โพสต์นี้ถือว่าเป็นบันทึก
บันทึกเกี่ยวกับเรา
ไม่ว่าจะเป็น ปมในใจ โรคที่เราเป็น เพศ
มา.......เริ่มค่ะซิสสสสส
1.เพศ : เราเป็น LGBTQ+
2.โรค : หมอนรองกระดูกสันหลังทับเส้นประสาท แต่รักษาด้วยการดึงกระดูกไกล้หายแล้ว อาการ 80-95% และ เราป่วยจิตเวช
จะถือว่าใช้คำว่าป่วยเลยมั้ยก็ไม่ใช่เลยซะทีเดียว
แต่เราต้องพึ่งยาจิตเวช
เรากินยาจิตเวช ช่วงนี้เลยมีอาการมึนๆเอ๋อๆเหมือนเด็ก 7-10 ขวบ คิดอะไรๆช้าๆ
ช้ามากกกกกกกก
ส่วนสาเหตุต้องไปอ่านข้อ3
3.ปม : มีอยู่3เหตุการณ์ จะเรียงตามลำดับเลยนะ
3.1 : ตอนอนุบาล2 เรียนอยู่อุดรธานี โรงเรียนแห่งหนึ่ง เราถูกสอนเรื่องการทำอะไรต้องเป็นที่เป็นทาง อะไรๆต้องอยู่ในที่ของมัน ตอนนั้นพักเที่ยง เราเห็นท่อนไม้ไผ่เราเลยเก็บไปทิ้งที่ถังขยะ แต่มีคนไปฟ้องครู หาว่าเราจะเอาท่อนไม้ไผ่ไปทุบกระจกรถ เด็กอนุบาล มีความคิดจะทำลายข้าวของเหรอว่ะ เราจำชื่อเล่นครูคนนั้นได้อยู่นะเพราะมันฝังใจ ครูก็ขู่จะโทรแจ้งตำรวจ โหหหหห......อีครูเวร
3.2 : ตอนนั้นย้ายไปอยู่ปทุมธานี เรียนโรงเรียนแห่งนึง ตอนนั้นน่าจะอยู่ชั้น ป.3-ป.4
ตอนนั้นทางโรงเรียนได้ย้ายที่ตั้งโรงเรียนไปอีกที่นึง อยู่ในระหว่างก่อสร้าง แต่มีอาคารเรียนแล้ว เลยให้นักเรียนย้ายไปเรียนที่ใหม่
ตอนขึ้นอาคารก็ให้นักเรียนใส่รองเท้าขึ้นอาคารเรียน แต่ตอนขึ้นอาคารต้องกระทืบเท้าให้ทรายออกจากรองเท้า
ตอนนั้นเข้าแถวตอนเช้าเสร็จจะขึ้นอาคาร
ก็กระทืบเท้าให้ทรายออกจากรองเท้า
เราก็กระทืบเท้าจะขึ้นอาคาร
แต่มีครูผู้ชายคนนึง อ้วนๆ ดำๆ ชี้นิ้วแล้วด่าตามหลังเรามา
"กระทืบประชดเหรอ เดี๋ยวเถอะ ไอ้ลิงหลอกเจ้า"
เราก็งงๆว่าเราผิดอะไร วันนั้นนั่งซึมทั้งวัน
ข้าวกลางวันก็ไม่ได้ลงไปกินกับเพื่อนๆ
3.3 : เรื่องนี้น่าจะ 2-3ปี ไม่ก็ 4ปี
เป็นเรื่องลูกพี่ลูกน้อง มี2คน คนพี่เป็น ผู้ชายเราไม่รู้หรอกว่าคนพี่อะไรยังไง แต่รู้แค่บวชตั้งแต่เด็กๆ คนน้องเป็นผู้หญิง แม่เราเอามาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่มันไม่ต้องการเลี้ยง แม่เราบอกแบบนั้น พอโต ก็มีผัว เปลี่ยนผัวไปเรื่อย
เรื่องเริ่มหลังจากพ่อของ2คนนี้เสีย
หลังงานศพ
คนน้องก็ให้ผัวมันไปส่งที่งานศพแล้วผัวไปทำงาน
แล้วแม่แท้ๆของมันก็ไปงานศพ
พองานศพเสร็จก็หนีไปอยู่กับแม่แท้ๆเลย
แล้วทิ้งผัวไปเลย (แม่เล่าให้ฟัง)
หลังจากนั้น ไม่กี่วัน ไม่กี่สัปดาห์ เฟชบุคเราก็ถูกใครไม่รู้เข้าใช้งาน
เพราะเราใช้เบอร์เป็นรหัสผ่าน มีแค่2-3คนที่รู้
แต่เราก็พอจะเดาได้ว่าเป็นผัวอีลูกพี่ลูกน้องเราคนน้องนั้นแหละเพราะเราเขาไปดูประวัติล็อคอิน มันถูกล็อคอินจากมือถือรุ่นเดียวกันกับผัวอีลูกพี่ลูกน้องคนน้องเรา
แล้วก็เข้าไปโพสต์ด่าอะไรไม่รู้เยอะแยะ
เอาก็ตามลบ ลบๆๆๆๆๆๆๆ
ลบจนเหนื่อย
จะลบเฟชบุคก็ทำใจไม่ลง เพราะใช้ล็คอินเกมตั้งหลายเกม แต่ละเกมมีแต่ไอเทมหายาก ไหนจะกว่าจะเก็บตังค์ค่าขนมเติมเกมไปตั้งเท่าไร 😭
แล้วอยู่ดีๆ ลูกพี่ลูกน้องคนพี่ก็วิดีโอคอลไลน์มาหาเราว่าโพสต์อะไร ด่าเราไม่เท่าไร มาว่าเราทำไมคอดำ ทำไมอ้วน แบบนั้นแบบนี้
คอดำ - อ้วน เป็นคำที่ฝังใจเราจนถึงทุกวันนี้
ในข้อ3 เป็นปมในชีวิตเราที่เราแก้ไม่ออก
เรื่องแบบนี้สำหรับบางคนอาจจะไม่สนไม่แคร์ไม่เห็นเป็นไรเลย
ก็ใช่.......แต่คนเราความคิดความเห็นมันไม่เหมือนกัน
จบ.
บันทึกนี้อยากให้อ่านให้จบ เพราะบางข้อมันจะมีการสื่อถึงผลกระทบจากข่าวที่เกี่ยวกับนักเรียนและครูด้วย
บันทึกเกี่ยวกับเรา
ไม่ว่าจะเป็น ปมในใจ โรคที่เราเป็น เพศ
มา.......เริ่มค่ะซิสสสสส
1.เพศ : เราเป็น LGBTQ+
2.โรค : หมอนรองกระดูกสันหลังทับเส้นประสาท แต่รักษาด้วยการดึงกระดูกไกล้หายแล้ว อาการ 80-95% และ เราป่วยจิตเวช
จะถือว่าใช้คำว่าป่วยเลยมั้ยก็ไม่ใช่เลยซะทีเดียว
แต่เราต้องพึ่งยาจิตเวช
เรากินยาจิตเวช ช่วงนี้เลยมีอาการมึนๆเอ๋อๆเหมือนเด็ก 7-10 ขวบ คิดอะไรๆช้าๆ
ช้ามากกกกกกกก
ส่วนสาเหตุต้องไปอ่านข้อ3
3.ปม : มีอยู่3เหตุการณ์ จะเรียงตามลำดับเลยนะ
3.1 : ตอนอนุบาล2 เรียนอยู่อุดรธานี โรงเรียนแห่งหนึ่ง เราถูกสอนเรื่องการทำอะไรต้องเป็นที่เป็นทาง อะไรๆต้องอยู่ในที่ของมัน ตอนนั้นพักเที่ยง เราเห็นท่อนไม้ไผ่เราเลยเก็บไปทิ้งที่ถังขยะ แต่มีคนไปฟ้องครู หาว่าเราจะเอาท่อนไม้ไผ่ไปทุบกระจกรถ เด็กอนุบาล มีความคิดจะทำลายข้าวของเหรอว่ะ เราจำชื่อเล่นครูคนนั้นได้อยู่นะเพราะมันฝังใจ ครูก็ขู่จะโทรแจ้งตำรวจ โหหหหห......อีครูเวร
3.2 : ตอนนั้นย้ายไปอยู่ปทุมธานี เรียนโรงเรียนแห่งนึง ตอนนั้นน่าจะอยู่ชั้น ป.3-ป.4
ตอนนั้นทางโรงเรียนได้ย้ายที่ตั้งโรงเรียนไปอีกที่นึง อยู่ในระหว่างก่อสร้าง แต่มีอาคารเรียนแล้ว เลยให้นักเรียนย้ายไปเรียนที่ใหม่
ตอนขึ้นอาคารก็ให้นักเรียนใส่รองเท้าขึ้นอาคารเรียน แต่ตอนขึ้นอาคารต้องกระทืบเท้าให้ทรายออกจากรองเท้า
ตอนนั้นเข้าแถวตอนเช้าเสร็จจะขึ้นอาคาร
ก็กระทืบเท้าให้ทรายออกจากรองเท้า
เราก็กระทืบเท้าจะขึ้นอาคาร
แต่มีครูผู้ชายคนนึง อ้วนๆ ดำๆ ชี้นิ้วแล้วด่าตามหลังเรามา
"กระทืบประชดเหรอ เดี๋ยวเถอะ ไอ้ลิงหลอกเจ้า"
เราก็งงๆว่าเราผิดอะไร วันนั้นนั่งซึมทั้งวัน
ข้าวกลางวันก็ไม่ได้ลงไปกินกับเพื่อนๆ
3.3 : เรื่องนี้น่าจะ 2-3ปี ไม่ก็ 4ปี
เป็นเรื่องลูกพี่ลูกน้อง มี2คน คนพี่เป็น ผู้ชายเราไม่รู้หรอกว่าคนพี่อะไรยังไง แต่รู้แค่บวชตั้งแต่เด็กๆ คนน้องเป็นผู้หญิง แม่เราเอามาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่มันไม่ต้องการเลี้ยง แม่เราบอกแบบนั้น พอโต ก็มีผัว เปลี่ยนผัวไปเรื่อย
เรื่องเริ่มหลังจากพ่อของ2คนนี้เสีย
หลังงานศพ
คนน้องก็ให้ผัวมันไปส่งที่งานศพแล้วผัวไปทำงาน
แล้วแม่แท้ๆของมันก็ไปงานศพ
พองานศพเสร็จก็หนีไปอยู่กับแม่แท้ๆเลย
แล้วทิ้งผัวไปเลย (แม่เล่าให้ฟัง)
หลังจากนั้น ไม่กี่วัน ไม่กี่สัปดาห์ เฟชบุคเราก็ถูกใครไม่รู้เข้าใช้งาน
เพราะเราใช้เบอร์เป็นรหัสผ่าน มีแค่2-3คนที่รู้
แต่เราก็พอจะเดาได้ว่าเป็นผัวอีลูกพี่ลูกน้องเราคนน้องนั้นแหละเพราะเราเขาไปดูประวัติล็อคอิน มันถูกล็อคอินจากมือถือรุ่นเดียวกันกับผัวอีลูกพี่ลูกน้องคนน้องเรา
แล้วก็เข้าไปโพสต์ด่าอะไรไม่รู้เยอะแยะ
เอาก็ตามลบ ลบๆๆๆๆๆๆๆ
ลบจนเหนื่อย
จะลบเฟชบุคก็ทำใจไม่ลง เพราะใช้ล็คอินเกมตั้งหลายเกม แต่ละเกมมีแต่ไอเทมหายาก ไหนจะกว่าจะเก็บตังค์ค่าขนมเติมเกมไปตั้งเท่าไร 😭
แล้วอยู่ดีๆ ลูกพี่ลูกน้องคนพี่ก็วิดีโอคอลไลน์มาหาเราว่าโพสต์อะไร ด่าเราไม่เท่าไร มาว่าเราทำไมคอดำ ทำไมอ้วน แบบนั้นแบบนี้
คอดำ - อ้วน เป็นคำที่ฝังใจเราจนถึงทุกวันนี้
ในข้อ3 เป็นปมในชีวิตเราที่เราแก้ไม่ออก
เรื่องแบบนี้สำหรับบางคนอาจจะไม่สนไม่แคร์ไม่เห็นเป็นไรเลย
ก็ใช่.......แต่คนเราความคิดความเห็นมันไม่เหมือนกัน
จบ.