คือแบบ เราเป็นพี่คนโต(ผญ.15y)มีน้อง2คน(ผช.ทั้ง2 2y,7y)บางทีก็แบบอิจฉาพวกมัน พวกมันทุกอย่างอ่ะ แต่มองมาที่เราขออะไรก็ไม่เคยได้สักอย่าง รู้สึกไม่ได้รับความรักเลยสักนิดทั้งคำพูดและอื่นๆอีกมาก กับน้องๆแม่รักดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีแม่พูดกับน้องๆดีมาก แตกต่างจากเราซึ้งคิดตลอดว่าตัวเองเป็นหมาหัวเน่า ทำอะไรก็ผิดไปหมด พยายามทำอะไรๆให้ดีที่สุด เช่นเราสอบได้ที่1ทุกปีเกรด3.9อัพตั้งแต่ป.1-ม.2 เชื่อมั้ยเราไม่เคยได้รับคำชมจากคนในครอบครัวเลย เวลาพูดทีไรพ่อกับแม่จะคิดว่าเราเป็นคนขี้อิจฉา แค่อยากให้แยกแยะบ้างว่าอิจฉากับน้อยใจมันต่างกัน