ผมมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง และอยากขอคำปรึกษาและคำแนะนำ โดยด่วนที่สุด ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปจนผมแก้ไขอะไรไม่ทัน เพราะความโง่เขลาของผมเอง
เริ่มเลยนะครับ ผมแต่งงานกับภรรยามาได้ ประมาณ เกือบๆ 3 ปีแล้วครับ ภรรยาของผม เธอเป็นคนสวย น่ารัก สดใส ร่าเริง อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ดูแลเอาใจใส่ดีมาก ทำงานหาเงินเก่ง เธอทำหน้าที่ภรรยาได้ดีมาก ไม่เคยบกพร่อง เธอไม่งี่เง่าแม้จะทำงานมาเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม  ผมรู้จักกับเธอแค่ 4 เดือน ผมก็ตัดสินใจแต่งงานกับเธอเลย เราอยู่บ้านกันแค่สองคน ที่ผ่านมาเธอไม่เคยมายุ่ง หรือมาเช็คโทรศัพท์หรืออะไรที่เธอคิดว่าเป็นของส่วนตัวของผมเลย เธอคงไว้ใจผมมาก แม้กระทั่งเงินเดือนของผมเธอก็ไม่เคยถาม ไม่เคยเช็คบัญชี เธอให้อิสระกับผมเต็มที่ เมื่อเงินเดือนผมออก ผมจะเคลียร์ค่าใช้จ่ายทุกอย่างภายในบ้าน และให้เงินเธอส่วนนึงเพื่อซื้อกับข้าวและของใช้ในบ้าน และให้เธออีกส่วนนึงไว้ใช้จ่ายส่วนตัวของเธอเอง และอีกส่วนนึงผมก็จะโอนเข้าบัญชีเงินเก็บ และบัญชีนั้นก็เป็นชื่อเธอเช่นกัน ส่วนที่เหลือผมก็เก็บไว้ใช้จ่ายส่วนตัว และเธอเองก็ไม่เคยถามผมว่าเหลือใช้เท่าไหร่ มีแต่ถามว่าพอใช้ไหม ถ้าไม่พอก็ให้บอกเธอ บอกเลยว่าชีวิตมีความสุขมาก แต่ก็ยังไม่มีลูกนะครับ ทุกอย่างไปได้ดี ชีวิตครอบครัวของเราสมบูรณ์แบบมาก
จนเมื่อกลางปีที่แล้ว แฟนเก่าของผมได้ทักไลน์มา ไม่รู้ว่าไปเอาไลน์ผมมาจากไหนเหมือนกัน  ตอนแรกก็ทักมาคุยกันแค่นิดเดียว และเริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ และผมก็เริ่มเสพติดการคุยกับแฟนเก่า และพูดคุยกันถึงเรื่องเก่าๆ สมัยเป็นแฟนกัน ผมคบกับเธอมา 8 ปี ก่อนที่จะเลิกกันไป เพราะเธอไปมีแฟนใหม่ และขอเลิกกับผม  ผมคุยกับเธอมาเรื่อยๆจนมีการนัดเจอกัน ไปทานข้าว ไปเที่ยว แต่ไม่มีอะไรกันอย่างว่านะครับ ผมบอกเธอว่าผมแต่งงานแล้ว แต่เธอก็บอกประมาณว่าไม่เป็นไร เธอไม่เรียกร้องอะไร แค่ได้เจอกันบ้างก็พอแล้ว ดึกๆเธอก็ชอบโทรไลน์มาหาผม  ผมแอบภรรยาคุยแบบนี้มาหลายเดือน โดยที่ผมคิดเอาเองว่าภรรยาผมไม่เช็คโทรศัพท์  ผมจะคุยกับใครภรรยาก็คงไม่รู้ ผมทำแบบนี้โดยที่ผมไม่ได้นึกถึงจิตใจภรรยาผมเลย  จนเมื่อเดือนธันวาปีที่แล้ว ภรรยาผมหลังจากเลิกงานประจำ เธอก็จะขายของออนไลน์ไปด้วย วันนั้นคอมพิวเตอร์ เธอมีปัญหา เป็นเหตุให้ต้องใช้โน๊ตบุ๊คของผม และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ผมลืมล็อกเอ้าไลน์ออกจากระบบ เวลาที่มีคนแชทมามันจะขึ้นข้อความแจ้งเตือนอยู่ทางด้านข้าง ผมลืมสนิท ผมปล่อยให้ภรรยาใช้โน๊ตบุ๊คอยู่นานมาก จนเธอทำงานเสร็จ และเดินมาบอกผมว่า รีบไปตอบไลน์เถอะ แฟนคุณไลน์มาจนโกรธแล้ว  เฟิร์น (ปกติจะแทนตัวเองว่าหนู) ขอโทษนะที่ใช้คอมนานเกินไป จะเอายังไงก็บอกเฟิร์นแล้วกันนะ  สีหน้าที่เคยสดใสของเธอ ดูเศร้าลงมาก จนสังเกตได้ ผมนี่หัวใจแทบหลุดออกจากอก แล้วเธอก็เดินไปแพคของให้ลูกค้าของเธอด้วยอาการนิ่งเฉย แล้วทุกอย่างก็เงียบสนิท ผมรวบรวมความกล้าอยู่เกือบชั่วโมง และกะว่าจะเข้าไปสารภาพผิดกับเธอ พอเข้าไปยังไม่ทันถึงตัวเธอเลย เธอกลับพูดแบบไม่หันหน้ามาว่า ไม่เป็นไร เธอเข้าใจ ไปตัดสินใจมาแล้วมาบอกเธอ น้ำเสียงแบบนี้ผมไม่เคยได้ยินจากเธอเลยตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา ผมเสียใจมาก ผมแอบร้องไห้ตลอด ผมรู้สึกผิดต่อเธอมาก สิ่งที่ผมทำกับเธอมันผิดอย่างไม่น่าให้อภัย แต่เธอก็ยังดูแลผม เหมือนเดิม ทำกับข้าวให้ผมกิน ดูแลบ้าน ทุกอย่างเธอทำเหมือนเดิม เธอยังยิ้มอ่อนๆกับผม เรายังกินข้าวด้วยกันทุกวันตอนเย็น ยังนอนด้วยกัน แต่ผมแทบไม่กล้ามีอะไรกับเธอเลย   เพราะเธอนิ่งมาก เธอไม่สดใส เธอไม่ร่าเริง เธอไม่ตลกเหมือน ที่ผ่านมา เธอไม่ด่าผม เธอไม่ชวนผมทะเลาะ บ้านที่เคยมีแต่เสียงหัวเราะ เสียงหยอกล้อ ตอนนี้กลับเงียบ กินข้าวกับแบบเงียบๆ  สถานการณ์แบบนี้มันทำให้ผมใจแทบขาดอยู่ทุกวัน ผมนอนร้องไห้ทุกคืน  เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเธอเอาสมุดเงินเก็บที่ผมโอนให้เธอทุกเดือนมาให้ผม เธอบอกกับผมว่าเงินทุกบาทที่ผมโอนให้เธอไม่เคยเอามันออกมาใช้ เลย เธอเอามาคืนให้กับผม เผื่อผมต้องการที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ซึ่งเยอะประมาณนึงเลยแหละ  ผมนี่ร้องไห้โฮเลย ในขณะที่ผมเอาเงินไปเปย์ คนอื่น เธอไม่เคยร้องขออะไรจากผมเลย  เธอดีกับผมทุกอยาง  เธอทิ้งท้ายไว้ว่า ผมควรจะตัดสินใจได้แล้ว ซึ่งเธอจะเคราพการตัดสินใจของผม 
ตอนนี้ไม่รู้จะเริ่มต้นคุยกับเธอยังไง ผมรักเธอมาก ผมไม่อยากเสียเธอไป แต่ผมไม่รู้จริงๆว่าจะเริ่มพูดยังไง แค่คิดน้ำตาก็แตกแล้ว ส่วนคนที่ผมคุยด้วย ผมเลิกติดต่อกับเธอทุกช่องทางแล้ว แต่เพื่อนของผมบอกว่าเธอตามหาบ้านผมอยู่ แต่ยังไงผมก็ยืนยันว่าผมรักภรรยาของผมมาก 
ช่วยผมหน่อยครับ ช่วยผมที ผมควรคุยกับภรรยาผมยังไง เพื่อไม่ให้ครอบครัวผมพังลงไปด้วยน้ำมือของผม เอง ผมผิดไปแล้วจริงๆ