ความรัก จริงๆแล้วมันคืออะไรกันแน่ แล้วมันเหมาะสมกับคนอายุเท่าไหร่ บางคนอยากมีแฟนแต่ไม่ดูแลดีๆ ไม่คิดจะพยายามเพื่อเขา แล้วจะอยากมีทำไม เขารักก็ไปคิดว่าเขาไม่รัก เพราะไม่เคยเห็นมองความรักที่เขามอบให้เลยเหตุผลก็คือคุณมันเห็นแต่ตัวเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก มันเลยไปด้วยกันไม่รอด เขาเจ็บคุณเจ็บแต่คุณกลับคิดว่าเค้าไม่มีความเสียใจอะไรเลย มันมีนะคนประเภทนี้อะ

แล้วจำพวกที่มีแฟนแล้วแต่แอบแซ่บอะทำทำไมหรอ ไม่รักแฟนแล้วหรอทำไมไม่เลิกแล้วไปคุยกับคนใหม่ คิดว่ามันดูเท่หรอทำแบบนี้อะ แต่พอเอาเข้าจริงๆ เวลาเลิกก็ไม่อยากจะเลิก เสียใจ แล้วจะแอบคุยกับคนอื่นทำไม ถ้าตัวเองโดนบ้างจะรู้สึกไง ใจเขาใจเรา ทำไมเวลามีแฟนคุณไม่พยายามรักษาความรักของคุณทั้งสองไว้ดีๆเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันนานๆ ไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพยายามอยู่คนเดียว แบบนั้นคุณก็เลิกกันซะ ไม่ต้องมีหรอกแฟน ถ้าคุณคิดว่า ถ้าเขารักเราจริงเขาต้องรับในสิ่งที่เราเป็นได้ อันนั้นมันก็ใช่แต่คุณควรให้เกียรติแล้วก็สงสารแฟนคุณหน่อยนะว่าบางที ไอ้สิ่งที่คุณเป็นเนี่ย มันทำร้ายจิตใจเขามากไปรึป่าว ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะมีแฟนไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใคร คุณก็ไม่ควรมีนะแฟนอะ
อันนี้คือพูดรวมๆทั้งชายและหญิงนะ
คือควรรู้ตัวเองนะว่าตัวเองเป็นยังไง ปรับตัวเองให้เข้ากับคนรอบข้างบ้างไม่ใช่เห็นแก่ตัวอยากทำไรก็ทำ

สุดท้ายนี้ก็อยากฝากให้คนที่มาอ่านกระทู้ของ P นะ ว่าคิดยังไงกับความรักบ้างแล้วรู้สึกยังไงกับสิ่งที่ P เขียน 😊😊