สวัสดีคะ เราเป็นเด็กอายุ 16 ปี เรียนอยู่ ม.4 เราอยากสนใจการเรียนมากกว่านี้ จริงๆเราก็เรียนดีนะ พอใช้ได้ ไม่ได้แย่อะไร ท้าวความก่อนว่า เราเพิ่งย้าย เข้า ม.4 ที่โรงเรียนใหม่ เทอมแรกก็ตั้งใจเรียนดี ยิ่งมีโควิดโต๊ะห่างกันทำให้เราตั้งใจเรียนขึ้น ไม่ได้คุย ไม่ได้เล่นกับเพื่อนเท่าไหร่ แต่พอเทอม 2 เหมือนทุกคนสนิทกันมากขึ้น เริ่มมีการนัดไปเที่ยว ไปฉลองปีใหม่ แล้วอีกอย่างหนึ่งที่เราชอบเก็บมาน้อยใจคือ ทำไมเพื่อนมีแฟน เพื่อนมีคนคุยแต่เรากลับไม่มีใครเลย 
ในกลุ่มที่โรงเรียนเรามีประมาณ 6 คน มีแฟน 2 มี คนคุย 1 อีกสองคนก็มีคนเข้าหาเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ตอนอยู่โรงเรียนส่วนใหญ่เราก็จะพูดคุยกับสองคนหลังเพราะจะไม่มีการอวดแฟนหรือคนคุย แต่ถ้าเราไปเที่ยวข้างนอกก็จะไปกับกลุ่มที่มีแฟนเพราะสองคนนั้นบ้านไกลไปด้วยไม่ได้ บทสนทนาระหว่างเรากับเพื่อนเวลาคุยกับก็จะต้องมีแวบมาอวดคนคุยบ้างนู้นนี่อวดแฟนบ้างแต่เราคือแบบได้แต่อยู่นิ่งๆเงียบๆเพราะเราไม่มีใครให้อวดง่า5555 แต่ถ้าไม่มีใครเริ่มเรื่องนี้เพื่อนก็มีแทรกขึ้นมาว่าแบบเล่นตัวเองเจ็บน้อยที่สุด ซึ่งเราก็แบบกูว่าจะไม่เริ่มแล้วน้า แล้วก็วนกลับมาแบบเดิมๆ
เราก็ไม่ได้อยากมีความรักอะไรหรอก เพียงแต่ว่าเราชอบน้อยใจชอบเก็บมาคิดจนมันกระทบกับการเรียนก็แค่นั้น มีวิธีที่จะเอาเรื่องพวกนี้ออกไปจากหัวสมองมั้ยคะ คือตอนนี้อยากจะโฟกัสกับการเรียนจริงๆเพราะผลสอบกลางภาคออกมาไม่ดีเลยยยย