไม่เหลือ
หนูจะอยู่ใต้บัญชาเขา ชี้นกต้องเป็นนก ชี้ไม้ต้องเป็นไม้ แม้แต่ชีวิตตัวเอง จะสุขหรือจะทุกข์ก็ขึ้นอยู่กับเขาทั้งหมด โดยที่หนูไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรเลย

อนาคตถ้าเขามีกิ๊ก หรือด่าว่าทุบตี หนูก็ต้องจำยอม เพราะถ้าเลิกกันหนูก็ไม่มีที่ไป ไม่รู้จะทำอะไรกิน
แล้วถ้าหนูทนจนถึงที่สุดแต่เขาก็ยังเทหนูไปมีคนใหม่ละ  หนูจะทำยังไง??

ลองกลับไปคิดดูนะลูกก อย่าโลกสวยคิดว่าเขารักเรามาก เขาจะไม่เป็นแบบนั้นหรอก ชีวิตมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แล้วของแบบนี้มันเป็นเอง ไม่ว่าผู้ชายจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจคิดก็ตามที