บทที่ 1 เริ่มต้นของการเดินทาง กทม-น่าน
เราขอแนะนำตัวละครก่อนนะคะ
1.คุณชายดำ ผู้ชายสูงโปร่ง ผิว2สี เรียกสั้นๆ “
ดำ” 👨🏽
2.คุณหญิงอ้วน ผู้หญิงอวบระยะสุดท้าย ผิวขาวเหลือง เรียกสั้นๆ “
อ้วน”👱🏼♀️
3.พาหนะคู่ใจ “
หนูดำ” 🚗
ติดตามผลงานของดำและอ้วนได้ที่
➡️ IG:
https://www.instagram.com/lifeforfun_paimankanloeiii/
📺 YouTube:
https://youtube.com/channel/UCCAbhXCg3SGe5DM0OQmQN2A
👍 fanpage:
https://www.facebook.com/lifeforfuntravel
====================================================================
ณ คฤหาสน์แถว กทม. ตอนเหนือที่รถติดมากกก
คุณชายดำ และคุณหญิงอ้วน ถูกปลุกด้วยเสียงนาฬิกาปลุก “ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด” ทำให้เขาทั้ง 2 ต้องแงะเปลือกตาขึ้นไปมองนาฬิกา เป็นเวลาตี 5
ดำ: “อิอ้วนจะตั้งปลุกตี5ทำไม”
อ้วน: “เอ่อนั้นนิ” (พร้อมกับหยิบมือถือมากดปิดนฬิกาปลุก)
หลังจากนั้นเขาทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง พร้อมกับแมว 🐈⬛ คู่ใจที่มานอนเบียดอยู่ด้วยบนเตียงด้วยทุกวัน จนกระทั่งผ่านไปประมาณ 1.30ชม. อ้วนได้สติลืมตาขึ้นมา “ชิ_หา_แล้ววันนี้ตรูต้องไปเที่ยวนี้หว่าาา” อ้วนนึกได้ดังนั้น จึงปลุกดำซึ่งกำลังนอนกอดแมวอย่างสบายใจ
อ้วน: “ดำๆๆ ตื่นวันนี้ไปเที่ยว ขับรถไปน่านหลายชม. สายแล้วให้ไวเลยย”
อ้วนหายเข้าไปในห้องน้ำเป็นเวลา 5 นาที ส่วนดำยังนอนอยู่บนเตียง zZz

ณ เวลา 09.00 วันแรกของการเดินทาง กรุงเทพฯ-น่าน เค้าทั้งคู่ขับรถคู่ใจนามว่า “หนูดำ” 🚗 มาตามถนนสายพหลโยธิน ที่คลาคลั่งไปด้วยรถยนต์ปนกับรถสิบล้อ เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปสู่ภาคเหนือ เค้าและเธอแวะตามทางไปเรื่อยๆขับกันไปอย่างคนไม่รีบร้อน (ทั้งที่จริงๆแล้ว ออกจากบ้านสายกว่าแผนที่วางไว้ไป 3 ชั่วโมง) ในเรื่องของการขับรถนั้นคุณชายดำเป็นคนขับรถคนเดียว ส่วนคุณหญิงอ้วนนะหรอ นั่งสบายไปสิ เชิ่ดๆ เริ่ดๆ “อ่ะ อ่ะ อ่ะ แน่ละสิ คุณหญิงอย่างเราก็ต้องนั่ง แบบมีคนขับรถให้นะสิ” ยิ้มมุมปาก 1 ที 😏 ถนนสายที่ขึ้นไปสู่จังหวัดน่านนั่งสบาย วิวดี เค้าทั้งคู่ได้จอดแวะถ่ายรูปกันเกือบจะตลอดทาง แต่ก็มีบางช่วงที่กำลังทำถนนกันอยู่ ก่อนจะถึงจังหวัดน่านจะเป็นทางเลนสวนขึ้นตามเขา ลงเขาไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นบรรยากาศยามเย็น มีแสงพระอาทิตย์สีส้ม-ทอง ส่องมาเป็นระยะตามแนวของหุบเขาพร้อมกับสายลมและอากาศที่เย็นสบาย ทำให้ต้องเปิดกระจกรถมาสูดอากาศบริสุทธิ์ได้อย่างเต็มที่และเต็มปอดทำให้การเดินทางของทั้งคู่ช้าลงไปอีกนิดหน่อย เพราะมัวแต่ขับรถชมวิว สูดอากาศกันไปเรื่อยเปื่อย กว่าทั้งคู่จะถึงจุดหมายปลายทางก็คำ่พอดี เป็นเวลาเกือบ 1 ทุ่ม ที่มาถึงหน้าที่พัก


ภาพระหว่างเดินทางไปน่าน
ณ ที่จอดรถของที่พักคืนนี้
ดำ: “เฮ้ออ ถึงสักทีกว่าจะถึงง”
อ้วน: “เฮ้ออ ถึงสักที ดำทำไมขับรถนานจัง หนูเมื่อยก้น ปวดหลังไปหมดแล้วนะ ทีหลังขับให้มาถึงไวๆหน่อยนะ”
ดำ: “อ้วน คำว่าปวดเค้าต้องเป็นคนพูดไม่ใช่เธอ”
อ้วน: “อ้าว หรอ”
ภาพหน้าที่พัก
แล้วอ้วนก็เดินไป check in ที่พักในคืนนี้ ปล่อยให้ดำเป็นคนขนกระเป๋า🧳ลงมาจากหนูดำแต่เพียงลำพัง
อ้วน: “สวัสดีค่ะ check in ค่ะ”
คุณลุง: “จองเอาไว้แล้ว ใช่มั้ยครับ”
อ้วน: “ค่ะ”
เมื่อแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับการจองไว้คุณลุงก็ตรวจสอบข้อมูลในระบบสักพัก
คุณลุง: “เรียบร้อยครับ ตามลุงขึ้นมาเลย”
Lobby
ที่พักในคำ่คืนนี้มีลักษณะเป็นไม้ 2 ชั้นครึ่ง นามว่า “Tali Homestead 🏨 “ ตั้งอยู่กลางใจเมืองน่าน มีที่จอดรถสำหรับให้หนูดำได้พักผ่อน ที่นี้ใกล้สถานที่ท่องเที่ยวในตัวเมืองน่าน เช่น วัดภูมินทร์ พิพิธภัณฑ์น่าน วัดช้างค้ำ โดยสามารถเดินไปได้ไม่ไกลนัก แต่ที่พักเค้าก็มีจักรยานให้ยืม สำหรับคนที่ไม่ชอบเดินเฉกเช่นอิอ้วนผู้นี้ นี้เองงงง โดยชั้นที่ 1 เป็นLobby และที่ทานอาหารเช้า ชั้น2 และชั้น2ครึ่งเป็นห้องพัก โดยเมื่อเดินขึ้นบันไดมายังชั้น 2 จะพบกับโถงไว้สำหรับนั่งพัก จัดตกแต่งไว้อย่างสวยงามตามแบบฉบับของบ้านไม้ พวกเค้าทั้งคู่ต้องเดินผ่านโถงที่พักนี้ก่อน เพื่อที่จะเข้าสู่ทางเดินไปห้องพัก อ้อ ลืมบอกไปห้องพักที่นี่มีเพียงแค่ไม่กี่ห้อง พอเปิดประตูห้องก็จะพบกับเตียงนอน6ฟุต ตั้งอยู่กลางห้องขนาบด้วยโต๊ะหัวเตียงพร้อมด้วยโคมไฟ โดยมีโต๊ะเครื่องแป้งกับตู้เสื้อผ้าอยู่ปลายเตียง มีตู้เย็นพร้อมน้ำดื่มไว้ให้2ขวด และมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ส่วนในเรื่องของห้องน้ำ 🚽นั้นแยกโซนเปียกและแห้งชัดเจน
อ้วน: ดีอ่ะ ห้องสะอาด มีหน้าต่าง ไม่อึดอัด แต่เสียงอย่างเดียว เป็นพื้นไม้ ถ้าเดินแรงจะมีเสียงดังไปรบกวนห้อง
ดำ: ก็เดินเบาๆสิ อ้วน..เธอว่าที่นี้มีมั้ย
อ้วน: มีไรอ่ะ (มองอย่างระแวงปนกลัวเล็กๆ)
ดำ: มี....... มี...... มี wifi ป่ะ เค้าต้องแก้งานให้ลูกค้าอ่ะ
อ้วน: โถ่... อิดำมีสิโว๊ยย เค้าวางรหัสไว้ให้บนโต๊ะนั้นไง ไอ้เราก็นึกว่ามีอะไร (ถอนหายใจอย่างเบาๆ)
แต่ทั้งดำและอ้วนยังไม่เข้านอน เพราะว่าพวกเค้ายังไม่ได้กินข้าวกลางวันและเย็นเลย ไม่รอช้าเค้าจึงลงไปถามลุงที่เป็นเจ้าของที่พัก
อ้วน: “ลุงขาาา แถวมีร้านอาหารอร่อยๆ แนะนำมั้ยคะ”
คุณลุง: “มีสิ ถ้าไม่อยากไปไกลเดินไปร้านแถวริมน้ำน่าน ลุงแนะนำร้านนี้เลย อร่อย ราคาไม่แพง บอกว่ามาจากลุงเค้าลดให้”
อ้วน; “เยี่ยมเลยค่ะคุณลุง”
หลังจากที่คุณลุงแนะนำร้านอาหาร พร้อมบอกวิธีการเดินทางเรียบร้อยแล้ว เค้าทั้งคู่ไม่รอช้ารีบเปิดประตู เพื่อที่เดินออกไปหาข้าวทาน แต่ทันใดนั้นเองพอเปิดประตูออกไปลมหนาวได้ตีเข้ากับหน้า ทำให้ทั้งคู่ถึงกับผงะ เพราะไม่ได้สัมผัสอากาศหนาวแบบนี้มานานแล้ว
อ้วน: “ดำ หนาวอ่ะเธอว่ากี่อง”
ดำ: “เค้าว่าไม่มีสักองอ่ะ ดึกป่านนี้น่าจะจำวัดหมดแล้วนะ”
อ้วน: “อากาศจ้าา ไม่ใช่พระ หนูหมายถึงว่าคืนนี้กี่องศาคะ” (กัดฟันพูด)
ดำ: “อ้าว ก็ไม่พูดให้ครบล่ะ”
พอโดนว่าไป 1 ดอก ดำก็หยิบโทรศัพท์มาเช็คอุณหภูมิว่ากี่องศา
ดำ: “18 องศา”
อ้วน: “ไม่ได้เจออากาศหนาวแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ”
หลังจากที่ทั้งคู่คุยกันเสร็จ ก็พากันเดินไปหาหนูดำ พาหนะคู่ใจเพื่อเปิดเอาเสื้อกันหนาว และได้เดินไปหาร้านอาหารโดยเดินลึกเข้าไปในซอยจากที่พักในค่ำคืนนี้ ถึงแม้ว่าอากาศจะหนาวและต้องเดินสวนกับลมเย็น พวกเค้าก็ไม่หวั่นเดินหน้าต่อไป เดินไปได้สักประมาณ 700 เมตรจากที่พักก็จะพบกับร้านอาหารที่ตั้งเรียงรายอยู่ริมน้ำน่าน ทันใดนั้นทั้งดำและอ้วน ก็เดินเข้าไปในร้านแรกเลยจ้าาา หิวจัด 🍲🥘🍚
ดำ: “กินไรอ่ะอ้วน”
อ้วน: “มาเหนือก็ต้อง อาหารเหนือสิ”
ดำ: “จัดไป”
ได้ยินดังนั้น อ้วนก็เริ่มสั่งอาหารทันที
ผ่านไป 15 นาที
พี่ที่ร้านอาหาร “อาหารมาแล้วค่ะ^^”
อ้วน: “วางเลยค่าาา”
หลังจากอาหารวางบนโต๊ะเสร็จ ถึงเวลาที่อ้วนกำลังจะตักข้าวเข้าปาก
ดำ: “ไหนอาหารเหนือ ที่จะสั่งอ่ะ มีแต่ต้มข่าไก่ ปีกไก่ทอด ปลาคังผัดฉ่า”
อ้วน: “เอ่อว่ะ ตอนสั่งทำไม ไม่บอกล่ะ กินๆไปเหอะ หิวแล้ว”
และก็เริ่มรู้ตัวละว่าเข้าผิดร้านไม่ใช่ร้านที่ลุงที่พักแนะนำมา แต่ความหิว บวกกับรสชาติอาหารที่ดี ก็นำพาให้พวกเค้ากินอาหารมื้อแรกที่ จ.น่าน อย่างเพลิดเพลิน พร้อมกับลมเย็นๆ ที่ปะทะตามตัวทำให้บรรยากาศในการกินข้าวผ่านไปอย่างรวดเร็ววววว หลังจากที่พวกเค้ากินข้าวเสร็จก็เดินกลับที่พัก แต่ขากลับดีหน่อยตรงที่ไม่ต้องเดินสวนกับลมหนาววววว
หลังจากกลับถึงห้องอาบน้ำเตรียมตัวนอน ไม่นานนักไฟตรงกลางห้องก็ดับลงเหลือแต่ไฟหัวเตียง พร้อมกับเสียงพูดโฆษณาขายของในโทรทัศน์ที่ถูกปิดลง ถ้าเงี่ยหูฟังดีๆ จะได้ยินเสียงลมหายใจเป็นจังหวะ ปนกับเสียงกรนเบาๆ ซึ่งนั่นหมายความว่าเค้าทั้งคู่ได้เข้าเฝ้าพระอินทร์ไปแล้ว หลังจากที่วันนี้เดินทางมาเป็นระยะเวลา 8-9 ชั่วโมง เชื่อแน่ว่าคืนนี้เค้าทั้งคู่ และหนูดำคงได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะลุยต่อในวันพรุ่งนี้
"ฝันดี ราตรีสวัสดิ์"
“ท่าลี่ โฮมสเตด” 🏨
สถานที่ : ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
ราคา : ⭐️⭐️⭐️⭐️
ความสะดวกสบาย: ⭐️⭐️⭐️⭐️
“ครัวเช็คอิน” 🍲🍚
สถานที่ : ⭐️⭐️⭐️
ราคา : ⭐️⭐️⭐️⭐️
รสชาติ : ⭐️⭐️⭐️
ชื่อสินค้า: น่าน (Nan) เชียงใหม่
[CR] ขับรถเที่ยว กทม.-น่าน-เชียงใหม่ 9 วัน EP.1
1.คุณชายดำ ผู้ชายสูงโปร่ง ผิว2สี เรียกสั้นๆ “ดำ” 👨🏽
2.คุณหญิงอ้วน ผู้หญิงอวบระยะสุดท้าย ผิวขาวเหลือง เรียกสั้นๆ “อ้วน”👱🏼♀️
3.พาหนะคู่ใจ “หนูดำ” 🚗
ติดตามผลงานของดำและอ้วนได้ที่
➡️ IG: https://www.instagram.com/lifeforfun_paimankanloeiii/
📺 YouTube: https://youtube.com/channel/UCCAbhXCg3SGe5DM0OQmQN2A
👍 fanpage: https://www.facebook.com/lifeforfuntravel
====================================================================
คุณชายดำ และคุณหญิงอ้วน ถูกปลุกด้วยเสียงนาฬิกาปลุก “ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด” ทำให้เขาทั้ง 2 ต้องแงะเปลือกตาขึ้นไปมองนาฬิกา เป็นเวลาตี 5
ดำ: “อิอ้วนจะตั้งปลุกตี5ทำไม”
อ้วน: “เอ่อนั้นนิ” (พร้อมกับหยิบมือถือมากดปิดนฬิกาปลุก)
หลังจากนั้นเขาทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง พร้อมกับแมว 🐈⬛ คู่ใจที่มานอนเบียดอยู่ด้วยบนเตียงด้วยทุกวัน จนกระทั่งผ่านไปประมาณ 1.30ชม. อ้วนได้สติลืมตาขึ้นมา “ชิ_หา_แล้ววันนี้ตรูต้องไปเที่ยวนี้หว่าาา” อ้วนนึกได้ดังนั้น จึงปลุกดำซึ่งกำลังนอนกอดแมวอย่างสบายใจ
อ้วน: “ดำๆๆ ตื่นวันนี้ไปเที่ยว ขับรถไปน่านหลายชม. สายแล้วให้ไวเลยย”
อ้วนหายเข้าไปในห้องน้ำเป็นเวลา 5 นาที ส่วนดำยังนอนอยู่บนเตียง zZz
ณ ที่จอดรถของที่พักคืนนี้
ดำ: “เฮ้ออ ถึงสักทีกว่าจะถึงง”
อ้วน: “เฮ้ออ ถึงสักที ดำทำไมขับรถนานจัง หนูเมื่อยก้น ปวดหลังไปหมดแล้วนะ ทีหลังขับให้มาถึงไวๆหน่อยนะ”
ดำ: “อ้วน คำว่าปวดเค้าต้องเป็นคนพูดไม่ใช่เธอ”
อ้วน: “อ้าว หรอ”
อ้วน: “สวัสดีค่ะ check in ค่ะ”
คุณลุง: “จองเอาไว้แล้ว ใช่มั้ยครับ”
อ้วน: “ค่ะ”
เมื่อแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับการจองไว้คุณลุงก็ตรวจสอบข้อมูลในระบบสักพัก
คุณลุง: “เรียบร้อยครับ ตามลุงขึ้นมาเลย”
ดำ: ก็เดินเบาๆสิ อ้วน..เธอว่าที่นี้มีมั้ย
อ้วน: มีไรอ่ะ (มองอย่างระแวงปนกลัวเล็กๆ)
ดำ: มี....... มี...... มี wifi ป่ะ เค้าต้องแก้งานให้ลูกค้าอ่ะ
อ้วน: โถ่... อิดำมีสิโว๊ยย เค้าวางรหัสไว้ให้บนโต๊ะนั้นไง ไอ้เราก็นึกว่ามีอะไร (ถอนหายใจอย่างเบาๆ)
อ้วน: “ลุงขาาา แถวมีร้านอาหารอร่อยๆ แนะนำมั้ยคะ”
คุณลุง: “มีสิ ถ้าไม่อยากไปไกลเดินไปร้านแถวริมน้ำน่าน ลุงแนะนำร้านนี้เลย อร่อย ราคาไม่แพง บอกว่ามาจากลุงเค้าลดให้”
อ้วน; “เยี่ยมเลยค่ะคุณลุง”
หลังจากที่คุณลุงแนะนำร้านอาหาร พร้อมบอกวิธีการเดินทางเรียบร้อยแล้ว เค้าทั้งคู่ไม่รอช้ารีบเปิดประตู เพื่อที่เดินออกไปหาข้าวทาน แต่ทันใดนั้นเองพอเปิดประตูออกไปลมหนาวได้ตีเข้ากับหน้า ทำให้ทั้งคู่ถึงกับผงะ เพราะไม่ได้สัมผัสอากาศหนาวแบบนี้มานานแล้ว
อ้วน: “ดำ หนาวอ่ะเธอว่ากี่อง”
ดำ: “เค้าว่าไม่มีสักองอ่ะ ดึกป่านนี้น่าจะจำวัดหมดแล้วนะ”
อ้วน: “อากาศจ้าา ไม่ใช่พระ หนูหมายถึงว่าคืนนี้กี่องศาคะ” (กัดฟันพูด)
ดำ: “อ้าว ก็ไม่พูดให้ครบล่ะ”
พอโดนว่าไป 1 ดอก ดำก็หยิบโทรศัพท์มาเช็คอุณหภูมิว่ากี่องศา
ดำ: “18 องศา”
อ้วน: “ไม่ได้เจออากาศหนาวแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ”
หลังจากที่ทั้งคู่คุยกันเสร็จ ก็พากันเดินไปหาหนูดำ พาหนะคู่ใจเพื่อเปิดเอาเสื้อกันหนาว และได้เดินไปหาร้านอาหารโดยเดินลึกเข้าไปในซอยจากที่พักในค่ำคืนนี้ ถึงแม้ว่าอากาศจะหนาวและต้องเดินสวนกับลมเย็น พวกเค้าก็ไม่หวั่นเดินหน้าต่อไป เดินไปได้สักประมาณ 700 เมตรจากที่พักก็จะพบกับร้านอาหารที่ตั้งเรียงรายอยู่ริมน้ำน่าน ทันใดนั้นทั้งดำและอ้วน ก็เดินเข้าไปในร้านแรกเลยจ้าาา หิวจัด 🍲🥘🍚
อ้วน: “มาเหนือก็ต้อง อาหารเหนือสิ”
ดำ: “จัดไป”
ได้ยินดังนั้น อ้วนก็เริ่มสั่งอาหารทันที
ผ่านไป 15 นาที
พี่ที่ร้านอาหาร “อาหารมาแล้วค่ะ^^”
อ้วน: “วางเลยค่าาา”
หลังจากอาหารวางบนโต๊ะเสร็จ ถึงเวลาที่อ้วนกำลังจะตักข้าวเข้าปาก
ดำ: “ไหนอาหารเหนือ ที่จะสั่งอ่ะ มีแต่ต้มข่าไก่ ปีกไก่ทอด ปลาคังผัดฉ่า”
อ้วน: “เอ่อว่ะ ตอนสั่งทำไม ไม่บอกล่ะ กินๆไปเหอะ หิวแล้ว”
หลังจากกลับถึงห้องอาบน้ำเตรียมตัวนอน ไม่นานนักไฟตรงกลางห้องก็ดับลงเหลือแต่ไฟหัวเตียง พร้อมกับเสียงพูดโฆษณาขายของในโทรทัศน์ที่ถูกปิดลง ถ้าเงี่ยหูฟังดีๆ จะได้ยินเสียงลมหายใจเป็นจังหวะ ปนกับเสียงกรนเบาๆ ซึ่งนั่นหมายความว่าเค้าทั้งคู่ได้เข้าเฝ้าพระอินทร์ไปแล้ว หลังจากที่วันนี้เดินทางมาเป็นระยะเวลา 8-9 ชั่วโมง เชื่อแน่ว่าคืนนี้เค้าทั้งคู่ และหนูดำคงได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะลุยต่อในวันพรุ่งนี้
“ท่าลี่ โฮมสเตด” 🏨
สถานที่ : ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
ราคา : ⭐️⭐️⭐️⭐️
ความสะดวกสบาย: ⭐️⭐️⭐️⭐️
“ครัวเช็คอิน” 🍲🍚
สถานที่ : ⭐️⭐️⭐️
ราคา : ⭐️⭐️⭐️⭐️
รสชาติ : ⭐️⭐️⭐️
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้