สวัสดีค่ะ เราอายุ15ปี ตอนนี้อยู่ม.3 กำลังเตรียมสอบเข้าม.4 คือตอนนี้มีรับสมัคร รร.เตรียมอุดม ซึ่งเราอยากเข้าสายศิลป์-เกาหลีค่ะ เพราะค่อนข้างชอบวัฒนธรรม เเล้วก็ภาษาเค้า ตอนจบอยากเรียนนิเทศน์ค่ะ. นากจะทำเบื้องหลัง ตอนสมัครพ่อเราบอกให้เลือกอันที่คนรับเยอะสุดค่ะ เเต่ตอนนั้นเราบอกไปเลยว่าเราอยากเข้าสายนี้นะ เราไม่ชอบวิทย์-คณิต พ่อก็บอกว่าตัวเองก็ไม่ได้เก่งที สายพวกนั้นรับน้อยกว่า จะติดได้ไง เราก็บอกว่าถ้าเราติดขึ้นมา เเล้วไปเรียนในสิ่งที่เราไม่ชอบ เราจะมีความสุขได้ไง? พ่อก็เหมือนจะเงียบละบอกว่า สายนี้ต่อยอดได้หลายทาง เเต่เรารู้ตัวอ่ะค่ะ เราอยากเข้านิเทศน์ เราไม่ชอบวิทย์ คณิต เเต่ตอนนั้นมันเฟลเเล้วค่ะ เหนื่อยจะสู้เเล้ว เราก้เลยต้องสมัครสายวิทย์-คณิตไป เเต่ตอนนี้ไม่อยากสอบ ไม่อยากอ่านหนังสือละอ่ะค่ะ เเบบเรารู้นะคะ เค้าหวังดี เเต่ในความคิดเรา เราเเบบนี้คือการตัดสินใจครั้งหนึ่งในชีวิตเรา มันจะติดตัว ส่งผลต่ออนาคตเรา เราเป็นคนเลือกไม่ได้เหรอคะ เรารู้สึกขาดสิทธิในการเลือกมาก ยังไงคนเรียนคือเรา เรา!! เเบบเราเสียใจมากอ่ะค่ะ มีใครเคยเจอเเบบเราบ้างมั้ยคะ เเล้วทำยังไง ติเตียนทัศนคติเราได้นะคะ ถ้ามันไม่ดี🥺