ผมแอบไปมีอะไรกับคนอื่นครับ แล้วแฟนจับได้ครับ ผมยอมรับผิดทุกอย่างครับ ผมรู้สึกละอายใจและรู้สึกผิดมากๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นครับ ผมไม่รู้จะทำไงยังไงดีครับ ผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่

        ผมกับแฟนคบกันมา 1ปีครับ เราไม่เคยมีอะไรกันเลยครับ มันก็เป็นเหตุผล เหตุผลนึงนะครับ แต่ผมไม่ได้อยากแก้ตัวด้วยเหตุผมอะไรทั้งนั้นนะครับ เพราะผมทำผิดจริงๆครับ 

       ผมไปมีอะไรกับคนอื่น ขณะนั้นผมใช้สารเสพติดอะครับ ที่ใช้ผมคิดว่าถ้าผมใช้แฟนผมน่าจะมีอะไรกับผมอะครับเพราะแฟนผมเขาใช้อยู่แล้ว แต่ไม่ใช่เลยครับ แฟนผมเขาติดทำคนเดียวอะครับ"ความคิดเขาทำแบบนี้ก็พอแล้ว" ตลอดที่คบกัน ผมพูดและถามตลอดทีเล่นทีจริงบ้างว่า "เธอไม่เห็นมีอะไรกับเค้าเลยเขาก็บอกว่าไม่ใช่เค้าไม่ได้ไม่อยากมีไรกับเธอนะแต่เขาเล่นอันนี้มันก็ไม่ค่อยแข็งอ่าเค้าก็ขี้เกียจเอาด้วย","แฟนเก่ากับเธอเคยมีไรกันมั้ย เขาก็บอกว่าก็มีบ้าง อย่าคิดมากนะเด่วเค้าเอาเธอก็ได้ แต่ก็ยังไม่เคยเลยอะครับ","เธอถ้าเธอไม่อยากมีไรกับเค้าอะเค้าขอไปมีอะไรกับคนอื่นได้มั้ย บ้าไม่ได้นะห้ามเด็ดขาดเลยเค้าไม่ชอบมากๆนะ เด่วเค้าทำให้เอง","ผมพูดเค้ารู้ว่าเธอก็ผ่านอะไรมาเยอะแล้วคงไม่อยากมีไรด้วย แต่เค้ายังเด็กยังมีอารมและความต้องการอยู่อะ เขาก็โอ๋ๆแล้วหัวเราะครับ" ประมาณนี้อะครับ ฟังแล้วอาจตลกใช่มั้ยครับ  

       วันนั้นผมเล่นสารเสพติดและแฟนก็เล่นด้วยแต่เราแยกกันเล่นอะครับ ผมก็มีอารมมากๆจนห้ามอะไรไม่ได้ ผมก็เลยนัดกับคนอื่นครับ แฟนผมเวลาเล่นเค้าก็จะเล่นคนเดียวไม่อยากให้ใครมายุ่งอะครับ ผมเห็นเค้าชอบคุยกับคนอื่นไปด้วยเวลาเล่นแต่เขาก็ไม่ได้นัดจริงจังครับที่เห็นเพราะผมลองเข้าแอพยังไปเจอเค้าอะครับระยะมัน1ม. ผมเลยทักไปด้วยรูปคนอื่นครับ สรุปเป็นเขาจริงๆ ผมเลยรู้สึกนอยครับ ผมขอเค้าภายนอกครับ เขาก็โอเค แต่เวลาผมทำให้เขาเขาก็ยังคุยแชทไปด้วยอะครับ ผมทำไม่ดีเขาก็ดุผมผมก็นอยเข้าไปอีกครับ ผมเลยหยุดดีกว่าครับ ผมเลยตัดสินใจนัดครับ ด้วยความที่ห้ามตัวเองไม่ได้อะครับ เขาก็เหมือนจะรู้นะครับว่าผมจะนัด เพราะตอนเขาเล่นเสร็จแล้วเขาจะไปทำงาน เขาก็เตือนผมชัดเจนว่าอย่านัดนะ แล้วเขาจำพิรุธได้ครับ เพราะตอนผมตอบผมเหมือนชะงับไปครับ พอเขาออกไป สักพักผมก็นัดและออกไปครับและแฟนผมก็กลับมาห้องอาจจะเพราะว่าจับพิรุธได้และผมไม่อยู่ห้องโทรหาผมหลายสายผมไม่ได้รับ สักพักผมเห็นmisscallเลยรีบโทรกลับครับ เขาก็บอกอยู่ไหน เขาอยู่ห้องนะ ผมก็ยอมรับไปครับ พี่เขาเลยเสียใจมาก บอกว่าไม่ต้องกลับมาก่อนนะ เค้าอยากอยู่คนเดียว

        ผมรีบกลับห้องเลยครับ ผมรู้สึกผิดมากๆและละอายใจมาก ตอนนี้ผมยังอยากขอโอกาสพี่เขาสักครั้งนะครับ ผมสำนึกในสิ่งที่ทำแล้ว ผมสัญาญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกครับ ผมสัญญาจริงๆนะครับ ครั้งนี้มันเป็นบทเรียนให้ผมเลยครับ ผมเลวจริงๆครับ มันจะเป็นตราบาปผมไปตลอดชีวิตครับ ผมขอโอกาสพี่เขาครับ พี่เขาบอกให้อภัยผมไม่ได้จริงๆ ถ้าถามพี่เขาตอนนี้คือไม่คบต่อแล้วครับ พี่เขาขอเวลาจัดการตัวเองหน่อย เรื่องห้องก็อยู่ต่อได้ก็แชร์ๆกันไป แต่เรื่องของเราอะต้องขอเวลาหน่อย มันร้ายแรงมากๆจริงๆ ผมก็ยอมรับผิดและผลที่ตามมาทุกอย่างครับ เพราะผมทำมันจริงๆ พี่เขาก็พอจะรู้คิดๆไว้แล้วว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ พี่เขาก็เตือนแล้วครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ ผมก็สงสารพี่เขาที่ต้องมาเจอกับคนแบบผม ผมก็ยังรักและอยากจะพิสูญจ์ตัวเอง แก้ไขปรับปรุงตัวเองแล้วจะไม่กลับไปทำแบบนั้นอีกแล้วครับ ผมสัญญาจริงๆนะครับ ผมรู้สึกผิดและสำนึกในความผิดครั้งนี้มากๆครับ ตอนนี้ผมคิดได้แล้วนะครับ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ยังรักพี่เขามากๆครับ 

*ทุกคนจะกล่าวถึงผมยังไงก็ได้นะครับ ผมยอมรับผิดครและบผลของมันทุกอย่างเลยครับ 

ผมไม่รู้จะทำไงดีครับ ไม่รู้ว่าทางไหนมันดีกว่า ถ้ายังต่อยังขอโอกาสปรับปรุงจะทรมานพี่เขาไหม ถ้าถอยผมจะเสียดายโอกาสที่จะรักและอยากดูแลพี่เขาไหม

ปล.ไม่อยากให้โฟกัสที่คู่ช-ชนะครับ