ขอย้อนไปตอนสามปีนะคะ คือเรามีแฟนเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน เวลาเราอยู่ใกล้ๆกันก็จะโดนแซวบ่อย เราเลยหลีกเลี่ยงที่จะไม่คุยกับแฟนต่อหน้าเพื่อน
ใช้พิมพ์คุยกันเอาค่ะ ตอนปิดเทอมเราไม่ได้ติดต่อกันเลยค่ะ แล้วมารู้ทีหลังว่าเพื่อนเราก็ชอบเขาเหมือนกัน เราเลยไปมีแฟนใหม่ทั้งๆที่ไม่ได้บอกเลิกเขา แล้วให้เค้าได้คบกัน ตอนนั้นเราเด็กมาก เราพยายามทำให้เขารักกัน ใช้คำว่ายัดเยียดให้เลยก่ว่าได้ แต่แฟนเก่าเราก็ไม่ได้มีใจให้เขาตั้งแต่แรก  เราก็คุยกับแฟนเก่าแบบเพื่อนเพราะเราก็มีแฟนอยู่แล้ว สักพักเราก็เลิกกันแฟนมารู้ว่าแฟนเรายังคุยกับใครหลายๆคนทั้งๆที่มีเราอยู่แล้ว มีเพื่อนคนนึงเรียกว่าสนิทเลยก็ได้ค่ะ เขาก็เป็นคนที่ชอบแฟนเก่าเรานั้นแหละค่ะ แต่เวลาหนูถามอะไรเขา เขาก็ไม่ตอบบอกว่าไม่ชอบๆ เป็นผู้หญิงเหมือนกันแหละเนาะเราดูออก เขาชอบมาเล่นที่บ้านเราบ่อยๆมาเล่นกันตามประสาเพื่อนมีอะไรหนักใจหนูก็ช่วยเค้า หนูแคร์ความรู้สึกเพื่อนมากเวลามีใครพูดอะไรหรือเล่าอะไรเราจะไม่เมินเค้า เป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ พยายามเสริมพยายามถามอีกค่ะ อีกไม่กี่ปีแล้วหนูก่ย้ายโรงเรียน แต่เพื่อนคนนี้เค้าไม่ได้ย้าย เรายังติดต่อกันนะคะช่วงแรกๆ พอนานๆเราก็ไปมีสังคมใหม่เพื่อนใหม่ เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเป็นเวลานาน ทำให้เรารู้สึกเกร็งไม่รู้จะทักเขายังไงดี พอเราเจอเพื่อน เราทักเขาไปนะคะ เรียกชื่อเค้าถี่ๆเขาก็ไม่สนใจไม่ได้งิน เขาเมินเราค่ะ จากนั้นเราก็ไม่กล้าทักอีกเลย ทำให้เค้ามองว่าเราหยิ่ง จากนั้นเพื่อนคนที่ชอบแฟนเก่าเราก็ไปมีแฟน เป็นเพื่อนในชั้นเรียนเหมือนกันค่ะ เราได้กลับไปคุยกับแฟนเก่า แต่ก็มีเพื่อนที่ชอบแฟนเก่าเราและเพื่อนๆของเขาแหละค่ะ ไม่ชอบให้เราไปคุยไปยุ่งกับแฟนเก่า เขาบอกว่าเรานิสัยไม่ดี เราก็เลิกคุยไปทั้งๆที่เรายังมีความรู้สึกดีๆกับเขา เผื่ออะไรจะดีขึ้นเลยต้องเลิกคุยไป แต่เพื่อนก็ยังไม่ชอบเราอยู่ดี เราเคยไปคุยกับเพื่อนดีๆแล้วนะคะปรับความเข้าใจกันเหมือนจะดีขึ้นนะคะ แต่ก็นั้นแหละค่ะ เค้าเหลี่ยมเรา ต่อหน้าทำเป็นดีกับเราพูดดีด้วย ลับหลังเค้าพูดให้เราเสียหายมากๆเลยค่ะ
 ผู้ชายคนเดียวทำให้เพื่อนเหลี่ยมได้เลยค่ะ 

เราต้องทำไงต่อไปดีคะ? เรายังจะอยากเป็นเพื่อนกับเขาอยู่

TTเราเล่าเรื่องได้ห่วยมากเลยค่ะ ขออภัยด้วยนะคะTT