ครูสั่งให้แต่งโคลงสี่สุภาพเกี่ยวกับเพื่อน
เราก็แต่งจนเกือบเสร็จแล้วแต่เว้นวรรคนี้ไว้คิดยังไงก็คิดไม่ออกจริงๆ

ถึงเพื่อนที่รักแท้.       กว่าใคร
อยู่ห่างกันแสนไกล.  ..........
คิดถึงเมื่อวัยใส.     หัวเราะ รื่นเริง
ครั้งจากกันแสนเศร้า  เล่าให้เพื่อนฟัง

ขอขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ