ประเทศอาร์เจนตินา ที่อยู่ในทวีปอเมริกาใต้ ไกลอีกฟากฝั่งของโลกจากทวีปเอเชีย นอกจากโด่งดังเรื่องฟุตบอล และใครๆ ต่างรู้จักนักฟุตบอลในตำนานอย่าง ดิเอโก้ มาราโดน่า หรือ ลิโอเนล เมสซี่ ก็ยังมีอื่นๆ อีกมากมายที่น่าไปค้นหาและสัมผัสความสนุกความสวยงามของอาร์เจนตินา กับนักเดินทางหนุ่มผู้รุ่มรวยอารมณ์สุนทรีย์ถึง 3 คน 

อันแจงฮง, คังฮานึล และองซองอู จะพาเราโลดแล่นไปกับความสนุกของทริปเดินทาง 15 วันในอาร์เจนตินา เหนือจรดใต้ ฟากฟ้าจรดผืนน้ำ กับสี่ฤดูกาล ร้อน ฝน หนาว หิมะยะเยือก แดดจ้า และลมแรง ที่สามารถสัมผัสได้ภายในวันเดียวกันสำหรับอาร์เจนตินาในแต่ละภูมิภาค กับธรรมชาติสุดมหัศจรรย์อลังการจนต้องร้องว้าวกันนับครั้งไม่ถ้วน 



คุณอาจเป็นแฟนคลับขององซองอูในฐานะนักร้อง แต่ไม่คุ้นเคยกับอันแจงฮงและคังฮานึล คุณอาจเป็นแฟนตัวเอ้ของคังฮานึล อาจเคยได้ดูการแสดงของอันแจฮงมาบ้าง แต่ไม่รู้จักองซองอูมาก่อน  หรือคุณอาจเคยได้หัวเราะกับอันแจฮงในบทคิมจองบงจากซีรีส์ดัง แม้กระทั่งบทผู้กำกับมือทองในซีรีส์ที่สุดเฟี้ยวก็ดี  ไม่ว่าคุณจะเป็นแฟนผลงานของใครสักคนในสามคนนี้ เมื่อผู้ชาย 3 คนที่มีบุคลิกแตกต่างกันมาร่วมเดินทางไกลและนานวันไปด้วยกัน คุณจะพบว่ามันช่างเป็นความแตกต่างที่ลงตัวอย่างประหลาดและชวนบันเทิงอย่างยิ่ง ซึ่งฉันจะค่อยๆ ขยายความเหล่านั้นให้คุณสัมผัสนับจากนี้



จากเกาหลีไปอาร์เจนตินาไม่มีเที่ยวบินตรง พวกเขาต้องบินไปต่อเครื่องที่เยอรมัน กับการเดินทางเกือบ 24 ชั่วโมง กว่าจะมาถึงอาร์เจนตินา ทั้งสามคนเริ่มต้นทริปที่เมืองหลวงบัวโนสไอเรส  กับการตามหาเมนูเด็ดประจำถิ่น และในฐานะนักแสดงของพวกเขา อะไรจะดีเท่ากับการได้มาเยือนในสถานที่อันเป็นภาพจำจากภาพยนตร์อมตะในอดีต ชั่วเวลาขณะหนึ่งพวกเขาเหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในบรรยากาศของความหลงใหล ความเหงา ความเศร้า ความรัก ในบาร์แห่งนั้น ไม่ใช่เพียงพวกเขาที่ตกหลุมรัก แต่คอหนังทั่วโลกย่อมรู้สึกไม่ต่างกันหากได้มาอยู่ภายใต้บรรยากาศเดียวกัน 



จากแทงโก้ การเต้นรำที่หญิงสาวลอยตัวเบาๆ เป็นวงกลางอากาศในอ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่ม สู่การลอยตัวอยู่บนฟากฟ้าที่สูงจากพื้นดินกว่า  3000 เมตร มันคือความปรารถนาอย่างมุ่งมั่นของซองอูที่อยากจะเหิรฟ้าท้าลมในทริปนี้  ถึงซองอูจะไม่ได้รบเร้า แต่ก็แอบหวังว่าลูกพี่กับรองลูกพี่จะไม่ปล่อยเขาลอยลมอยู่คนเดียว ในขณะที่มองตาลูกพี่ ดูท่าทีแล้วไม่พบวี่แววว่าจะเกิดขึ้นได้ สุดท้ายใครจะโดด ใครจะไม่โดด ฉันปล่อยให้คุณได้ไปลุ้นคำตอบกันเอาเองค่ะ



จากความคึกคักสนุกสนานและสดใสมีชีวิตชีวาของเมือง การเดินทางที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อพวกเขาเดินเข้าป่าและม่านน้ำตกมหึมาที่กินพื้นที่กว้างใหญ่อย่างน้อยก็สองประเทศ ความหลากหลายทางสภาพอากาศที่เกิดจากอาณาเขตที่ตั้งของประเทศนี้ ทำให้พวกเขาต้องเจอกับ ฤดูที่แตกต่าง แบบเปลี่ยนทุกวัน กางเกงขาสั้น-รองเท้าแตะ เอามาคือได้ใช้ เสื้อขนเป็ด-เลคกิ้งกันหนาว เอามาคือได้ใส่ เสื้อร่มกันฝนกันลมต้องพกติดไว้ 

 

เดินออกจากป่าออกจากน้ำตก เข้าสู่ถนนเส้นตรงแสนยาวไกลที่ไม่มีสิ่งใดมากั้นขวางสายตาระหว่างผืนฟ้ากับทุ่งหญ้าโล่งเตียนสุดลูกหูลูกตา ไปอีกนิดอาจจะจินตนาการว่าจะเจอทะเลทรายเข้าให้แล้ว และคุณจะไม่มีวันเบื่อหน่ายกับวิวเดิมๆ ตลอดเส้นทาง road trip ของพวกเขาที่เช่ารถและผลัดมือกันขับไปเอง เพื่อมุ่งหน้าสู่ความหนาวเย็นของส่วนปลายแหลมทวีปอเมริกาใต้ ที่บอกว่าไม่เบื่อ ไม่ใช่วิว แต่เป็นผู้ชายสามคนที่ขยันสร้างเสียงหัวเราะกันได้ตลอดทาง 



ความสนุกของการเดินทางในครั้งนี้ ไม่ใช่แต่เพียงสถานที่แปลกตาหรือผู้คนแปลกหน้ากับสิ่งใหม่ๆ ที่พวกเขาไปพบเจอ แต่คือตัวตนของผู้ชายสามคนที่แตกต่างกันในบุคลิกและการแสดงออก อันสามารถจุดรอยยิ้มและระเบิดเสียงหัวเราะให้กับเราได้อย่างต่อเนื่องแบบมาเรื่อยๆ ไม่หยุดยั้ง ทั้งๆ ที่รู้ว่า นี่ก็คือหนึ่งในการงานของพวกเขาในฐานะผู้ดำเนินรายการ แต่เพราะนี่คือการทำงานที่ต้องเดินทางไม่ต่างกับการท่องเที่ยวผจญภัย ในระหว่างการงานนี้ พวกเขาก็ได้หลุดจากระเบียบแบบแผนอันเคร่งครัดเพื่อพบกับความผ่อนคลายสบายใจ ได้นั่งนิ่งๆ มองดูผู้คน ได้เดินช้าๆ ละเลียดสิ่งรอบตัว  ในมุมหนึ่งก็คล้ายว่าได้มาพักใจจากความวุ่นวายในอาชีพ เปลี่ยนมาพบกับความวุ่นวายกันเองที่มีแต่เสียงฮาและมิตรภาพที่แน่นแฟ้นขึ้นไปอีก 



ในขณะที่แจฮงฮยอง เป็น “ลูกพี่” ที่รักษามาดอย่างน่าหยิก ภายใต้ท่าทางเฉยๆ  ชิลๆ อมยิ้มน้อยๆ คือฮยองผู้ใจดี ห่วงใยใส่ใจคนอื่น ดูแลน้องๆ อย่างยอดเยี่ยม พร้อมปล่อยมุขหน้าเรียบ เรียกเสียงก๊ากจากลูกน้องทั้งสองเสมอ ใครที่เคยดูเขาในบทผู้กำกับมือทองจาก be melodramatic จะต้องมีอย่างน้อยสักคนที่คิดเหมือนฉันว่าบทนั้นแจฮงคงไม่ได้แสดง แค่เล่นเป็นตัวเองก็ได้แล้ว ผู้กำกับอาจจะได้แรงบันดาลใจบทนั้นจากตัวแจฮงจริงๆ ก็ได้ ๕๕๕๕



ฮานึลที่เป็นทั้งน้องและเป็นพี่ในทริปนี้ คือความสดใสอย่างท้องฟ้าในฤดูร้อน สว่างกระจ่างเจิดจ้ามีชีวิตชีวาแบบที่สุดของที่สุด เป็นผู้ชายอ่อนโยนที่มีความฮา สมชื่อ เราจะสัมผัสได้ว่าฮานึลได้ปลดปล่อยอย่างเต็มที่ในทุกมิติ เหมือนมีเงาของคุณตำรวจสายตรวจฮวังยงชิกแห่งเมืององซานเกาะหลังฮานึลไปทุกหนทุกแห่ง  ปฏิกิริยาตอบสนองสิ่งต่างๆ แบบ 200 % ของฮานึลนั้นเป็นที่รับรู้และเข้าใจของทุกคนเป็นอย่างดี จนครั้งหนึ่งซองอูแหย่ฮานึลว่า . . “reaction คือวิชาเอกตอนพี่เรียนมหาวิทยาลัยใช่ไหม” . . (ฮ่า) ถึงจะเป็น reaction ที่ใหญ่มาก แต่ทุกคนก็รู้ดีว่ามันออกมาจากความจริงใจของผู้ชายคนนี้อย่างไม่ต้องสงสัย จะเรียกสิ่งนี้ว่าคือเสน่ห์ของฮานึลก็ไม่ผิดนัก 



ซองอูคือน้องน้อยที่น่าเอ็นดู ในความเป็นน้องเล็กของทริปที่กระตือรือร้นและอยากรู้อยากเห็นตื่นตาตื่นใจไปกับสิ่งรอบตัว ไม่แก่นเกรียนไม่แก่แดด ฮยองว่าอย่างไร ผมก็ว่าตามฮยองครับ  



ชายหนุ่มสามคนที่บุคลิกแตกต่าง แต่อย่างหนึ่งที่พวกเขามีเหมือนกันและเราสามารถสัมผัสได้คือความรุ่มรวยในอารมณ์สุนทรีย์ในแบบของใครของเขา

อันแจฮงเป็นคนพิถีพิถัน ช่างสังเกต ละเอียดอ่อน แต่ก็ไม่แสดงความรู้สึกอย่างฟุ่มเฟือยนัก และอย่างที่บอกคือ มีมาดที่น่ารักน่าหยิก

คังฮานึลเติมเต็มด้วยการแสดงความรู้สึกทุกอย่างแบบเปิดเผยจริงใจ ใสซื่อจนน่าหลงรัก ดูเหมือนไม่ใช่คนที่เน้นพิธีการมากกว่าผลลัพธ์ แต่ก็ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ อารมณ์ศิลปินมาเต็มไม่แพ้แจฮงฮยอง ประโยคหนึ่งที่เราจะได้ยินเกือบทุกครั้งที่ฮานึลได้กล่าวขณะรับรางวัลทางการแสดงของเขาคือ . . ผมจะเป็นคนที่ดีก่อนเป็นนักแสดงที่ดีครับ . . น่ารักไหมคะ รักได้เลยผู้ชายคนนี้

ฮยองสองคนสลับกันปล่อยของไปเรื่อยๆ องซองอูผู้มีกล้องถ่ายภาพเป็นอวัยวะชิ้นที่ 33 อาจจะไม่ได้พูดเยอะ หรือมีมาดแยะ แต่หากไปดูในกล้องของเขา เราจะพบว่าเขาถ่ายทอดความรู้สึกผ่านภาพถ่ายของฮยองทั้งคู่ จะสุนทรีย์แค่ไหนไปดูจากภาพถ่ายของเขาค่ะ 



ในบางช่วงบางขณะของการเดินทางที่ “เวลา” เดินไปอย่างช้าๆ พวกเขาได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต ความคิด มุมมอง และเปิดเผยตัวตนจนขยับเข้ามาใกล้กันและแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆ ตลอดการเดินทางที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานอย่างล้นเหลือ และแน่นอนที่สุดคือ พลังงานแห่งความรัก ที่พวกเขาถ่ายเทสู่กัน อย่าว่าฉันพูดจาoverค่ะ ถ้าคุณยังไม่ได้ดูพวกเขา 



การผจญภัยของพวกเขายังไม่จบสิ้นลง หลังจากลมแรงแห่งปาตาโกเนีย และความหนาวยะเยือกของภูเขาน้ำแข็งฟิตซ์รอย จุดหมายปลายทางสุดท้ายของการเดินทางนี้คืออูชัวญา, สุดขอบโลก ที่ใครบางคนแอบเก็บซ่อนความตื่นเต้นไว้อย่างมิดชิด ก่อนจะไปถึงจุดหมายปลายทางนั้น ใครบางคนต้องแยกทางไปก่อน  จะไปไหน และเพราะอะไร    




ทุกช่วงเวลาที่ใช้ร่วมกันในอาร์เจนตินาคือความประทับใจและความทรงจำที่แสนวิเศษของพวกเขาอย่างแน่นอน แค่มองตาพวกเขาฉันก็มั่นใจที่จะพูดประโยคนั้น มหัศจรรย์ธรรมชาติยังตรึงตา  รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพวกเขายังตรึงใจ ไม่ใช่แค่แจฮง ฮานึล และซองอู แต่คือเราคนดูที่ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกันผ่านภาพและเสียงของพวกเขา ขอบคุณทั้งสามคนที่ทำให้ใครบางคนอยากไปดื่มด่ำความเหงาที่บาร์ซูร์  และอยากไปสัมผัสความรู้สึก ณ สุดขอบโลก 



Traveler Argentina กับ อันแจฮง คังฮานึล และองซองอู มี 10 ตอน ดูแป๊บเดียวจบ วาไรตี้การเดินทาง การผจญภัย การท่องเที่ยวที่ฮาละมุนยิ้มละไม คนหนึ่งมุขเยอะ มาแบบเนียนๆ นุ่มๆ น่ารักน่าหยิก คนหนึ่งรับมุขเบอร์ใหญ่ สดใสเบอร์ 5 บ้าน่ารักที่สุด คนหนึ่งอยากรู้อยากลอง น้องน้อยที่ฮยองอยากดูแล  3 คนไม่ใช่คนตลกแบบ comedian ที่ผลัดกันยิงมุขเพื่อให้คนอื่นขำอะไรแบบนั้น แต่เวลาพวกเขาสื่อสารกัน ในความใสซื่อ ในความเป็นตัวของตัวเอง มันมีความฮา มีความย้อนแย้งที่น่าเอ็นดู คุณต้องไปดูเอง แล้วจะปล่อยก๊ากแบบฉัน ที่ต้องอุทานในใจเป็นระยะว่า นี่มันวาไรตี้ท่องเที่ยวอะไร ทำไมตลก บางจังหวะขำแบบหลุดเสียงออกมาดังลั่น ขำยิ่งกว่าดูซีรีส์ตลก คือความขำที่ขำเรื่อยๆ และ ยิ้มเยอะเลย 

 


 
คุณเคยเต้นแทงโก้ไหม ไปอาร์เจนตินากันไหมล่ะ