•ตามหัวข้อเลยค่ะ เหตุการณ์พึ่งเกิดสดๆร้อนๆเมื่อวาน ณ โรงเรียน
ประเด็นคือเรานั่งอยู่ เราหันหน้าควับไปมองด้านข้างอย่างรวดเร็วโดยไม่มีเหตุผล;-; แล้วแบบมีผช.คนนึงมองดูเราค่ะ คือแบบหันไปปุ๊บแล้วจ้องตาเลย ห่างกันประมาณ6เมตร เป็นหลายวิเขาก็จ้องอยู่อย่างนั้นแม้กระทั่งเรารู้ตัวแล้วเขาก็จ้อง แต่เขาดูไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรนะคะ ด้วยความที่เราคิดมากด้วย ณ จุดๆนั้นคือรีบหันหน้าหนีเลย แล้วตอนนี้ก็เก็บมาคิดบลาๆ ด้วยความเป็นโรคเครียด ขี้อาย เป็นคนคิดอะไรด้านลบๆ เราหน้าตาไม่ดีหรือเปล่า เรามีอะไรบกพร่องหรือเปล่างี้ เราเป็นตัวประหลาดหรอ เลยอยากขอคำปรึกษาขอวิธีที่ทำให้เลิกคิดมากค่ะ
*เหตุการณ์พวกนี้เคยเกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว (มันไม่เรียกเหตุการณ์) แต่ปกติเวลาเราหันไปมองกลับ คนเขาจะหันหนีขวับทันที แต่คนนี้เขาจ้องเลย
ขอวิธีค่ะพลีสๆๆๆๆ
ขอวิธีเลิกคิดมากเมื่อมีคนจ้องหน้าแบบไม่ทราบสาเหตุ
ประเด็นคือเรานั่งอยู่ เราหันหน้าควับไปมองด้านข้างอย่างรวดเร็วโดยไม่มีเหตุผล;-; แล้วแบบมีผช.คนนึงมองดูเราค่ะ คือแบบหันไปปุ๊บแล้วจ้องตาเลย ห่างกันประมาณ6เมตร เป็นหลายวิเขาก็จ้องอยู่อย่างนั้นแม้กระทั่งเรารู้ตัวแล้วเขาก็จ้อง แต่เขาดูไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรนะคะ ด้วยความที่เราคิดมากด้วย ณ จุดๆนั้นคือรีบหันหน้าหนีเลย แล้วตอนนี้ก็เก็บมาคิดบลาๆ ด้วยความเป็นโรคเครียด ขี้อาย เป็นคนคิดอะไรด้านลบๆ เราหน้าตาไม่ดีหรือเปล่า เรามีอะไรบกพร่องหรือเปล่างี้ เราเป็นตัวประหลาดหรอ เลยอยากขอคำปรึกษาขอวิธีที่ทำให้เลิกคิดมากค่ะ
*เหตุการณ์พวกนี้เคยเกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว (มันไม่เรียกเหตุการณ์) แต่ปกติเวลาเราหันไปมองกลับ คนเขาจะหันหนีขวับทันที แต่คนนี้เขาจ้องเลย
ขอวิธีค่ะพลีสๆๆๆๆ