คือเราเป็นพี่คนโต ซึ่งตอนตั้งแต่เด็กๆนั้นยาย พ่อแม่ มักจะบอกว่าพี่คนโตต้องเสียสละให้น้อง ยอมน้อง ช่วยพ่อแม่แบ่งเบาภาระนู่นนี้นั้น อะนี่คือสิ่งที่เราถูกพนายามยัดเยียดใส่สมองเกือบมาเป็นเวลา17ปี และเวลาทะเลาะกับน้องเรามักจะเป็นฝ่ายโดนดุมากกว่าผิดมากกว่า เพราะแค่คำว่าพี่ ทำไมไม่เสียสละให้น้องไม่ยอมน้อง มันมักจะเป็นแบบนี้มาตลอดเลย จนเราคิดว่ามันใช่จริงๆหรอ และอันนี้เป็นบ่อยมากๆเลยคือ เวลาน้องพูดคำหยาบกับเรา คือไม่เคยโดนดุเลย5555 แต่เราเวลาพูดคือโดนดุแล้ว เพราะว่าเป็นพี่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีจองน้องๆ และรู้มั้ยอะไรที่แย่ที่สุดคือเราเเทบจะไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่เลย เรารู้สึกว่าเราเกิดมาเพื่อสนองความต้องการของพ่อแม่ เช่นพ่อมักตะบังคับให้เราไปเรียนที่นู่นที่นี้ที่นั้นโดยไม่เคยถามเลยว่าเราเหนื่อยมั้ยแต่ถ้าเป็นน้องเราคืออยากเข้าไรก็ได้ที่ชอบ เราเคยรู้สึกว่าเราโคตรไร้ประโยชน์เลย แงะก็ควรตายไม่ก็หายไปแบบเงียบๆไรงี้ เพราะแบบมันน่าจะดีขึ้น มั้ง