ตุ๊กแก ในภาษาเหนือเรียกว่า ต๊กโต หรือ  ในภาษาอีสาน กั๊บแก เป็นสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง มีสีสันที่หลากหลายมาก กินแมลงเป็นอาหารหลักและสัตว์ขนาดเล็ก ออกหากินในเวลากลางคืน 
ตุ๊กแต เป็นสัตว์คู่บ้าน คู่เมืองไทยมาช้านาน โดยเฉพาะบ้านไม้ บ้านสองชั้น ครึ่งปูนครึ่งไม้ ด้านล่างเป็นปูน ด้านบนเป็นไม้ ชั้นบนจะเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้อยใหญ่โดยเฉพาะตุ๊กแก แน่นอนว่าชั้นล่างเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ประเสริฐที่ชื่อว่ามนุษย์ มนุษย์เลือกอยู่ด้านล่างเพราะสะดวกสบาย มีสิ่งอำนวยความสะดวกอยู่ด้านล่างครบครันกว่าด้านบน มนุษย์และสัตว์แบ่งสัดส่วนของบ้านตามความเหมาะสม แบ่งตามฐานะและชาติตระกูล ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมนุษย์อย่างพวกเราจะใช้พื้นที่ด้านบนบางส่วน ไม่ใช่ทั้งหมดของด้านบนเพื่อพักผ่อนหลับนอนในยามราตรี ดูทีวีนิดหน่อยก่อนนอนโดยเฉพาะ มนุษย์แม่ พระอาทิตย์อัสดง แม่ของเราจะต้องเตรียมขึ้นบ้านแล้วเพื่อไปขออาศัยพื้นที่เล็กๆจากน้องตุ๊กแกหลับนอน  น้องตุ๊กแกหนึ่งตัว ลักษณะอ้วนท้วน ลายจุดน่ารัก อายุน่าจะกลางคน เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม แม่ก็ยกพื้นที่ด้านบนให้น้องอยู่ซะส่วนใหญ่ ส่วนตัวเองก็ย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ด้านล่าง เพราะไม่อยากไปรบกวนใจน้อง อยากให้น้องมีอิสระในการวิ่งเล่น หลับนอนช่วงกลางวันให้เต็มที่ หรือกระทั่งร้องเพลงโปรดที่น้องชอบ (ตุ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ ตุ๊กๆๆๆๆ แก) ขอเท้าความก่อนนะคะว่าเราย้ายไปทำงานที่เมืองหลวง ดังนั้นจะกลับมาเยี่ยมแม่ประมาณ 2-3 เดือนครั้ง แม่อาศัยอยู่กับพี่สาวคนโตและน้องตุ๊กแกตัวอ้วนน่ารัก ครั้งล่าสุดที่เรากลับบ้าน เราเจอน้องเกาะอยู่บนฝาบ้าน เราก็พยายามไล่น้องออกจากบ้าน แม่ก็ตำหนิเรา เพราะแม่เชื่อว่าน้องเป็นสัตว์คู่บุญคู่บ้าน คู่บารมี น้องก็ทำหน้าที่ของน้องคือการขับไล่จิ้งจกออกจากบ้าน ล่าเพื่อหยั่งชีพเป็นอาหาร และน้องตุ๊กแกก็ทำมันออกมาได้ดี ผลงานประทับใจแม่และพี่สาวคนโตมาก ทุกคนในบ้านแฮปปี้ แม่ได้ผลประโยชน์คือได้ขับไล่จิ้งจกออกไปโดยใช้น้องตุ๊กแกเป็นเครื่องมือ เพราะแม่ไม่ชอบจิ้งจกเอามากๆเรย เหตุผลคือวิ่งไล่กันทำเสียงดัง อุจจาระไม่เป็นที่  เรียกว่าเป็นคู่ปรับกันก็ได้ ส่วนพี่สาวไม่ต้องมาเก็บกวาดอุจจาระของจิ้งจกซึ่งเกลื่อนกลาดเต็มพื้นไม้ด้านบนบ้าน และยังมีกลิ่นไม่พึงประสงค์อีกด้วย  เราซึ่งเป็นคนนอกได้ฟังเรื่องราวดังนั้นก็เห็นดีเห็นงามด้วย ไม่อยากขัดใจ ตามตำราที่ว่าปลูกบ้านตามใจผู้อยู่ ผู้อยู่ตัวจริงสุขเกินเบอร์ เราผู้มาอาศัยพักผ่อนเป็นครั้งคราวก็สุขตาม พี่สาวเป็นคนรักความสะอาด อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง จะต้องขึ้นไปทำความสะอาดบนบ้านให้แม่ ปัด กวาด เช็ด ถู เป็นประจำปกติ พี่สาวเลยเอะใจสงสัย ทำไมน้องตุ๊กแกที่เราเลี้ยงอุจจาระเยอะขึ้น ทั้งๆที่พึ่งทำความสะอาดไป ความมาแตกตอนที่เราอยู่บ้านเพราะเราเห็นน้องไม่ได้อยู่คนเดียวตามลำพังอีกต่อไป น้องตุ๊กแกไปเอาใครที่ไหนก็ไม่รู้เข้าบ้าน มีหัวนอนปลายเตียงไหมก็ไม่รู้ สรุปคือเรามีสมาชิกในบ้านเพิ่มขึ้น เรากลายเป็นครอบครัวใหญ่ ครอบครัวขยาย เราเริ่มไม่พอใจเรื่องนี้ เพราะน้องตุ๊กเริ่มกำเริบเสิบสาน กลางวันวิ่งเล่นไล่จับกันยังไม่พอ กลางคืนยังไม่หลับไม่นอนวิ่งหยอกล้อกัน ร้องเพลงประสานเสียง เสียงดังเอะอะโวยวาย ทำนองไม่เป็นจังหวะ เรารู้สึกว่าพวกเขากำลังท้าทายอำนาจเรา แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะแม่ให้ท้ายน้องตุ๊กอยู่ และที่สำคัญเรากลัวมากตอนที่น้องวิ่งเล่นกัน เกรงว่าจะพลาดตกลงมา แล้วได้รับบาดเจ็บ หมายถึงเรานะ ได้รับบาดเจ็บ ต่อให้น้องจะมีตีนที่เหนี่ยวหนึบ แต่สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราญชน์ยังรู้พลั้ง เรารู้สึกหลอนมาก เพราะน้องจะชอบอยู่ตำแหน่งเดียวกันกับที่นอนเรากับแม่ มีแค่มุ้งบางๆ เป็นตัวกั้นระหว่างโลกมนุษย์กับสัตว์ ก่อนนอนเราจะชอบแหงนหน้ามองหาน้อง ก็จะเห็นน้องอยู่ที่เดิมบ้าง ทำตาลุกวาว มีจุดเต็มตัว สยองมากค่ะ แล้วก็ชอบอุจจาระใส่มุ้งเรา แบบก้อนใหญ่มาก 
เข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ เพื่อนๆ มีวิธีกำจัดน้องตุ๊กแกออกจากบ้านไหมคะ โดยใช้วิธีละมุนละม่อน แบบสันติวิธี ที่สำคัญเราอยากมีน้องแค่ตัวเดียว แต่น้องไปชวนใครก็ไม่รู้มาอยู่บ้าน ทำให้วุ่นวายไปหมด ไม่รู้แน่ชัดกี่ชีวิต ถ้าใครมีบ้านแถวชนบทจะเข้าใจดีค่ะ ว่าเสียงน้องเสนาะโสตประสาทแค่ไหน
 
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ