นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยนะคะ สมัครมาเพื่อคุยกับคนในพันทิปโดยเฉพาะ เวลามีปัญหาอะไรก็ชอบมาอ่านอยู่บ่อยๆค่ะ วันนี้เลยขอมาตั้งเองสะเลย เริ่มเลยนะคะ คือเราคบกับแฟนมาได้ปีกว่าๆ อยู่บ้านเดียวกันกับแฟนเลยค่ะ ในบ้านจะมีแม่แฟน แล้วก็แฟนเรา แรกๆก็ดีมากเลยนะคะ เริ่มจากเขามาจีบเราก่อน เราอายุเท่ากัน คุยไปคุยมาก็ใจอ่อนค่ะ พอคบกันสามเดือนก็ย้ายมาอยู่บ้านเขาเลย เนื่องจากแม่เขาอยากให้มาอยู่ด้วยกัน ตอนเข้ามาก็ปกติทุกอย่างค่ะ เขาเป็นคนอบอุ่น เทคแคร์ดีมากรวมถึงเทคแคร์เพื่อนๆของเราด้วย เราสนิทกับแม่แฟนมากๆค่ะ ไปไหนไปกัน แฟนเราก็ไปด้วยนะคะ แต่พอพักหลังๆ แฟนเราเขาซ่อมคอมฯค่ะ เลยได้กลับมาเล่นเกมส์อีกครั้ง เราเห็นเขาเล่นแล้วมีความสุข เราก็ดีใจนะคะที่เขาได้กลับมาเล่นเกมส์ แต่ผ่านไปไม่นาน เขาก็เล่นอย่างเดียว ไม่สนใจเราเลยค่ะ เราขึ้นบ้านนอน นั่งกินข้าวคนเดียว ทำอะไรคนเดียว บางทีหิวมาก จะให้เขาขับรถไปให้ยังไม่ไปเลยค่ะ จนเราประชดเดินไปเอง แรกๆเหมือนเขารู้สึกผิดนะคะ แต่พอลองทำบ่อยๆเขาก็คิดว่าเราเดินได้สบายมาก งงเลยค่ะหรือเราจะถึกเกินไปในสายตาเขา ส่วนแม่แฟนจะทำงานค่ะ มีเวลาไปไหนมาไหนกันก็เสาร์-อาทิตย์ วันธรรมดา เลิกงานแม่แฟนเราก็ขึ้นห้องนอนค่ะเพราะต้องตื่นเช้า เราเลยเหมือนใช้ชีวิตกับแฟนสองคนสะส่วนใหญ่ แต่ก็ตามที่บอกค่ะ แฟนเราติดเกมส์ กินข้าวยังเอาไปวางไว้ตรงโต๊ะคอมฯค่ะ เราก็นั่งกินคนเดียว เขาก็จะใส่หูฟังของเขา ที่ไม่ได้ยินใครทั้งนั้น ช่วงหลังเราไปไหนกับแม่แฟนโดยไม่มีเขาบ่อยมากค่ะ เช่น ไปตลาด ไปนวด ไปเดินห้าง บลาๆ เขาจะไม่ไปเลยค่ะ บางทีไปก็หงุดหงิดอยากจะกลับมาเล่นเกมส์ ขอบอกเพิ่มเติมนะคะ เราพอรับได้นะคะเรื่องที่เล่นเกมส์ มันก็เหงาหน่อย แต่ที่เราเครียดแล้วเหนื่อยที่สุด คือแฟนเราเป็นคนใจร้อน ชอบใช้อารมณ์ เราทำอะไรก็เหมือนผิดไปหมดเลยค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้าเราคิดไม่เหมือนเขาเขาก็ชอบทำไม่พอใจ ยกตัวอย่างนะคะ ยืนล้างจานด้วยกัน แค่เราหยิบอีกใบล้าง เขากลับบอกว่า ทำไมไม่ล้างใบนี้ก่อน ซึ่งมันแปลกไหมคะ เราจะคิดเหมือนเขาได้ไง เขากลับถอนหายใจ ทำสีหน้า เรางงมากค่ะว่าผิดขนาดนั้นเลยหรอยังไม่นับคำพูดบั่นทอนหลายอย่าง เราเหนื่อย เครียดมากทุกวัน ตอนเขาดุเราต่างๆ เราก็เจ็บแล้วนะคะ แต่พอช่วงหลังๆมานี้ กลับเป็นแทบไม่พูดกับเราเลยค่ะ ตื่นมาลงมาเล่นเกมส์ ตี1-2 ขึ้นห้อง เราก็หลับไปแล้ว คือไม่ได้คุยเลยค่ะขนาดอยู่บ้านเดียวกัน มันยิ่งอึดอัด เหนื่อย น้อยใจ ความรู้สึกเยอะแยะมากมายเลยค่ะ เราเคยลองพูดตรงๆเขาก็โวยวาย ว่าเราบังคับเขา จะไม่ให้เขามีพื้นที่ของตัวเองเลยหรอ ซึ่งแค่การนั่งกินข้าวพร้อมเรา ยอมหยุดเล่นเกมไวหน่อย แล้วมานอนพร้อมกัน เราก็ดีใจมากแล้วค่ะ เขาพูดเหมือนเราผิดทุกอย่าง แต่ก่อนเวลาเรางอนเขาง้อนะคะ เราร้องไห้เขาเห็น เขาจะปลอบ จะยอมพูดดีๆกับเรา แต่ทุกวันนี้ไม่มีเลยค่ะ เรานอนร้องไห้เขาไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ พอเราบอกเลิกเขา เขากลับไม่ยอมเลิกต่างๆนาๆ เรายอมรับนะคะเรารักเขามาก ในมุมของคนที่อยู่ตรงนี้มันจะพยายามมองแต่ข้อดีของเขา คิดถึงแต่เรื่องดีๆของเขา คิดถึงที่ผ่านมา ทุกที่ที่เคยไปด้วยกัน มันก็ทำใจไม่ได้ที่จะเลิกกับเขาจริงๆค่ะอยากทราบในมุมของทุกคน และมีวิธีรับมือหรือพูดยังไงให้เขายอมกลับมาทำดีกับเราเหมือนเมื่อก่อนไหมคะ จะให้ดีก็ขอ how to move on ก็ได้ค่ะ เราเคยหนีไปอยู่บ้านตัวเอง แต่เขาก็ตามมาง้อ ก็ใจอ่อนสุดๆ