(ยาวหน่อยนะคะ)
สวัสดีค่ะ ที่เราจะมาเล่าในวันนี้ เราอยากจะมาถามความเห็นจากเพื่อนๆ ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะรับมือกับมันยังไงหรือมีวิธีแก้ปัญหาแบบไหน เรื่องมีอยู่ว่า ...
เราคบกับแฟนมา 5 ปีแล้ว ตั้งแต่ ม.6 - ปี 4 ช่วงปีที่ 2 เราก็เริ่มทำมาหากินกันมาตั้งแต่ ม.6 เริ่มตั้งแต่ยังไม่มีอะไรยอมรับเลยว่า ช่วงนั้นเรากับแฟนขยันมาก เพราะด้วยความไม่มีด้วย ขายของได้วันละ 1000 ก็ดีใจมากแล้วสำหรับเด็กวัยรุ่นคนนึงเริ่มสร้างอนาคตไปด้วยกันจนมาถึงตอนนี้ ช่วงนั้นยอมรับเลยว่าเหนื่อยมาก จนบางทีเหนื่อยจนร้องไห้ลำบากมาก เรากับแฟนขายของออนไลน์ด้วยกัน ลูกค้าเยอะมากกก ทำกันอยู่ 2 คน รถก็ไม่มี มีแต่มอเตอไซ เมื่อก่อนไม่มีรถมารับพัสดุเหมือนตอนนี้ เราก็ต้องเรียกแทกซี่ไป บางคันก็รับบางคันก็ไม่รับ แฟนให้เรานั่งรถแท็กซี่ไปเพราะของเยอะแฟนเรานั่งไปด้วยไม่พอ แล้วแฟนขี่มอไซตามมาช่วยเอาของลงทีหลัง และขายตลาดอุปกรณ์เยอะมาก ต้องเอาพวกตะแกง อะไรต่างๆ ขึ้นมอไซไผลงตลาด วนไปวนมาหลายรอบ แล้วหอที่เราอยู่กับแฟนก็ไม่มีลิป เราอยู่ชั้น 3 เราขายเสื้อผ้ามือสอง ซึ่งจะมีกระสอบ 100 โล เราก็ยกกับแฟน2คน ช่วยกันบางทีไม่ได้นอนเพราะต้องรีบแพคของตอนนั้นไม่มีใครช่วยเพราะเรามาเรียนที่กรุงเทพ บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ไม่รู้จักใคร เก็บเงินกันมาเรื่อยๆก็ถอยรถกระบะ ไม่ขอเงินพ่อแม่ ส่งตัวเองเรียน ให้เงินพ่อแม่ทุกเทศกาล ที่เล่าในข้างต้นเราอยากให้รู้ว่า เรากับแฟนเหมือนลำบากมาด้วยกัน แต่ช่วงพักหลังมานี้ เรากลับมาอยู่บ้านเพราะเราเรียนราม ไม่จำเป็นต้องเข้าเรียน เลยกลับมาที่บ้านได้ประหยัดค่าหอ ก็ขายๆๆของมาเรื่อยๆ จนมาถึงตอนนี้ก็ยังขายอยู่
แต่พักหลัง บ้านญาติแฟนเราเอาโต๊ะสนุ๊กมาลง ให้ญาติๆเล่นกันขำๆๆสนุกสนาน แฟนเราปกติไปเล่นกับเพื่อนก็ไม่เห็นชอบไม่เห็นติดใจอะไร พอเหมือนได้เล่นทุกวัน ก็ติดๆๆ ติดแบบงอมแงมมาก
ตั้งแต่สิ้นปี 62 จนตอนนี้ 64 คือติดหนักขั้นแบบ เล่นตั้งแต่เช้าถึงอีกวัน เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่องสนุ๊กทำให้การขายของดรอปลง ลูกค้าเริ่มหาย ขายไม่ดีเหมือนแต่ก่อน พอแฟนเราเห็นงี้เหมือนเขาเครียด แล้วเขาอยากหาที่ปลดปล่อยโดยการไปแทงสนุ๊ก (แต่ดีอย่างที่เขาไม่เคยไปเล่นบ่อนพนันอะไรเขาเล่นที่บ้านญาติเขา) เรารู้สึกว่า เขาไม่สนใจเราแบบแต่ก่อน คือทะเลาะกันหนักมาก บางทีเจอหน้ากันแค่ตอนนอนกับทำงาน ตอนนี้เรารู้สึกเหมือน เราใช้ชีวิตที่แบบมีแฟนแต่เหมือนไม่มี เราโทรไป เขากำลังแทงสนุ๊กอยู่ บางทีก็ตัดสาย บางทีก็อารมเสียใส่ บางทีก็ตะคอกคือเราแค่จะเตือนว่า เล่นได้ไม่ว่า แต่เล่นให้รู้จักเวลาได้ไหม คนเราจะใช้ชีวิตตื่นมาไปเล่นสนุ๊กไม่ขายของไม่ได้ เขาก็พูดประมาณว่า ไม่ต้องมายุ่งได้ไหม วันนึงเดี๋ยวเค้าก็คิดได้เอง คือเราไม่เข้าใจ คือไร คือต้องรอให้ไม่มีกันก่อนใช่ไหมถึงจะคิดได้ เขาก็บอกว่า มันคือความสุขของเขา ทีเราไปซื้อเครื่องสำอางไปเดินเล่นกินขนม บางทีเขาไม่อยากไป เขาก็ยังต้องไป เราก็งง เห้ยยยนี่เรามีแฟนนะเว้ยยเราก็อยากใช้ชีวิตอยู่กับแฟนปะ ความสุขของเราก็คือแฟนนี่แหละ ไม่ใช่เครื่องสำอางหรือสิ่งนอกกายต่างๆ เราไม่เคยไปบังคับให้เขาเลิกแทงสนุ๊ก แต่เราเตือนเขา เขาไม่เคยฟัง มีแต่เถียงกลับ รำคานกลับ ขนาดแม่แฟน แฟนก็ยังไม่ฟัง บางทีแม่แฟนก็มาบ่นกับเรา เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน เพราะเขาไปเล่นทุกวัน แล้วเราก็เครียด บางทีแฟนเรานอนน้อย ก็ยังมีอารมไปเล่นสนุ๊ก คือตอนนี้เอาง่ายๆเราเบื่อมากกกกกกก เราโทรไปไม่รับสาย
ถ้าเราเป็นไรขึ้นมา เราสามารถพึ่งใครได้บ้าง เราโทรตามก็บอกเดี๋ยวกลับ คำนี้คือ หลายชั่วโมงกว่าจะกลับ
แล้วเขาเล่นเขาจะชอบกินเงินกับญาติเขา 10 บาท 20 บาท บางทีเขาได้เงินมา เขาก็มาอวดเราว่าได้ตั้งเท่านี้ เราก็ไม่ดีใจ เพราะมันเป็นเงินที่เราไม่ได้หามาจากการทำงาน มีได้ก็ต้องมีเสีย แฟนเราก็บอกว่า เงินตั้งเท่านี้วันนึงทำงานแรงงานยังไม่ได้เลย ลองไปทำงานดูไหมละ เราก็บอกว่า ขายของออนไลน์ที่ทำอยู่ ยังได้มากกว่านี้เลย จะดีใจทำไมมันเป็นเงินร้อน คือทุกวันนี้ เราเหมือนตื่นมา กินข้าวกับแฟน แฟนออกไปแทงสนุ๊กกลับ เที่ยงคืนตี1 ถ้าวันเสา ก็ตี3 เราควรทำยังไงดี บางทีเรารู้สึกอัดอึดที่ต้องมานั่งคาดหวัง นั่งแคร์ นั่งห่วง แต่เราก็เสียดายสิ่งดีๆที่เคยสร้างกันมา ทุกอย่างเขาดีหมด เสียไม่กี่เรื่อง เราก็มีข้อเสียเหมือนกัน แต่เราก็ไม่เคยทำให้เขาเดือดร้อน สมมุติ ถ้าวันนึงเราติดสนุ๊กบ้างแล้วแฟนไม่ติด แฟนก็จะว่าๆๆๆๆๆเรา คำเดียวเราก็กลับละ เราไม่มีอารมมีแทงสนุ๊กต่อหรอก แต่นี่อะไร คือยังมีอารมแทงสนุ๊ก เราเสียใจร้องไห้กับเรื่องนี้บ่อยเหมือนกัน เพราะทะเลาะกันทุกครั้งที่แฟนกลับดึก แล้วเราโมโห แฟนก็ชอบทำเป็นเหมือนไม่รู้สึกผิด เราเลยบอกไปตรงๆว่า เราเบื่อ เขาบอกว่า ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน มันทำให้เราคิดว่า อ่อ เขาคงคิดว่า เราจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตใช่ไหม เขาถึงจะทำอะไรตามใจตัวเองก็ได้ แต่กับเรา เราจะทำไร เราก็บอก เราก็ถาม คือเราอยากใช้ชีวิตกับแฟน ไม่ใช่ ต่างคนต่างหาความสุขที่ตัวเองชอบ
เราควรทำยังไง ควรเลิก ? หรือควรแก้ปัญหายังไง ?
แนะนำทีน้า เค้าไม่รู้จะทำยังไง อยากได้ความคิดเห็น
เราควรทำยังไง กับแฟนติดสนุ๊ก
สวัสดีค่ะ ที่เราจะมาเล่าในวันนี้ เราอยากจะมาถามความเห็นจากเพื่อนๆ ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะรับมือกับมันยังไงหรือมีวิธีแก้ปัญหาแบบไหน เรื่องมีอยู่ว่า ...
เราคบกับแฟนมา 5 ปีแล้ว ตั้งแต่ ม.6 - ปี 4 ช่วงปีที่ 2 เราก็เริ่มทำมาหากินกันมาตั้งแต่ ม.6 เริ่มตั้งแต่ยังไม่มีอะไรยอมรับเลยว่า ช่วงนั้นเรากับแฟนขยันมาก เพราะด้วยความไม่มีด้วย ขายของได้วันละ 1000 ก็ดีใจมากแล้วสำหรับเด็กวัยรุ่นคนนึงเริ่มสร้างอนาคตไปด้วยกันจนมาถึงตอนนี้ ช่วงนั้นยอมรับเลยว่าเหนื่อยมาก จนบางทีเหนื่อยจนร้องไห้ลำบากมาก เรากับแฟนขายของออนไลน์ด้วยกัน ลูกค้าเยอะมากกก ทำกันอยู่ 2 คน รถก็ไม่มี มีแต่มอเตอไซ เมื่อก่อนไม่มีรถมารับพัสดุเหมือนตอนนี้ เราก็ต้องเรียกแทกซี่ไป บางคันก็รับบางคันก็ไม่รับ แฟนให้เรานั่งรถแท็กซี่ไปเพราะของเยอะแฟนเรานั่งไปด้วยไม่พอ แล้วแฟนขี่มอไซตามมาช่วยเอาของลงทีหลัง และขายตลาดอุปกรณ์เยอะมาก ต้องเอาพวกตะแกง อะไรต่างๆ ขึ้นมอไซไผลงตลาด วนไปวนมาหลายรอบ แล้วหอที่เราอยู่กับแฟนก็ไม่มีลิป เราอยู่ชั้น 3 เราขายเสื้อผ้ามือสอง ซึ่งจะมีกระสอบ 100 โล เราก็ยกกับแฟน2คน ช่วยกันบางทีไม่ได้นอนเพราะต้องรีบแพคของตอนนั้นไม่มีใครช่วยเพราะเรามาเรียนที่กรุงเทพ บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ไม่รู้จักใคร เก็บเงินกันมาเรื่อยๆก็ถอยรถกระบะ ไม่ขอเงินพ่อแม่ ส่งตัวเองเรียน ให้เงินพ่อแม่ทุกเทศกาล ที่เล่าในข้างต้นเราอยากให้รู้ว่า เรากับแฟนเหมือนลำบากมาด้วยกัน แต่ช่วงพักหลังมานี้ เรากลับมาอยู่บ้านเพราะเราเรียนราม ไม่จำเป็นต้องเข้าเรียน เลยกลับมาที่บ้านได้ประหยัดค่าหอ ก็ขายๆๆของมาเรื่อยๆ จนมาถึงตอนนี้ก็ยังขายอยู่
แต่พักหลัง บ้านญาติแฟนเราเอาโต๊ะสนุ๊กมาลง ให้ญาติๆเล่นกันขำๆๆสนุกสนาน แฟนเราปกติไปเล่นกับเพื่อนก็ไม่เห็นชอบไม่เห็นติดใจอะไร พอเหมือนได้เล่นทุกวัน ก็ติดๆๆ ติดแบบงอมแงมมาก
ตั้งแต่สิ้นปี 62 จนตอนนี้ 64 คือติดหนักขั้นแบบ เล่นตั้งแต่เช้าถึงอีกวัน เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่องสนุ๊กทำให้การขายของดรอปลง ลูกค้าเริ่มหาย ขายไม่ดีเหมือนแต่ก่อน พอแฟนเราเห็นงี้เหมือนเขาเครียด แล้วเขาอยากหาที่ปลดปล่อยโดยการไปแทงสนุ๊ก (แต่ดีอย่างที่เขาไม่เคยไปเล่นบ่อนพนันอะไรเขาเล่นที่บ้านญาติเขา) เรารู้สึกว่า เขาไม่สนใจเราแบบแต่ก่อน คือทะเลาะกันหนักมาก บางทีเจอหน้ากันแค่ตอนนอนกับทำงาน ตอนนี้เรารู้สึกเหมือน เราใช้ชีวิตที่แบบมีแฟนแต่เหมือนไม่มี เราโทรไป เขากำลังแทงสนุ๊กอยู่ บางทีก็ตัดสาย บางทีก็อารมเสียใส่ บางทีก็ตะคอกคือเราแค่จะเตือนว่า เล่นได้ไม่ว่า แต่เล่นให้รู้จักเวลาได้ไหม คนเราจะใช้ชีวิตตื่นมาไปเล่นสนุ๊กไม่ขายของไม่ได้ เขาก็พูดประมาณว่า ไม่ต้องมายุ่งได้ไหม วันนึงเดี๋ยวเค้าก็คิดได้เอง คือเราไม่เข้าใจ คือไร คือต้องรอให้ไม่มีกันก่อนใช่ไหมถึงจะคิดได้ เขาก็บอกว่า มันคือความสุขของเขา ทีเราไปซื้อเครื่องสำอางไปเดินเล่นกินขนม บางทีเขาไม่อยากไป เขาก็ยังต้องไป เราก็งง เห้ยยยนี่เรามีแฟนนะเว้ยยเราก็อยากใช้ชีวิตอยู่กับแฟนปะ ความสุขของเราก็คือแฟนนี่แหละ ไม่ใช่เครื่องสำอางหรือสิ่งนอกกายต่างๆ เราไม่เคยไปบังคับให้เขาเลิกแทงสนุ๊ก แต่เราเตือนเขา เขาไม่เคยฟัง มีแต่เถียงกลับ รำคานกลับ ขนาดแม่แฟน แฟนก็ยังไม่ฟัง บางทีแม่แฟนก็มาบ่นกับเรา เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน เพราะเขาไปเล่นทุกวัน แล้วเราก็เครียด บางทีแฟนเรานอนน้อย ก็ยังมีอารมไปเล่นสนุ๊ก คือตอนนี้เอาง่ายๆเราเบื่อมากกกกกกก เราโทรไปไม่รับสาย
ถ้าเราเป็นไรขึ้นมา เราสามารถพึ่งใครได้บ้าง เราโทรตามก็บอกเดี๋ยวกลับ คำนี้คือ หลายชั่วโมงกว่าจะกลับ
แล้วเขาเล่นเขาจะชอบกินเงินกับญาติเขา 10 บาท 20 บาท บางทีเขาได้เงินมา เขาก็มาอวดเราว่าได้ตั้งเท่านี้ เราก็ไม่ดีใจ เพราะมันเป็นเงินที่เราไม่ได้หามาจากการทำงาน มีได้ก็ต้องมีเสีย แฟนเราก็บอกว่า เงินตั้งเท่านี้วันนึงทำงานแรงงานยังไม่ได้เลย ลองไปทำงานดูไหมละ เราก็บอกว่า ขายของออนไลน์ที่ทำอยู่ ยังได้มากกว่านี้เลย จะดีใจทำไมมันเป็นเงินร้อน คือทุกวันนี้ เราเหมือนตื่นมา กินข้าวกับแฟน แฟนออกไปแทงสนุ๊กกลับ เที่ยงคืนตี1 ถ้าวันเสา ก็ตี3 เราควรทำยังไงดี บางทีเรารู้สึกอัดอึดที่ต้องมานั่งคาดหวัง นั่งแคร์ นั่งห่วง แต่เราก็เสียดายสิ่งดีๆที่เคยสร้างกันมา ทุกอย่างเขาดีหมด เสียไม่กี่เรื่อง เราก็มีข้อเสียเหมือนกัน แต่เราก็ไม่เคยทำให้เขาเดือดร้อน สมมุติ ถ้าวันนึงเราติดสนุ๊กบ้างแล้วแฟนไม่ติด แฟนก็จะว่าๆๆๆๆๆเรา คำเดียวเราก็กลับละ เราไม่มีอารมมีแทงสนุ๊กต่อหรอก แต่นี่อะไร คือยังมีอารมแทงสนุ๊ก เราเสียใจร้องไห้กับเรื่องนี้บ่อยเหมือนกัน เพราะทะเลาะกันทุกครั้งที่แฟนกลับดึก แล้วเราโมโห แฟนก็ชอบทำเป็นเหมือนไม่รู้สึกผิด เราเลยบอกไปตรงๆว่า เราเบื่อ เขาบอกว่า ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน มันทำให้เราคิดว่า อ่อ เขาคงคิดว่า เราจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตใช่ไหม เขาถึงจะทำอะไรตามใจตัวเองก็ได้ แต่กับเรา เราจะทำไร เราก็บอก เราก็ถาม คือเราอยากใช้ชีวิตกับแฟน ไม่ใช่ ต่างคนต่างหาความสุขที่ตัวเองชอบ
เราควรทำยังไง ควรเลิก ? หรือควรแก้ปัญหายังไง ?
แนะนำทีน้า เค้าไม่รู้จะทำยังไง อยากได้ความคิดเห็น